CHAPTER 12

44 21 17
                                    

SA BAHAY PA DIN NG MGA MONTENEGRO

Pagpasok namin sa bahay dinala nya ako sa mga collection nya.

"Hindi ko alam na ang seryosong lalaking ito ay magcoCollect ng ganitong mga bagay."

"May batang side pa din pala sya kahit na busy sya sa buong araw."

"This is my collections... All of them are my babies."

"I see." sagot ko Kay Russel

"All of this are in mint condition."

"I did everything not to play with them." pagyayabang nya pa sa mga collection nyang laruan.

"Opo! Tama po ang narinig nyo. Mga laruan ang collection ng husband to be ko."

"Hindi katulad ng mga babae." pagbara ko sa sinabi nya

"Good one huh!" sambit nya

"Siguro bukod sa laruan nangongolekta ka rin ng mga babae ano?" tanong ko sa kanya

"Kasi pang ilang ex gf na yang nakilala ko eh." dugtong ko pa sa mga sinabi ko

*sa totoo lang hindi naman sa nagseselos ako ano. Nakakashock lang kasi na napakarami pala niyang naging ex. Ilan pa kaya ang makikilala ko sa mga susunod na mga araw?*

"Hay! Ang hirap din ng sitwasyon ko. Bukod sa gwapo at mabait ang husband to be ko eh famous pa sa mga girls."

"How do you assume that I am the one who played with them?"

*naku mukhang naaasar na yata si Russel sa mga Pambabarang ginagawa ko mula pa kaninang dumating kami.*

"Hindi ba pwedeng they played with me?"

"Malay ko ba kung isa pala ako sa mga babaeng pinaglalaruan mo."

*tampo tampuhan kong sagot sa kanya para makabawi sa inasal ko kanina sa kanya*

"Hmmm... Andie naman. Nagseselos ka ba? tanong nya sa akin

*Sabay Lapit sa akin. Yung konti na lang at magdidikit na ang mga mukha namin.

*yung tipong naaamoy ko ang hininga nya at nalalanghap ko ang pabangong gamit nya.*

*ano na naman ang nangyayari sa akin. Nahuhulog na yata ako sa kanya?*

"Hindi no!" pagalit kong sagot

*para hindi mahalata ang nararamdaman kong kaba at pagkalito ng sandaling iyon.*

"Hindi ka dapat magselos wala na sila kaya... Pwedeng makiusap?"

"Ano yun?"

"Andie, if you feel like this isn't working out."

"Kung ayaw mo na sa akin... Sabihin mo lang."

"Don't just run away."

"Always give me a chance to work things out hmmm...?"

*napangiti ako sa sinabi nya. Idinikit nya ang noo nya sa noo ko at hinalikan nya ang labi ko.*

*yung halik na alam mo na ingat na ingat sya. Yung halik na alam mo na may kasamang pagmamahal at paggalang.*

*nasa ganoon kaming sitwasyon ng biglang dumating si Hazel*

"Time out lovebirds. Time for lunch." Awat nya sa amin.

*namula yata ang buong mukha ko sa sobrang hiya nang abutan kami ni Hazel sa ganoong sitwasyon. Ramdam ko ang pag-init ng aking mukha*.

"Come on. Let's go. pag-aaya nya sa akin

A/N

thank you sa votes from prologue to chapter 11 @Yassssh &
At thank you din sa votes ZMFVio

Thank you din sa pagAdd ng story ko sa library mo @MarisAlcantaraTimbal

Salamat ng marami sa pagMention mo sa akin Purple_Pea

Sana po readers magustuhan nyo ang story ko. And please continue reading.
Please votes and comments na din po kyo.
Thank you sa inyong lahat. Godbless!

You're MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon