MUTLU SONSUZ

8.Bölüm

Merhaba arkadaşlar. Multimedia da Almila'nin okul forması var. İyi okumalar. 😍

Yeni okulumla , yeni arkadaşlarımla, yeni öğretmenlerimle ilk günüm. Hem bir o kadar heyecanlı hem de bir o kadar stresliydim. Saat sekiz buçukta dersim başlayacaktı. Bugün ilk günüm olduğu için beni ve Alper'i okula babam bırakacaktı. Aslında tek olmayışım, yanımda Alper'in olması biraz daha iyi hissettiriyordu. Bu bir haftadır, Alper'le dışarı çıktık. Futbol oynadık. Burada bir arkadaşım olmasına çok seviniyordum. Alper gerçekten çok iyi biriydi. 

Saat yediden beri okula hazırlanmaya çalışıyordum. Yeni okulumun forması olması beni mutlu etmişti. Her gün ne giyeceğim tasasına düşmeyecektim. Kahvaltımı yaptım. Dişlerimi fırçaladım. Okul formamı giydim. Okul formam gerçekten çok güzeldi. Kırmızı siyah kareli eteği ve kravatı beyaz gömlek ile bütün oluşturmuştu. Eteğimin kısa olması rahatsız ediyordu. Ancak biraz daha uzununu  bulamamıştım. Oturup kalkmama dikkat edersem o kadar da sorun olacağını sanmıyordum. Dün geceden düzleştirdiğim saçlarımı arkaya doğru attım. Siyah topuklu botlarım ve siyah deri ceketimi giydim. Rimel ve parlatıcı sürdüğümde hazırlanmış oldum. Çantamı alıp aşağı indim. Bugün ilk günüm olduğu için çantama çok şey koymamıştım. 

Salona inip Emre'yi öptüm. O sırada kapı zili çaldı. Alper gelmiş olmalıydı. Hemen koşup kapıyı açtım. 

"Hoş geldin." Ruhsuz ve suratım asık bir şekilde Alper'e selam vermiştim. 

"Ne bu surat? Bu gün okulda ilk günün. Bugün bari somurtma da sırıt biraz." Dedi. Ve eliyle iki parmağını dudak uçlarımı tutup beni güldürmeye çalıştı. 

"Ben de onu diyorum işte Alper. Okulun ilk günü ya o yüzden moralim bu kadar bozuk. Daha doğrusu fazlasıyla stres yapıyorum."

"Merak etme. Stres yapılacak bir şey yok. Rahat ol. Emin ol herkesle iyi anlaşacaksın." Kafamı umutsuz bir şekilde aşağı yukarı sallıyordum. O sırada babam yanımıza gelmişti.

"Hadi gençler okul zamanı. Atlayalım bakalım arabaya." Alper ile babamın arkasından yürüdük. Arka kapıyı açıp ikimizde bindik. Ve ilk okul günüm bu şekilde başlamış oldu. Gazamız mübarek olsun. 

Yaklaşık 15 dakikaya kadar okula gelmiştik. Babam araba ile bizi okulun bahçesine kadar sokmuştu. Derin bir nefes alıp babama görüşürüz dedikten sonra arabadan indim. Haftanın ilk günü olduğundan dolayı herkes İstiklal Marşı okumak için dışarı çıkmıştı. Bahçeye bir araba girmesi ile herkesin odak noktası biz olmuştuk. Alper de araban inince babam gitmiş ben de hala yerimde dikiliyordum. 

"Hadi Almila ne bekliyorsun? Gidelim." Alper önden bende onun yavrusu gibi arkasından ilerliyordum. Beni kendi sınıfının sırasının olduğunu sandığım yere getirince durduk. O arada İstiklal marşı okunmaya başlamıştı. Hocanın 'iyi dersler' demesi ile bütün sınıflar sıra ile okula giriyordu. O arada bende etrafı inceliyordum. 

"Almila seni arkadaşlarımla tanıştırayım." Alper'in sesi ile ona doğru döndüm. Hem eli ile gösteriyor hemde tanıtıyordu.

"Bu Emir, Berk, Akın. Ve bunlarda Ayça ve Bahar. Gençler bu da Almila."

"Merhaba." Deyip gülümsemeye çalıştım. Hepsi elini uzatmış ve benimle tanışmıştı. Ama Ayça benden hoşlanmışa benzemiyordu. Diğerlerinin aksine çok sert ve dövecek gibi bakıyordu.

Sıra bize gelmiş ve okula doğru yürüyorduk. Alper arkadaşlarına söyleyip benimle müdürün odasına gelmişti.Kapıyı tıklatıp içeri girdik. 

"Merhaba hocam. Bu yeni öğrenci Almila. Babası geçen hafta kayıt işlemlerini halletmişti." Alper benim yerime konuşmuştu. Ona minnet dolu bakışlarımı yollayıp müdür beye döndüm.