H48: Vreemdeling

558 37 16
                                    

Bella P.O.V.

Ik en Edward liggen samen op zijn bed. Ik tussen zijn benen en zijn handen op mijn middel, zodat zijn handen op mijn kleine babybuik liggen. Op de ligbank naast het bed liggen Jasper en Alice in elkaar verwikkeld. Het is heel schattig om ze zo weer samen te zien. Alice hoofd ligt op Jaspers  schouder en Jasper fluistert de hele tijd lieve dingen in Alice oor, waardoor ze moet giechelen. 

Ik kijk opzij en zie dat Jasper en Alice aan het zoenen zijn. Ik grinnik naar ze en kijk vervolgens naar Edward, die mij recht in zijn ogen aankijkt. Hij zet zijn zachte lippen op mijn voorhoofd en kust mijn huid. Mijn mondhoeken krullen automatisch op.  Ik draai iets opzij en pak Edwards gezicht. Ik druk mijn lippen op de zijne. Het voelt zo vredig, alsof we helemaal in onze eigen wereld zijn.  Het voelt net als onze eerste kus. Het moment waarin je beseft dat je zoveel van iemand houdt en de feeling helemaal krijgt dat je niet zonder iemand kan. Dat je dagenlang met diegene in bed wil knuffelen of hem de hele wereld wil geven.

"Oh..my..god..'' schreeuwt Alice door de kamer. Ik trek me terug en richt me op Alice, die nu met grote ogen vooruit staart. Jasper drukt Alice tegen zich aan en kust haar wang. ''Wat zag je babe?" Ze knippert met haar ogen en zegt ''Esme samen met een man. Ze zoenden elkaar in onze keuken en zagen er gelukkig uit.'' Jasper en ik kijken Alice vreemd aan. 

"De man komt me niet bekend voor'' mompelt Edward in mijn haar.

"Weet jij wie het is Ali?" vraag ik aan Alice. Soms is het zo moeilijk om niet mee te kunnen kijken naar Alice visioenen, zoals Edward dat kan.

"Nee, ik herkende de persoon niet. Het was wel een vampier. Zwart haar, gespierd, ook gouden ogen en een litteken op zijn rechterwang, in zoverre ik kon zien.'' Zwart haar, gespierd, gouden ogen en litteken. Ik herhaal het in me en in één keer komt er iemand te voren in mijn hoofd. 

Luuk. 

De man die ik drie jaar geleden tegenkwam toen ik aan het jagen was in Forks. Hij was opzoek naar de Cullens. Ik heb hem het verhaal verteld dat ze waren vertrokken. We hebben toen nummers uitgewisseld. Sinds dien hebben we nog wel een paar keer elkaar telefonisch contact gehad, maar ik heb nu al twee jaar heb niet gesproken vanwege het hele gebeuren met Mike. 

Hij voelde altijd wel als een vader figuur, de vader die ik toen nodig had, aangezien Charlie altijd druk was met werken. Ik kreeg altijd goed advies van hem en kon een goed gesprek met die man voeren.  Hij is een soort van Esme, maar dan mannelijk.

''Ik herken de persoon wel..." fluister ik, terwijl ik de flashbacks voor me zie. Alice en Jasper draaien hun hoofd naar me en kijken me aan alsof ze net Emmett naakt hebben gezien.

''Luuk, heet hij. Ook vampier. Ik heb leren kennen drie jaar geleden toen ik aan het jagen was. Hij was opzoek naar jullie. Sinds dien belden we elkaar wel eens. Hij voelde echt als een vader, letterlijk een mannelijke Esme.'' Alice ogen beginnen te blinken met vreugde. 

"We moeten ze koppelen. JAAAA dat gaan we doen!'' schreeuw Alice vol blijdschap.

----

Alice, ik, Edward, Jasper, Rosalie en Emmett zitten boven in de studeerkamer van Carlisle te wachten totdat Luuk komt. 

We hebben toen straks Luuk gebeld en hij vond het een super idee om langs te komen. Hij zei dat hij per direct zou vertrekken en niet kon wachten om ons te ontmoeten. 

Ik en Edward zitten in de love-seat die links van het bureau waar Jasper tegen aan staat en Emmett op de bureau stoel zit. Rosalie zit de boeken in de enorme boekenkasten te bekijken en Alice zit uit het raam te kijken. 

We horen een auto aankomen en ik kijk Edwards gezicht vol vreugde aan. Hij lacht terug en kust mijn voorhoofd. 

Er wordt op de deur geklopt en we rennen met zijn allen naar beneden. Ik open de deur en zie Luuk voor me staan. Hij is niks veranderd. Nog steeds het zwartige haar en dezelfde gouden ogen. 

Hij opent zijn armen en ik spring in zijn gespierde armen. 

''Fijn dat je me belde, ik waardeer het zeer.'' Ik laat hem los en stel hem voor aan de familie.

"Dit is Edward, mijn vriend." Ik wijs naar Edward en kijk dan Luuk aan. Hij kijkt me aan met verbaasde ogen en haalt zijn wenkbrauw op. ''Ik vertel het later wel..." fluister ik.

"Dit zijn Rosalie, Emmett, Jasper en Alice.'' Hij geeft ze allemaal een hand.

Esme P.O.V.

Ik loop de keuken uit en zie mijn kinderen daar met een vreemde staan. Ik zet het bord met lasagne neer op de eettafel en loop naar ze toe. 

"Esme dit is Luuk. Luuk dit is Esme.'' stelt Bella voor. De man pakt mijn hand en kust hem. Ik lach verlegen en begin te giechelen. Alice en Bella kijken elkaar begrijpend aan en voor ik het weet zijn al mijn kinderen vertrokken naar boven en sta ik hier met de knappe man. 

"Wat heb je een mooi huis, mijn complimenten'' Hij knipoogt naar me. Als ik nu kon blozen, was ik knalrood. ''Dankjewel.''

''Zal ik je een rondleiding geven? Als je dat wil dan, anders zou ik het snappen als je het niet wil" vraag ik voorzichtig. Ik wil niet dat hij zich gelijk ongemakkelijk voelt. 

''Tuurlijk zou ik dat willen. Het lijkt me geweldig om meer te zien van dit mooie huis.'' Ik laat hem de woonkamer en keuken zien. We lopen vervolgens samen naar boven en komen op de eerste verdieping. Ik laat hem alle slaapkamers zien, waarbij ik vertel van wie welke slaapkamer is. Luuk loopt aandachtig achter me aan en ik kan vanuit mijn ooghoek zien dat hij meer is geïnteresseerd in mij dan in mijn huis. Als we alle kamers af zijn gegaan, gaan we weer naar beneden en settelen we ons op de bank.

''Dus waar kom je vandaan? Ik ben op veel plekken geweest, maar heb je nog nooit gezien.'' Hij zucht diep en begint te vertellen. ''Ik heb geen verblijf waar ik woon, ik ren maar wat rond en zie wat ik tegenkom."  Vreemd. ''Maar waar leef je nu dan?'' Luuk haalt zijn schouders op en zegt '' ik woon niet ergens. Ik ben momenteel aan het zoeken voor onderdak, dus in de tussentijd reis ik rond.'' Oeh wat zielig. Ik zou het verschrikkelijk om geen onderdak te hebben, geen plek waar je altijd naar toe kan gaan. Misschien kan ik vragen of hij hier wil verblijven, totdat hij een woning heeft? Ik zie geen probleem aan een mooie man in mijn huis, die mij vergezeld.

''Je kan eventueel bij ons blijven als je dat wil? En dan kan je in de tussentijd een huis zoeken en wel ergens douchen en verblijven." Ik hoop zo dat hij ja zegt, anders is het echt een vernedering.

"Als dat kan zou ik dat erg graag willen, maar vind Carlisle dat wel goed?" Ik slik. De tranen en de herinneringen komen terug. De manier hoe hij over me praatte. Hoe hij me heeft bedrogen. Hoe hij tegen mij heeft gelogen. Dat ik niet goed genoeg voor hem was, terwijl ik dacht dat we juist perfect voor elkaar gemaakt waren. Elke dag denk ik nog wel aan hem. Was de relatie de we hadden maar echt en had ik maar z'on perfect leven.

Ik begin zacht te snikken en veeg de tranen weg met de mouwen van mijn gebreide vest. Het is niet erg gastvrij als ik voor iemand ga zitten huilen.

Luuk schuift dichter naar me toe en slaat een arm om mijn schouder. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en haal mijn neus op.

Aawhh het zijn net Bella en Edward 2.0

In het volgende hoofdstuk komt de uitslag van de zwangerschapstest!

Vergeet niet te stemmen🌟, te reageren 📩, dit boek te delen ➡️ en in je leeslijst te zetten📝!  

Xoxo Illy

Second loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu