White Midnight - 7.

370 30 30
                                    

'Boven filmpje kijken?' vroeg Evan meteen. 'Eh.. ja oké, is goed'. De rest van de dag deden we dan ook inderdaad niks. We hoefden alleen maar naar beneden te gaan voor eten, deden een spelletje met oma en Mario en gingen vervolgens weer verder films kijken op de slaapkamer. Kon elke dag maar zo zijn.

White Midnight - 7.

We hadden een plattegrond voor ons op tafel liggen. Joshua, Leroy, Colin, oma, Mario, Evan en ik stonden er omheen. 'Daar moet je dus wezen' zei Joshua. We hadden er even een stipje opgezet zodat het duidelijker was. 'Twee verschillende manieren om er te komen' ging hij verder. 'Zeker weten dat je dit wilt doen?' vroeg hij vervolgens. 'Ik geloof dat ik niet veel keus heb' zei ik terwijl ik hem aankeek. 'Broderick en Sven hebben er al een hele kluif aan gehad en zij geven zelf ook aan dat er geen beter persoon is dan ik om haar te benaderen en over te halen om mee te doen' zei ik.

De vorige dag had me even goed gedaan, tijdens films kijken had ik het één en ander met Evan besproken. Het gaf me wat rust en orde. 'Binnen drie uur zouden jullie er moeten zijn' zei Colin. Ik knikte wat en keek Evan aan. 'Zullen we zo maar gaan dan? Als het niet goed uitpakt heb ik dat liever zo snel mogelijk achter de rug' zei ik met een kleine glimlach. 'Is goed, maar als je het erg vind neem ik even wat te eten mee want het is ook weer drie uur terug, of het nou goed of slecht uitpakt' zei hij. Dat vond ik helemaal prima, onderweg iets te eten zou niet verkeerd zijn.

De anderen wenste ons succes en vertrokken vervolgens. Als het mogelijk was moest ik Colin op de hoogte houden via de link maar aangezien die van ons nog niet zo sterk is gaf ik aan dat hij het niet moest verwachten. Lindsey en ik hebben aardig wat moeten oefenen als het op afstand aankwam en dan was zij notabene mijn zusje waar ik de link al een tijd mee had. Nadat we wat eten in een tas gestopt hadden stapten we de auto in en reden we weg.

'Nog naar huis gebeld?' vroeg ik Evan. 'Ja, alles verloopt prima daar maar Chris ziet me liever thuis dan hier. Als het dus is afgerond moeten we gelijk weer teruggaan' zei hij en hij keek me even aan voordat z'n ogen weer op de weg gericht werden. Dat kon ik me voorstellen, we waren hier al een tijdje en het zag er niet naar uit dat we binnen een week weer naar huis gingen.

Er was twee en een half uur voorbij toen ik een beetje last begon te krijgen van de zenuwen. 'Je hoeft nergens zenuwachtig over te zijn, de reis die jij hebt afgelegd heeft ervoor gezorgd dat je met zoveel verschillende personen gesproken hebt. Alfa's en Beta's, zoveel ervaring opgedaan, en niet elke ontmoeting ging zonder slag of stoot dus waarom zou dit nog moeilijker zijn dan die andere gesprekken die je hebt gehad?' vroeg hij.

'Oh.. ehh.. goh misschien vanwege het feit dat zij een bepaalde gave heeft?' vroeg ik sarcastisch en ik keek hem aan met een opgetrokken wenkbrauw en een droge blik. Ik zag hem even grijnzen waarop ik mijn hoofd schudde. 'Gewoon jezelf zijn en rustig blijven, helemaal als zij zo'n heethoofd is als iedereen aangeeft' zei hij. We reden door en kwamen vervolgens aan op de plek waar we zijn moesten.

'Zetten we de auto hier en lopen we het laatste stukje?' vroeg hij en hij keek naar de huizen die verderop stonden. 'Ik denk dat dat wel zo verstandig is, dan komen we misschien iets minder dreigend over' gaf ik aan. We stapten uit en ik zag al gauw verderop dat er een weerwolf aan kwam rennen. '

Weet je, misschien is het beter als ik eerst alleen ga. Niemand hier weet wie ik ben, wat ik ben of wat ik kan. Bovendien zal ik ook onderschat worden omdat ik een vrouw ben'. Evan keek niet blij en ik hoorde hem allerlei dingen denken. 'Ik laat je niet alleen gaan' zei hij stram. 'Ze zullen mij minder gevaarlijk vinden als ik in m'n eentje ga Evan, kom op, dat weet je'. Hij klemde z'n kaken op elkaar en bleef me moeilijk aankijken. Hij liep om de auto heen en stond voor mij stil.

'Ik wil het niet maar ik vrees dat ik geen keuze heb of wel?' vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. 'Wat er ook gebeurt, laat mij het eerst oplossen oké?'. 'Ben je gek! Alles wat we tot nu toe gehoord hebben werkt nou niet echt in het voordeel voor haar. Dat mens stuurt bliksemschichten op anderen af Alex!'. Ik begon te grijnzen wat hem boos liet kijken.

White MidnightWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu