* Waar we gebleven waren bij hfst 4 *
Dit kon in ieder geval nog zeker een spannende tijd worden en wie weet, misschien zal de oude roedel weer nieuw leven ingeblazen worden. Maar dat is voor de zaken uitlopen, het kan ook nog helemaal anders aflopen. Ik schudde die gedachte weg, zo moest ik niet denken. Na nog een blik geworpen te hebben op de twee liep ik weer even naar het fornuis om het eten te controleren. 'Alex, haal jij Evan er zo bij? Het eten is bijna klaar'.
White Midnight - 5.
'Oké, je moet het in één keer doen en dan ook gelijk goed' oma keek me strak aan. 'Want ik neem aan dat je wel snapt waarom' en ze keek weer even naar voren. Ik knikte want ik begreep maar al te goed waarom. Het was een gigantische oude boom die ooit omgevallen was. Een grote stronk met heel veel aarde lag dicht bij een enorm groot gat. Ik keek oma even van opzij aan, zij had hem vroeger niet omver geblazen? Ze leek het niet door te hebben want ze bleef naar voren kijken dus deed ik dat ook maar weer.
'Ben je er klaar voor?' vroeg ze me. 'Ja' zei ik duidelijk. 'Oké, blaas hem maar weg als je er klaar voor bent'. Ze stopte haar handen in haar zakken en bleef naar voren staren. Ik concentreerde me erop en voelde een vertrouwd gevoel van zweverigheid in me opkomen. Het begon om ons heen te waaien en toen ik alles richting de boom stuurde vloog hij de lucht in naar achter en kwam op andere bomen terecht. Het maakte ontzettend veel lawaai waar ik iets van ineen kromp. Ik wist dat het op de bomen terecht zou komen maar het geluid waarmee het gepaard zou gaan had ik even niet mee gerekend.
'Sorry boompjes' zei ik zachtjes en ik keek er een beetje twijfelend naar. Ik kon vanaf hier niet veel zien omdat er wat andere bomen mijn zicht blokkeerde maar ik zag wel meer licht verderop dan daarvoor was. 'En?' vroeg ik oma. Oma knikte goedkeurend en keek mij vervolgens met een glimlach aan. 'Het is maar goed dat we dit één keer doen want ik vind dit eigenlijk al zonde van de bomen' zei ze. Daar was ik het helemaal mee eens. 'Maar dit is ontzettend goed' begon ze. 'Ik geloof dat je het onder de knie hebt, laat je niet afleiden door de omstandigheden om je heen. Want je weet wat er van komt als dat gebeurt' zei ze en ze keek me doordringend aan. Daar hoefde ze mij niet aan te herinneren, ik was er zelf de dupe van. 'Blijf ermee oefenen, doe het bijvoorbeeld als het ontzettend druk is op een bepaald moment of als anderen aan je hoofd blijven zeuren. Je moet je concentratie erbij houden, de kracht heb je, nu gewoon je concentratie vast houden'. Na dat gezegd te hebben gingen we weer terug naar haar huis en smeerde boterhammen voor de middag.
'Je had me even moeten laten zien hoe groot die was' zei Evan een beetje beteuterd. Hij was er ook bij komen zitten dus we zaten met z'n drieën boterhammen te eten. Ik had hem verteld wat we gedaan hadden en met trots gezegd dat ik een gigantische boom weg geblazen had. 'Dat kan toch nog' zei ik dus ik stuurde hem een beeld op van de boom voordat ik hem wegblies. Hij leek behoorlijk onder de indruk toen hij mij aankeek. 'Dat is niet bepaald de kleinste' zei hij. Ik gaf hem een glimlach. 'Oké, houd dit nu in dat we verder kunnen?' vroeg ik oma. Oma moest eerst een hap doorslikken voordat ze kon antwoorden. 'Waarmee lieverd?' vroeg ze. 'Nou, met degene bezoeken die bij de Hidden Nightmare zit. Daar zit toch ook nog een afstammeling van de Midnight Arrow? Die kunnen we erbij halen om de Black Blood uit te schakelen'. Oma was even stil.
Of ben ik er nog niet klaar voor? vroeg ik rustig via de link.
Ze legde een hand op de mijne die ik op tafel had liggen.
Je hebt geen flauw idee wat je te wachten staat als je die kant op gaat stuurde ze terug.
'Maar dat weet ik ook niet als ik hier blijf en niks doe. Hoe langer ik blijf oefenen, hoe meer slachtoffers er vallen. Voor hetzelfde geldt zijn ze meer weerwolven aan het rekruteren'. Daarna viel ik stil en zei oma niks. 'Waarom wilt u dat ze nog niet die kant op gaat?' vroeg Evan voorzichtig. 'Dat is het niet' zei ze zuchtend. 'Het is omdat dat meisje nogal opvliegend is. Voor haar heb ik geen moeite hoeven doen om haar te vinden. Er zijn genoeg klachten die die kant op gaan en dat is allemaal vanwege haar. Op een jonge leeftijd heeft ze zelfs al iemand geëlektrocuteerd, waarschijnlijk per ongeluk, maar dat geeft wel aan dat ze gevaarlijk is... of kan zijn' vertelde ze.

JE LEEST
White Midnight
Loup-garouDoordat Alex haar oma gevonden heeft is ze heel wat te weten gekomen. Ze heeft niet alleen een bepaalde gave, ze is ook een Alfa. Met beide moet ze nu leren om ermee om te gaan maar dat wordt erg lastig als ze weer te maken krijgt met de Black Blood...