White Midnight

White Midnight - 10.

* Waar we gebleven waren bij hfst 9 * 

Oh mijn god, wat kan ze een kreng zijn. Ik liet een lage grom horen. Ik kan dit spelletje ook spelen dacht ik. 'Ik zie je om één uur in het dorp van je eerste link'. '
Hal-'. 'Dag Alysha' en ik drukte haar weg op Skype. Ik zuchtte diep, blij dat ik haar zo kon weg drukken. Kon ik dat maar als ik haar weer in het echt zou zien. 
'Daar heb je je handen vol aan' zei oma. '
Vertel mij wat'.

White Midnight – 10.

Ik baalde er nu wel een klein beetje van dat ik één uur had gezegd. Het hield in dat ik er best op tijd uit moest aangezien het een stuk rijden was. En ik zat alleen in de auto dus het werd een eenzame lange rit. Ik had tegen Evan gezegd dat het beter was dat alleen ik en Alysha die kant op moesten gaan. Als we inderdaad goed zaten kwamen we minder gevaarlijk of dreigend over omdat we vrouwen waren. Maar als er wat zou gebeuren konden we allebei ons mannetje staan. 
Ik moest dit ook duidelijk maken naar Alysha dus kreeg ze van mij een zelfde soort berichtje als die ik van haar gekregen had. Kort maar krachtig. Daarin neer gezet dat ze alleen moest gaan, zonder Beta. Ze reageerde niet eens, de trut. Benieuwd of Mitch mee was, was dat het geval zou hij in het dorp mogen blijven terwijl wij naar het adres gingen.

Ik had de radio hard aan staan want ik vond het te stil zo, helemaal omdat ik niemand had om mee te praten. Ik werd zenuwachtiger met de tijd, hoe zou dit gaan? Hoe oud zou ze zijn? Wat als ze niet wilt helpen? Allerlei vragen kwamen in me op en ik merkte dat ik wat zweethanden begon te krijgen. Als Alysha dat zou zien zou ze me vierkant uit lachen. 
Uiteindelijk ging ik wat omhoog en snapte ik waarom de weerberichten die we vonden zo raar waren. Hier zou een rivier minder snel overstromen omdat het hoger lag. 
Het was bijna één uur toen ik een rustig dorp inreed. Het had een leuke, brede winkelstraat en bij een supermarkt kon ik de auto kwijt. Ik appte Alysha waar ik was en wachtte af totdat ze verscheen. Om tien over appte ze dat ze er ook was dus ik stapte uit. Ik keek om me heen en hoorde een autodeur verder achter me dicht gaan. Ik draaide me om en zag Alysha tussen de auto's mijn kant op komen, er was geen Mitch, mooi.

'En nu?' vroeg ze.

'Ja, goeie vraag, rondlopen en kijken? Luisteren of we wat aparts horen of iets verdachts ruiken?'.

'Als we hier beginnen, kan ik gelijk wat spullen halen' zei ze en ze knikte richting de supermarkt.

'Prima'. We gingen naar binnen en terwijl zij wat spullen bij elkaar zocht die zij nodig had keek, luister en rook ik rond. Of zij dat ook deed wist ik niet want ze hield zich bezig met de boodschappen die ze moest halen. Het was nogal een gezoek in een vreemde winkel. Ik geloof dat we elk gangpad meerdere keren hadden afgelegd toen ze eindelijk haar spullen had en richting de kassa's ging.

'En?' vroeg ik haar terwijl ik achter haar stond.

'Niks gemerkt' zei ze terug. Nee, ik dus ook niet. Voor zover ik rook waren wij ook de enige weerwolven hier.

'Ik zag een leuke lunchroom waar we even wat kunnen eten. Daar praten mensen meer, misschien horen we wat' stelde ik voor.

'Kunnen we wel doen ja, ik heb ook wel trek' zei ze. Ze betaalde alles en we liepen terug, ik wachtte totdat ze alles in haar auto had gezet en gingen lopend naar de lunchroom. 'Ik ruik geen weerwolf hier' fluisterde Alysha. 

Je kan het ook op deze manier zeggen, is misschien wat veiliger gaf ik aan.

Ik ben dat niet gewend stuurde ze terug. Als we dit maar niet doen tijdens het eten want dan lijken we een stelletje freaks die wat om ons heen kijken zonder een woord met elkaar te delen.

Je moet eens normaal doen, op deze manier is er niemand in staat om een fatsoenlijk gesprek met je te hebben omdat jij zo achterlijk praat.

Ik keek even opzij en zag dat ze mij boos aankeek, ik trok alleen een wenkbrauw omhoog. We zeiden daarna niks meer totdat we bij de lunchroom aankwamen. We stapten naar binnen en zagen dat het best druk was, misschien kwam het ook omdat het lunchtijd was. We zochten een plekje op en konden gelijk wat drinken bestellen. We keken naar het menu in stilte.