Bully My Love

How to bully

Bully Moments

~Sapphire Lim~

Ano na namang gagawin niya? Kinuha na nga niya ang pinakaimportanteng painting ko, pati ba naman ang mga pinaghirapan ko?

Napuyat pa ako kagabi kakaisip kung anong gagawin niya sa mga paintings ko, twenty of my paintings has been display in the library, it's my twenty gorgeous paintings! Anong gagawin niya duon?

Kinakabahan ako habang pinipihit ang door knob sa library, at nagulat ako ng siya agad ang bumungad sa akin.

May hawak siyang frame na may nakapatong na tela. Agad akong nanlamig.

"Hi Sapphire! Bakit ka namumutla?" He teasing me using his signature smile! "Alam mo na ba ang gagawin ko sayo?"

"Oo, sisirain mo yang painting ko, nagawa na sakin yan, marami na ang mga sinira sa paintings ko." I lied, inaalagaan ko ang lahat-lahat ng paintings ko.

"Talaga? Pero mukhang ako ang tatatak sa isip mo." Tinanggal niya ang cover nito, at tumambad sa akin ang winning painting ko.

"Siblings, by Sapphire Lim of Watson Academy. Ang ganda ano? Ito pala ang champion sa regional last year?" Tinititigan ko lang ang painting ko. It was a two angels, nakatanggal ang pak pak ng patay na lalaking angel, samantalang ang babaeng angel naman niyayakap lang ang patay ng angel. Itim ang background nito. Nilagyan ko rin ng shadows na lumalapit dun sa babaeng angel.

"I'm not an artist, so can you define what's the meaning of this?"

"Ibabalik mo ba yan sakin if I tell you?" Nagkibit balikat lang siya sa tanong ko. Pero baka naman ibalik niya yan. I just hope.

"Magkapatid sila, kahit patay na yung isa, hindi parin siya iniwan nung kapatid niya, kahit na pinalilibutan sila ng kadiliman, hindi pa rin niya ito iniwan, at yung smoke, which is teials, na nag uudyok sa babae na bumitiw na, hindi pa rin siya natinag." Sabi ko habang tinititigan yung painting ko, pumalakpak siya kaya napatingin ako sa kanya. May hawak siyang spray.

No!

"Bravo, Sapphire. Let me change the trials, of happiness!" And he spray my painting all white. Namumuo na ang luha sa mata ko.

Wala na, wala na ang painting ko, it's now all white.

"Tsk tsk tsk... Alam mo ba kung anong goal ko?" Hindi ako nagsalita, patuloy lang sa pag agos ang luha ko.

"I want you to leave this academy." Hindi ko siya pinakinggan, huminto sa pag-iisip ang utak ko dahil sa ginawa niya. Tinulak niya ako at hinagis sa akin yung painting ko na sinira niya, iyak lang ako ng iyak. That's my work for kuya, because the day of the competition is the day of his death aniversary.

And now, wala na...

▶▶▶▶▶

Nandidiring tingin na naman ang natatanggap ko sa mga tao sa corridor, pero ako? Tulala lang, nawala na ang 'most important painting' ko, pati ba naman ang 'winning painting' ko.

'Eww, sa tingin niya ba aangat siya kung hindi na siya naka glasses?'

'Naghahanap na siguro ng makakasex kaya lumalandi na!'

'Nerd pa rin naman siya!'

'Ano ba yan! Ang hapdi sa mata!'

'Nako! Kayong malalandi kayo! You're just insecure with her! 'Cause she's pretty by being her! Pero kadiri pa din!'

'Haliparot si ugly!!!'

Tingnan mo tong mga taong toh. Kung ano-ano ang lumalabas sa bibig...