"Bileğinde ki iz.." Yutkundu, yutkundum. "Kim yaptı?"
***
Baygın bakışlarımla ona bakarken onun bana bakışlarını çözemiyordum. Bulunduğumuz yer karanlıktı. İçerden gelen hareketli ışıklar arada yüzüne vursa da bu sadece benim başımı döndürüyordu.
"Sigaran var mı?"
Elini bileğimden çekip saçını karıştırdığında gözlerimi açık tutmaya çabalıyordum. Midem çalkalanıyormuş gibi hissettiğimde kafamı önüme eğdim. Ama elime tutuşturulan sigarayla geri kafamı kaldırmıştım.
Sigarayı dudaklarımın arasına yerleştirdiğimde elinde ki çakmağı yakıp bana uzattı. Ben sarsak hareketlerle sigaramı yakmaya çalışırken o söyleniyordu. "En ağırını istemene rağmen en hafiflerden verdim. Buna rağmen nasıl sarhoş olursun?"
Dediklerine sadece gülmüştüm. Aslında ne anlatmak istediğini pek anlamamıştım. "Adın ne?"
"Ònce benim sorumu cevaplasan?"
"Seni ilgilendirmeyen bir soruyu nasıl cevaplayabilirim?"
Dalga geçer gibi konuştuktan sonra sigaranın zehirli dumanını içime çekip geriye kalanını suratına doğru üfledim.
"Sabahtan beri karşımda ağlayıp duruyorsun." Ses tonu sertleşmişti, nedense içim ürpermiş ve ondan uzaklaşmak istemiştim. "Her neyse."
Gitmek için harekete geçtiğinde bileğinden tuttum. Sinirle bana döndüğünde korkmamak elde değildi. Yüz hatları gerginleşmiş ve gözleri inanılmaz derecede korkutucu bakıyordu.
"Ne var?"
Rahatlamak amacıyla sigarayı yeniden dudaklarımın arasına koyduğumda bakışlarını üzerimden çekip yere indirmişti.
"Sadece.." Ciğerlerime çektiğim sigaranın dumanını karanlık ve gürültülü ortamla birleştirdim. "Kimsin?"
Yere dikmiş olduğu bakışlarını kaldırıp bana baktı. Yüzüne alaycı bir gülüş hakim olmuştu.
"Sert görünmeye çalışan bir korkak."
Dalga geçiyordu ve bu benim hoşuma gitmemişti. "Îsmini sordum."
"Seni ilgilendiriyor mu?"
Son kez sigarayı içime çekmeye çalışsamda midemin bulantısı yüzünden beceremeyip içimden gelen her şeyin dışarı çıkmasına izin vermiştim.
Pekâla, sanırım şuan fena rezil olmuştum. Tek tesellim çocuğun üzerine gelmemesiydi. Yani ben öyle tahmin ediyordum.
Bacaklarım titremeye başladığında kendimi yere bırakıp ellerimle yerden destek almaya çalıştım. Hala kusuyordum ve bu hiç hoş değildi. Sanki biri midemi mikserle karıştırıyordu.
Saçlarımın bir el tarafından çekildiğini hissettiğimde öksürüyordum. Kusmam henüz kesilmiş, sadece ağzımda ki adını tarif edemediğim o değişik tadın geçmesini istiyordum.
"Baş belasından başka bir şey değilsin." Derin derin nefesler alırken aklıma dolan şeylere engel olamıyordum.
'Sen gereksizsin, sadece başıma bela oluyorsun. Seni istemiyorum.'
Canım yanıyordu, nefes alamıyormuş gibi hissediyordum. Òyle ki konuşacak halim bile yoktu.
Bağırmak istiyordum. 'Ben baş belası değilim.' demek istiyordum.
