Another Time 2

Van vader op zoon

Harry blijft met James achter, terwijl de rest richting de leerlingenkamer loopt.
'Wat is er?' vraagt Harry.
James krabt even op zijn hoofd.
'Ik weet dat dit heel raar gaat klinken, we zijn immers dezelfde leeftijd, maar ik ben je vader.'
Harry trekt een wenkbrauw op. 'Dat weet ik.'
'Wat ik wilde zeggen, is dat je voorzichtig moet zijn met meisjes.'
'Wat bedoel je?' vraagt Harry.
'Kijk, Harry, ik weet dat je van Ginny houdt,' antwoordt James, 'maar soms maakt dat je iets te fel.'
'Dus jij vindt dat ik agressieproblemen heb?'
'Nee! Ik denk dat je nogal jaloers bent op enige aandacht van anderen.'
'Jaloers? Kijk wat Sirius me flikt! Natuurlijk ben ik boos,' schreeuwt Harry.
'Hij doet niks verkeerd, volgens mij.'
'Hij pakt mijn vriendin af. Hij is een gemene, arrogante, kwaad-'
'-Je hebt het toevallig wel over mijn beste vriend, Harry!' roept James boos.
Harry zucht. 'Het maakt me gewoon zo kwaad.'
'Probeer je in te houden, oké? Ginny heeft het moeilijk, vooral met dit ongeluk erbij. We kunnen beter uitzoeken wat er aan de hand is.'
'Je hebt gelijk,' geeft Harry toe. 'Ik heb amper nog nagedacht over het feit dat Voldemort hier is.'
'Nu je daar over begint,' zegt James.
Harry kijkt hem vragend aan.
'Ik denk dat dat ongeluk iets met hem te maken heeft. Er was een groene lichtflits die vanuit het bos kwam. Wie kennen wij die ons iets aan zou willen doen?'
'Je denkt dat dat Voldemort was?' vraagt Harry.
James knikt. 'Wie zou ons anders iets aan willen doen?'
'Sneep,' merkt Harry op.
'Daar is hij te laf voor,' antwoordt James. 'Ik weet zeker dat het Voldemort is.'
Er klinkt een doffe klap in de gang.
'Wat was dat?'
'Vast een muis of zo,' antwoordt James schouderophalend. 'Misschien moeten we maar eens gaan slapen.'
Harry knikt en samen lopen ze naar de slaapzaal. Onderweg plagen ze elkaar door elkaar te laten struikelen; niet als vrienden, maar als vader en zoon.