AŞKIN KULİSİ

Bölüm 2-

Geriye dönüp baktığında kendine doğru sakallı biri koşuyordu, tanıyamadı şaşırdı. Gelen Ferit idi sakal bırakmış, hâlbuki o hiç sakal bırakmazdı ki? Görüşmeyeli sadece 1 ay olmuştu ve Ferit defalarca kez sakalı sevmediğini söylemişti, enteresandı.

Sarıldılar.

"Naber Ozan, ne zaman geldin? Hiç haber de vermedin. Nasılsın görüşmeyeli özlettin kendini, niye arayıp sormuyorsun oğlum?"

"iyidir Ferit ne olsun her zaman ki gibi asıl sana sormalı hiç çıkmazdın dışarı ?"

"kardeşim sorma yeni kişilerle tanıştığımi çok eğlenceli çok güzel insanlar .."

Ferit'in gözlerinin içi gülüyordu.

"iyi kanka sevindim adına , yeni insanlar yeni şeyler getirir insana" dedi ,Ozan.

"sormayacak mısın oğlum kimlerle tanıştığımı? Kanka bir kız var anlatamam, aklımı alıyor, onunla birlikte bir arkadaşı var . çok eğlenceliler her gün birlikteyiz . sende tanışırsın çok iyi kızlar"

"yaa kanka biliyorsun bende seçici konuşmazlık sendromu var. Konuşamam şimdi aranı bozmayayım."

"olur mu oğlum ya sevdiğim kızı görmeyecek misin? adı Melis . çok nazik , kibar , handendi çıtı pıtı bir kız , ona baktığımda sanki KALBİM AĞZIMDAN ÇIKIVERCEKMİŞ GİBİ hissediyorum. Bir de arkadaşı var Elif , oda iyi güzel hoş biri ama biraz sessiz sakin . Melis bizim gibi çılgın oğlum kız her şeye var."

"Demek bizim gibi, her şeye varlar hımmm"

"kıskanma hemen kanka, senin yerin farklı biliyorsun. Hele şu tercihler açıklansın daha güzel olacak her şey"

Sonra tatilde neler yaptıklarına birbirlerine anlattılar uzunca bir sohbet yaptılar. Sarıldılar dostluklarını tazelediler. Ertesi gün buluşmak üzere ayrılacakken Ozan;

"HASRET, VUSLATIN KARDEŞİYMİŞ" dedi.

Ferit anlamadı, o hala yarın Melis ve Elif ile birlikte neler yapacaklarını anlatıyordu. Ayrıldılar.

Yolda Ozan hüzünlenmişti, Ferit'i kaybetmiş gibi hissediyordu, eskisi gibi olmayacak artık diyordu durmadan.

Eve geldiğinde kapının önünde farklı bir ayakkabı gördü. Ayakkabılar genç kız ayakkabısı idi. Sonra içeri geçti, içerden bir ses geliyordu annesiyle biri muhabbet ediyordu .Selam vererek içeri girdi bir tane güzel bir kız oturuyordu. Merhaba dedi. Annesi hemen tanıştırdı

"Bak bu Büşra, yengen Sevdanın kardeşi"

En son geçen sene düğünde karşılaşmışlardı ama düğünde elbiseler ve abiyeler olduğu için şimdi tanıyamamıştı.

"Büşra'nın İstanbul'da küçük bir işi varmış birkaç gün misafirimiz olacak. Birkaç gün eşlik edersin değil mi Ozan?" diye sordu annesi

"olur anne ama yarın Ferit'e sözüm var Yeni arkadaşları varmış onların yanına gideceğiz"

"tamam, ne güzel işte Büşra da gelir"

" Ama anne Ferit'in haberi yok bundan"

" olsun Ferit'e benim selamımı söyle Büşra da gelsin yalnız koyma kızı evde"

Tamam, öyleyse dediler ve konu kapandı.

**************************************************************************

Sabah erkenden uyandılar kahvaltı yapıp hazırlandılar sonra Ferit geldi hemen Zile bastı

"Ozan unutmadın değil mi bugün gidiyorduk bak"

"Unutmadım unutmadım ama bir tane arkadaşımız daha olacak"

Büşra'yı tanıştırdı yengesinin kardeşi olduğunu söyledi. Ferit buna biraz bozuldu çünkü haberi yoktu. Sevdiği kızın yanına giderken yanında bir kızın görünmesini istemezdi, yanlış anlaşılmaktan korkmuştu.

Yolda devamlı Büşra'dan uzak bir şekilde yürüyordu. Soğuk davranıyordu. Onun böyle olmasından Ozan rahatsızlık duyuyordu. Bu sebepten dolayı kız yalnız kalmasın diye ilgi gösteriyor. Yeni yeni muhabbetler açıyor sorular sorup canını sıkmamaya çalışıyordu.

Ferit birden çılgınlar gibi el sallamaya başladı, yolun sonunda belli belirsiz iki kız görünüyordu. Bunlar Melis ve Elif'ti.

Melis ve Elif için de karşı tarafta uzakta el sallayan bir kişi ve yanında sohbet eden bir erkek bir kız belirdi. Birbirlerine baktılar. Çünkü şaşırmışlardı, böyle bir şey beklemiyorlardı.