Merak ediyordum. Yine Ayşinin kapısının önünde volta atıyor içeride Oğuz ve Ayşinin ne konuştuğunu deli gibi merak ediyordum. Dün akşam Ayşinin odasından çıktıktan sonra hülyayı bulmuş Oğuzu aramasını istemiştim. Beyfendi anca bu gün gelebilmişti.
Ben ise sabaha kadar hastanede kalmış eve gitmemiştim. İlk ışıklarla Ayşinin yanına gelmiş onu kontrol etmiştim. Psikolog eşliğinde bir senedir uyuduğunu anlatmıştık. O ise şaşırtıcı bir şekilde kabullenmiş ve o kazada ölmediği için kendini çok şanslı gördüğünü söylemişti.
" Oğuz o kadının yanında mı ? "
Arkamdan gelen sese döndüğümde kızıl kadını gördüm. Yanılmıyorsam adı eylem di.
" Evet karısının yanında "
Söylediğim söze kendim bile sinir oldum. Kadın ise tiksinir gibi bir ifade ile kapıya yöneldi. Ne yapacağını anladığımda hızla atılsam da geç kaldım. Eylem odaya daldığında bende peşinden girdim ve gördüğüm manzara ile hayal kırıklığı ve siniri aynı anda yaşadım. Oğuz , Ayşinin yatağına oturmuş ellerini sıkı sıkı tutmuş duruyordu. İkisinin de gözleri bize döndüğünde eylem benim kadar sakin olamamış ateş saçan gözleri ile Oğuza bakıyordu. Çantasının sapını sıkan parmakları beyazlamıştı.
" Eylem hoşgeldin "
Eylem hiç birşey demeden onlara bakmaya devam ederken odada tek gülümseyen Ayşin di. Hiç birşeyden haberi yoktu belli ki. Yoksa bu kadar mutlu olmazdı. Oğuz yavaşça yanından kalktığında eylem gözleri ile onu takip ediyordu. Oğuzun yüzü ise ne yapacağını bilemeyen biri gibi şekilden şekle giriyordu.
" Kerem Bey eşimle tanıştığınızı düşünüyorum. Eylem de benim kardeşim. "
Dilimin ucuna kadar gelen küfrü yutarak sadece kafamı oynattım. ağzımı açsam hiç iyi şeyler çıkmayacaktı.
" Üvey "
Eylemin sert bir dille söylediği söze gülümseyen Ayşine baktım. Ortada dönen yalanlar sinirlerimi bozuyordu.
" Oğuz kendimi biraz toparladığımda oğlumu getirir misin. Beni bu halde görürse korkabilir ama onu çok özledim. "
" Getiririm. Hadi Eylem seni de bırakayım "
Oğuz ve Eylem kapıya yöneldiğinde Ayşinin son sözüyle hayatımın en iyi rahatlamasını yaşadım.
" Tekrar kalem tutabilir olduğum zamanda boşanma kağıtlarını imzalarım "
Oğuz hızla geri döndüğünde eylemin gözünde zafer pırıltıları vardı.
" Ayşin - "
" Kaza yaptığımız gün sizi gördüm Oğuz "
Ayşinin konuşurken gülümseyen yüzüne inat dilinden dökülen sözler zehir gibiydi.
"Siz kapalı kapılar ardında kardeşimle oynaşırken ben sizi gördüm. O yüzden arabada çok sinirliydim. Senin gözüme sokar gibi ' Eylemi de eve bırakalım ' demen benim için son damla oldu. Hız yaptığımı bile fark etmedim. Şimdi size fırsat veriyorum. Bunu değerlendirin. "
Oğuzun itiraz edeceğini anlayan Eylem hemen onun koluna girerek konuştu.
" Madem herşeyi biliyorsun sorun yok. Yürü Oğuz "
Adamı dışarı çekiştirerek gittiklerinde ben durduğum köşede öylece bakıyordum. Az önceki sahne gerçekti. Ayşin için üzülmüş kendim için sevinmiştim.
" Kusura bakmayın Kerem Bey. Bu konuşmayı sizin yanınızda yapmak istemezdim. Aile meselelerimle sizi sıktım. "
" Asla öyle düşünmeyin. Ben hiç birşey görmedim , duymadım "
