PANDOMİMCİ (DÜZENLENİYOR)

PİS VAROŞ

MULTİMEDYA: LARA

Sabahın köründe hava alanında olmaktan daha kötü bişey varsa oda havanın çok soğuk olması ve götümün donmasyıdı...

Pekte sevgili olmayan kuzenim Lara gelicek diye şu düştüğüm hallere bak.

Ben dalgın bir şekilde Lara'ya o mükemmel yaratıcı küfürlerimden ederken, İdil'in burnumun ucuna doğru tuttuğu kahveyi iki avucumun arasında tuttum ve bir yudum alarak

"Mantıklı dimi ?"

Diye sordum İdil'e. Boş boş bana bakarak

"Neymiş o mantıklı olan ?"

Diye sordu ama hiç diyerek geçiştirdim. Bir kıza bu yapılırmı lan? Zaten ana vatan kan ağlıyo , karnımın ağrısından öldüm ölücem bide gelmiş hanım efendinin keyfini bekliyoruz. Ne yani rahatmı battıda taa İtalya'dan Türkiye'ye geliyon. Lan bide seni bakkala bile göndermeyen halam nasıl burlara gelmene izin verdi anlamıyorumki.

Ben böyle düşüncelere dalmışken tam önümde biri dikildi ve kuzen naber dedi. O sırada içimden söylemem gereken sözleri dışımdan söyledim.

"GELMESEN OLMUYOMUYDU PİS VAROŞ."

Lara tam karşımda dikilmiş mal mal suratıma bakıyodu. Hiç bişey yokmuş gibi Lara diye anırarak sarıldım. Ay seni ne çok özlemişim iyiki geldin vallahi derken çarpılmaktan korkmuyo değildim açıkçası.

"Ee canım nasılsın?"

diye sordum eve dönerken.

"Pekte iyi sayılmaz be kuzen."

"Noldu kız bişeymi var?"

"Sevgilim..."

Dedi ve sustu kelimeler boğazına düğümlenmiş gibiydi. Konuşmak istiyoda biri onun boğazını sıkıyomuş gibi. O sırada gözünden bir damla yaş düştü. Boynuma sarıldı ve kulağıma teşekkür ederim diye fısıldadı. Anlaşılan kötü bişey olmuştu. Bende ona sarıldım. Üstüne gitmek istemedim ve daha sonra konuşuruz ozaman dedim.

***

"Kız bu kahvaltı ne ?"

"Kahvaltı işte kuzi. Okadar evini açtın bana , sabahın köründe hava alanında bekledin. Bunu küçük bi teşekkür olarak kabul et."

Lan bu kız evrimini tamamlayıpta gelmiş hee. İnsan olmuş biraz. O eski hali neydi öyle çirkef çirkef , ıyy hiç çekilmiyodu vallahi. Hadi onuda geçtim bu baya insana benzemiş. Sümüklünün tekiydi kız bu çirkin ve bakımsızdı. Anlicanız evrime kafa atmışta gelmiş.

"İdilde uyansın beraber kahvaltı ederiz."

"İdil erkenden çıktı evden bi işim var demişti."

"Aa evet elektirik faturasını yatırıcaktı. Arasam iyi olur."

Odama ilerlerken Yankı aklıma geldi ve onada günaydın mesajı atıcağımı kafama not ettim.

İdil'i arıyodum ama ulaşamıyodum. İşi varsa duymuyodur diyerek Yankı'ya günaydın mesajı attım ve salona geçtim. Lara bağdaş kurmuş dalgın bi şekilde oturuyodu koltukta. Yanına geçip istediğin zaman neler olduğunu bana anlatabilirsin dedim.
Tamam anlamında başını salladı sadece.

"Bak şimdi benim İtlyada bi erkek arkadaşım vardı. Ama... "

Kelimeler yine boğazına düğümlenmişti. Konuşmak için azını açsada göz yaşları ve hıçkırıkları ona izin vermiyodu ses tellerini mühürlemişlerdi sanki o an.