The story of Yasmine

Hoofdstuk 15

Ik vertel alles. Mijn tante luistert en onderbreekt me niet een keer. Ik zie wel aan haar gezicht dat ze geschrokken is. Soms moet ik zelf even moeite doen om mijn tranen in te houden. Maar aan het eind van het verhaal barst ik los. "Ik wil echt niet dat ze weggaat tante Joke, echt niet.. Ik wil haar niet kwijt.. Ik hou van haar.. Ook al doet ze me dit alles aan.." de tranen stromen over mijn wangen. Mijn tante pakt een zakdoekje en veegt mijn tranen weg.

"Het komt goed meisje, dat beloof ik." zegt mijn tante.

"Hoe lang is dit al aan de gang?" vraagt ze.

"Eigenlijk al sinds.. papa's auto ongeluk.."

Mijn tante kijkt me verbaasd aan.

"Zo lang al? Het ongeluk is al jaren geleden..Waarom zei je niets?"

" Ik wil haar niet kwijt.."

"Dat gebeurt ook niet, oké?" zegt mijn tante. "Ik ga even naar oom Henk, ik kom er zo weer aan."

tante Joke loopt de kamer uit.

Ik zucht. Was dit wel zo verstandig?