Ik kijk naar buiten. Zie bomen voorbij flitsen. Ik zit inmiddels in de trein. Het is 11:33. Ik heb alleen een berichtje van Thomas gehad waar ik uithang. Niet geopend. Straks zal de hel wel uitbarsten als mama thuiskomt en ik er niet ben.
Shit. Shit. Ik heb niet aan de buitencamera's van het huis gedacht. Oh my god, de kans is heel groot dat ik te zien ben, shit. Ik kan het niet oplossen nu. Shit. Oké Liv, dit is 1 ding, verder gaat alles goed, gewoon doorgaan spreek ik mezelf toe. We stoppen bij een station, over 3 stations ga ik eruit, dan stap ik over op een andere trein. Er komt een man met een blauwe jas naast me zitten. Ik blijf strak voor me uit kijken. Ik vertrouw niemand, straks is hij van de politie en hebben ze me nu al gevonden. Nee dat kan niet Liv, kom op en ik zucht hardop. De man kijkt me aan alsof ik 1 of ander buitenaards wezen ben.---
Ik voel m'n mobiel trillen. Ik kijk. Mama belt me. Het is 12:30. Ik laat hem afgaan tot ze stopt met bellen. Ik luister gelijk de voicemail af. De man in de blauwe jas is gelukkig inmiddels weg.
'Liv, waar ben je? Bel me als je dit hoort.' Ze klinkt rustig. Zal vast nog niet achterdochtig worden. Ik zit inmiddels in de 2e trein, ik ben bijna in Drenthe. Dat het allemaal goed gaat verbaast me. Als ik in Drenthe ben ga ik opzoek naar het goedkope hotel dat ik geboekt heb en slaap ik daar vannacht in iedergeval.Ik heb inmiddels 5 gemiste oproepen van mama, 2 van papa, 8 van Thomas. Een miljoen berichtjes van hun en een berichtje van Bram. Het is 13:43. Ik ben bijna waar ik moet zijn. Ik ben nog steeds op schema. Bram weet nog niet dat ik niet gewoon thuis ben denk ik anders had hij me allang gebeld.
Ik stap uit de trein het is 14:21 en ik ben in Assen. Ik heb vanmorgen de eerste trein gemist omdat de metro naar het station te laat was. Daardoor miste ik ook de overstap verdomme. Ik heb de routebeschrijving vanaf het station in m'n telefoon gezet. Het is vrij druk op het station. Ik houd m'n rugzak op m'n buik en trek de iets te zware koffer naast me mee. De geweldige mevrouw van maps geeft aan dat het ruim een halfuur lopen is, ik ga ook maar lopen want moet niet gelijk al m'n contante geld uitgeven aan een taxi, ik heb precies genoeg om vannacht te betalen aan het hotel en als ik nu pin dan kunnen ze gelijk achterhalen waar ik ben. Ik heb nog 3 boterhammen en anderhalf flesje water dus ik kan wel vooruit.
Ik loop in een woonstraat. Ik zou er bijna moeten zijn, het is inmiddels 14:47 en ik ben heel veel gemiste oproepen en berichtjes verder. Ik ben voor iedereen thuis nu dus pas ongeveer ruim 2 uur weg. Terwijl ik sinds vannochtend al het huis uit ben. Ik zie rechts en links huizen, het ziet er best gezellig en grappig uit. Ik zie een rood zonnescherm, daar moet het zijn. Break and Breakfast 28. Alsnog mooi op tijd.
Ik zit op een bed, het is een niet al te grote kamer maar het is zeker groot genoeg voor mij alleen. Als 17-jarige mag ik eigenlijk niet alleen in een break and breakfast zijn geloof ik maar een fals ID en lang zijn kan zeker van pas komen op dit soort momenten. Ik zorg dat ik niet op val en morgenochtend vroeg weg ben, voordat het nieuws door heel Nederland gaat dat er een blond 17-jarig meisje uit Rotterdam vermist is. Ik kijk op m'n mobiel, 18 gemist oproepen, 36 berichtjes, 9 snapchats, 3 dm's en 2 facebookmeldingen. Wow ik ben een paar uur weg en gelijk word ik dood gespamd. Ik ga eerst al m'n voicemails afluisteren daarna een plan maken voor morgen.
'Hey zusje, waar hang je uit? Pap en mam maken zich zorgen. Ik ook wel een beetje want ik weet hoe je kan zijn. Bel me doei.' Ik vind het toch wel fijn om de rustigheid van Thomas te horen. Het boeit hem waarschijnlijk niet waar ik uithang maar mama heeft hem vast verplicht om iets achter te laten. Oh hell no, de volgende is van die ene man die ik dus m'n vader moet noemen.
'Hi Liv, waar ben je? Je moeder en ik maken zich druk. Als je weg bent om wat er laatst is gebeurt, bel me dan nu. Ik ga het oplossen en het is niet wat je denkt.' Wat een klootzak, ik heb nu echt geen zin om al die andere dingen nog te luisteren en te bekijken maar ik ben te nieuwschierig.
'Heeeeeee met je oompie. Hoe is het daar? Laat effe weten waar je bent gek, iedereen stresst hem hier. Straks moet ik nog een zaak voor je openen. Tot zoooooooo.' Ik lach, oom Hans die blijft gewoon cool en doet alsof er niks aan de hand is en denkt dat ik straks gewoon weer op de stoep sta, ha nee dus. Ik open whatsapp, ik ga naar privacy en zet de leesbewijzen en m'n laatst gezien uit. Ik kijk op m'n horloge, 15:12.
Liv, waar ben je????? Ik zou naar jou toe komen weet je nog, je oom gaat zelfs al een zaak voor je openen, kom vanavond maar naar mij oke. IK HOU VAN JE X Ha Bram denkt dat ik nog kom, wat een schat eigenlijk ook, hij heeft niks verkeerds gedaan. Ik ga straks een brief voor hem schrijven en doe hem nog optijd op de post zodat hij hem maandag heeft. Ik bekijk nog de andere berichtjes, van mama, Thomas, Emily, andere vrienden en m'n vader. Ik druk whatsapp weg. En haal m'n boekje uit m'n rugzak.
PLAN VOOR ZONDAG schrijf ik boven aan de bladzijde. Wat ik morgen moet gaan doen en waar ik heen ga heb ik geen idee van, misschien ga ik morgen wel random naar het centrum zoek ik vrienden en kan ik daar slapen. Ha nee ben niet zo goed daarin, of wel want ik heb redelijk veel mensen die me mogen maar he die zijn hier niet en heb ik achtergelaten in het saaie Rotterdam. Waar genoeg te beleven is zoals een vader die je niet vertrouwt omdat je zo goed als zeker weet dat hij een soort van crimineel is ofzo. Tsja het leven gaat door. Zullen ze de camera onder m'n bed al gevonden hebben? Bram ligt waarschijnlijk op z'n kamer want hij kan niet zo goed met zulke situaties omgaan, mama zal helemaal stressen en met oom Hans praten. Oom Hans zal doen alsof hij me al als vermist gaat opgeven bij z'n werk, maar dat kan niet want dat kan pas na 24 uur geloof ik. Thomas is vast plannen aan het maken hoe hij mij kan vinden want hij cared redelijk veel om me denk ik op dit soort momenten.
---
Ik doe de brief in de brievenbus, het is 16:45 en ik heb het plan voor mogen ook klaar. Ik ga maar een goedkoop plekje vinden om te eten. Heb inmiddels weer redelijk veel berichtjes en oproepen gekregen.Hey.. Het heeft een tijdje geduurd voor dit deel, maar ik was druk enzo maar hey happy new year! M'n 'boek' heeft inmiddels 34 lezers, yay. Het volgende deel komt zeker sneller, maar.. wel pas als we de 40 (45 misschien ;) ha) lezers hebben behaald ;) xxx
YOU ARE READING
Vermist
RomanceHet leven lacht de 17-jarige Liv toe. Zou je denken, goede cijfers, veel vrienden, nooit ruzie, een fantastisch vriendje Bram. Liv denkt er heel anders over als ze spoorloos verdwijnt. Niemand weet waar Liv is, ze vrezen en zijn bang, maar ook niema...