Vermist

Liv

Ik loop de trein uit. Ik sta nu in Duitsland. Ik kan het nog niet bevatten. Ik loop het station af opzoek naar een taxi. Ik denk aan thuis. Ik denk teveel aan thuis. Maar ik hoop stiekem dat iemand m'n camera al heeft gevonden of in iedergeval die brief. De brief waar uitgelegd staat in wat er allemaal aan de hand is en dat de camera ook belangrijk is. Ik wil eigenlijk weer naar huis, weer veilig zijn. Niet bang hoeven te zijn voor ieder persoon die naar je toekomt, het niet zeker zijn van je leven gedoe ben ik zat. Maar ik moet doorzetten. Kom op Liv spreek ik mezelf toe, je doet dit voor jezelf, mama, Thomas, voor iedereen. Ik denk aan de brief, die ik vooral ook aan mezelf heb geschreven de dag voor vertrek, om moed te houden dat het me gaat lukken.
Lieve, ja wie? Ik heb geen idee wie je bent, ik weet niet wie het is die deze brief gevonden heeft. Maar je vond hem naast een camera, niet waar? Er staat een filmpje op, bekijk die ook. Ik ben weg, maar ik moet dingen uitzoeken. Ik weet niet of ik nog terugkom, ik weet niet waar ik achter kom als ik weg ben. Maar weet dat ik jullie niet zal vergeten. Waarschijnlijk geef jij, dit, aan de politie, maar ga je gang want zoveel informatie zal je niet vinden. Je moet alleen mijn vader niet vertrouwen, hij is een crimineel. Weet je wel, de overval op de juwelier? Hij is erbij betrokken. De poging op moord op C.J De Vries, dat was hij met een aantal Duitse maatjes. Zo zijn er nog veel meer dingen die ik kan opnoemen. Hij zit in 1 criminele bende, je zal me niet geloven. Want he de afgelopen tijd was Liv (ik dus) niet echt aardig tegen haar vader dus ze wil gewoon gemeen doen, ha nou ik wist het dus al een tijdje. Ik ga erachter komen wie zijn 'vriendjes' zijn, ik ga op onderzoek zodat ik genoeg materiaal en bewijs heb waarmee ik tegen hem kan getuigen. Oh ja, misschien wil je nog de naam weten? Het zal vast bovenaan google staan als je intypt "meest gevaarlijke criminele bendes die nog niet zijn opgepakt" want weet je, iedereen weet van hun bestaan, alleen niet wie erin zit, ze laten namelijk niks van aanwijzingen achter en zo wel dat leidt dan naar een dood spoor. Slim he en misschien herkenbaar? Want jullie gaan mij niet vinden, laat me mijn werk doen, ik kom echt wel ooit terug. Zo gevaarlijk zullen ze niet zijn toch? Ze staan bij de politie bekend als 'B.ANACONDA' ik heb het opgezocht. Anaconda is 1 van de gevaarlijkste slangen on this world. Misschien hebben ze hem als huisdier? Oeh leuk ga ik hem misschien zien. He doei, see you soon.

Ik weet even niet zo goed of ik hier aan had moeten denken. Hoe ik iedereen heb achtergelaten en dat de kans er is dat ik ze misschien nooit meer terug zie. Ik heb spijt, misschien moet ik maar teruggaan. Nee, deze gedachte niet weer krijgen Liv spreek ik mezelf toe. Ik adem diep in en loop over het station, op naar het appartement die ik heb geboekt. Het is een huurappartement waar normaal iemand echt woont, maar diegene is vaak weg voor werk stond er bij de advertentie dus dan kan jij er gebruik van maken, nou dat is mooi, hoef ik ook geen hotel zien binnen te komen zonder herkend te worden van het Nederlandse nieuws want ik zit erg dichtbij de grens. Ik zou zo graag even Bram zijn stem willen horen, even willen vragen hoe het gaat, hem zeggen dat ik van hem hou. Maar als ik het doe zijn er zoveel dingen die kunnen gebeuren, wat als Bram doet alsof? Dat hij wel heeft gezegd dat hij contact met me heeft, misschien is die zo wanhopig dat hij dat heeft gedaan, of niet.

Ik pak de sleutels. Sleutels die ik thuis gestuurd heb gekregen van de eigenaar van het appartement. Ik kijk omhoog het is op de 2e verdieping, ik steek de sleutel in de deur en draai hem open. De deur piept een beetje en ik ben toch wel een beetje bang. Ik loop de trap op. Nummer 84. Een groenige deur die er aardig goed uitziet. Ik draai hem van het slot af en duw ertegen aan. Ik stap in een hele lichte kamer, wow. Dit had ik niet verwacht, het is heel netjes, licht, opgeruimd. Ik zet mijn spullen naast een bank en ga erop zitten, tegenover de bank staat een tv en daar tussen een klein tafeltje, okeoke dit huis heeft wel stijl.

Ik zet mijn mobiel aan en verbind met het WIFI-Netwerk. Lol, m'n mobiel loopt vast door alle berichtjes die binnenkomen. Ik open nu.nl en negeer de berichtjes en gemiste telefoontjes eerst even. Een foto van mij. Bovenaan. Met de kop "Politie laat zich uit over de zoektocht naar het Rotterdamse meisje". Ik klik het aan. Ik moet weten wat ze aan het doen zijn, ik moet weten of ik nog veilig ben voor hun.

'Liv heeft een brief naar huis gestuurd. We hebben hierdoor geen aanwijzingen gekregen van waar ze zou moeten zijn, maar we moeten misschien beginnen met het accepteren dat Liv niet meer terugkomt en we niks meer kunnen doen.'  zegt woordvoerder Jan Huijgen. Het Rotterdamse meisje wat sinds zaterdagochtend vermist is heeft laten weten dat ze nog leeft en niet ontvoerd is, ze wilt geen contact meer en ze komt wel terug zegt ze. De politie kan nu vrij weinig doen omdat het Liv haar eigen keuze is geweest, maar omdat ze nog minderjarig is gaan ze  door met het onderzoek. 'We kunnen niet uitsluiten dat Liv onderdruk wordt gezet om deze brief te schrijven, maar we kunnen ook niet uitsluiten dat ze het wel zelf heeft gedaan' alsdus de woordvoerder van de politie Rotterdam, de politie moet nu omgaan met een ingewikkelder gang van zaken omdat deze brief is aangekomen bij de familie van Liv. Heeft u tips, bel dan of ga langs, alle kleine beetjes helpen om het Rotterdamse meisje weer thuis te brengen.

Ik staar naar m'n beeldscherm, ha wow. Ze vinden me best belangrijk. Ik open whatsapp en check nog even voor de zekerheid of m'n leesbewijzen uitstaan. Het is 13:00. Ik zie berichtjes van familie, vrienden, zelfs mensen waar ik normaal niet meepraat, uhm oke. Dan zie ik Bram, ik open het berichtje. Hij heeft mijn email gekregen. Zonder dat ik het doorheb ben ik wat aan het typen maar nog net voordat ik op verzenden klik besef ik dat ik het niet kan doen. Hij mag niet weten waar ik ben.

Ik pak mijn schrift en ga aan de eettafel zitten, ik trek de stoel naar achter. Een plan maken, voor morgen en een plan hoe ik weer onopgemerkt hier ga zijn. Ik moet naar het adress wat ik heb gevonden in mijn vader zijn bureau. Ik hoop dat het allemaal in 1 keer lukt, ik wil bewijzen dat ze hem en zijn zogenaamde vriendjes kunnen opsluiten.

Het begon allemaal een ruim jaar geleden, ik vertrouwde mijn vader minder, hij deed geheimzinnig met zijn telefoon, hij kwam later thuis en deed afstandelijk. Maar niemand anders leek het echt te merken dus ik hield het af en dacht dat het wel aan mij zou liggen. Toen vervolgens heb ik maanden lang rondgelopen met de gedachte dat mijn vader iets verborgen hield, dat waren de ergste 6 maanden, het maakte me moe om er met niemand over te kunnen praten. Toen kwam de overval op de juwelier en precies die avond kwam mijn vader nog later thuis dan normaal en zei hij dat hij zich niet lekker voelde, terwijl die nooit ziek is. Ik dacht weer whatever want ik wilde hem een kans geven om nog mijn vader te zijn. Toen vervolgens kwamen er meer rare dingen, er waren steeds vaker misdrijven in de buurt en mijn vader gedroeg zich raar, maar ik wilde het niet met elkaar verbinden, maar ik liep toen al 10 maanden ermee rond. Toen heb ik zijn studeerkamer doorzocht toen ik alleen thuis was. Ik vond dingen die ik niet wilde zien. Waaronder het adress waar ik morgen heen ga. Toen mijn gedachtes waren bevestigd was ik kapot, ik wilde weg. Ik las op internet van alles over hoe je weg kon lopen. Maar alles eindige met het feit wat je de mensen aandoet die je achterlaat. En dat je geen overhaaste beslissingen moest maken, toen wachtte ik weer een maand met actie ondernemen. Maar toen was ik klaar, na 11 maanden al die dingen verzwijgen, is vreselijk. Toen ben ik alles gaan plannen, wanneer ik weg zou gaan, hoe, waarheen, alles tot in de puntjes geregeld en nu zit ik hier, in Duitsland, het Rotterdamse meisje die vermist is te zijn.

WOW, het is super lang geleden dat er een nieuw deel online is gekomen... Maar ik heb nu al veel meer lezers dan dat ik wilde hebben voor dit deel, maar ik misde eigenlijk nog een stem.. Maar he hier is ie eindelijk 'Liv' haar nieuwe deel. Bij de 170 (175..) lezers en dan nu echt die 4 stemmen komt 'Bram' zijn deel. BYE BABES XX