Vermist

Liv

Het is kwart over vijf en ik hoor de wekker van m'n mobiel. Ik ga vandaag vroeg weg en op zoek naar een volgende plaats om te slapen. Ik heb gezien dat ik in de omgeving van Rotterdam al overal bekend ben als het vermiste meisje. Het is gelukkig zover ik weet nog niet afgeweken van die kant naar hier maar ik moet zeker voorzichtig zijn als ik alles wil uitzoeken hoe ik verder wil leven.

Het is inmiddels 6 uur en ik ben klaar om weg te gaan, ik kan eigenlijk pas vanaf 8 uur weg maar dan haal ik mijn trein niet dus ik heb gister al uitgecheckt en kon dan vannacht nog blijven, gratis, dus dat was een gelukje. Ik ga nu weer een plan maken en een email schrijven aan Bram. Dat gaat een stukje sneller dan die brieven.

Kwart over 6. Ik heb alles van social media gecheckt. De mail is verstuurd naar Bram en ik heb mijn plan voor de komende dag af. Ik ben blij dat ik hou van planningen anders had ik het sowieso al opgegeven. Ik kijk in de spiegel, ik kan nog steeds niet geloven dat ik dit doe. Maar ik wil niet meer thuis zijn. De man van mijn moeder, waarvan ik dacht dat het mijn vader was bedriegt mama, Thomas en mij. Ik hoop dat het niet mijn biologische vader is, ookal weet ik 100 procent zeker dat hij dat wel is, maar met zo iemand wil ik liever geen bloedband delen.

Ik loop dezelfde weg als hoe ik aan ben gekomen. Een halfuur lopen naar het station in Assen. Het is vijf over half 7 en mijn trein gaat om 5 over 7 weg. Ik ben al een klein kwartier aan het lopen. Ik heb me te warm aangekleed, maar ja beter warm dan koud. Ik herhaal alles in m'n hoofd voor vandaag. Trein gaat om vijf over 7, dan ben ik om 10 uur 52 in Dortmund. Zonder overstappingen. In totaal is het 29 euro. Ik zit in 2e klasse zonder vaste zitplaats dus als het druk is moet ik staan, maar het is vroeg dus ik hoop dat ik die paar uren kan zitten. Ik heb alles tot in de puntjes geregeld. Ik denk aan iedereen thuis, hoe zal het gaan? Met mama en Thomas? Met alle vrienden en Bram? Hij wordt bijna wakker, als hij naar school gaat. Gelukkig is Bram een persoon die zijn mail wel iedere dag minimaal 1 keer checkt. Ik hoop dat hij het tegen niemand vertelt dat ik contact heb met hem anders kan ik mijn plan wel vergeten. Ik moet mijn vader exposen, ik moet zijn ware identiteit laten zien aan de rest van de wereld, maar dat wordt nog niet zo eenvoudig. Maar het gaat me lukken, want ik heb nog nooit zoveel doorzettingsvermogen gevoeld zoals nu.
Het is dinsdag en ik ben sinds zaterdagochtend weg. Ik heb aan mezelf toegegeven, zou niet weten aan wie anders want ja heb niemand meer, dat ik thuis wel mis. Hoe? Geen idee. Ik loop het station op, er lopen bijna geen mensen, ik moet oppassen voor iedereen. Ik loop naar het spoor waar ik moet zijn. Het is iets voor 7 en de trein gaat dus bijna. Ik ben bang, ik ga nu naar het buitenland, naar een stad waar ik niks ken, niet dat ik hier in Assen iemand of iets ken maar hier sprak ik de taal nog, in Duitsland straks niet.

---

Ik zit in de trein. Ik had mijn treinkaartje contant betaald en heb net weer ruim honderd euro gepind zodat ik cash op zak heb. Voordat het binnen is bij de politie dat ik dat geld heb opgenomen ben ik toch allang ergens anders. Ik heb nog niks van Bram gehoord, hij zit waarschijnlijk nu op zijn fiets onderweg naar school. Hij stuurt me net als altijd een goedemorgen berichtje, zonder dat ik antwoord, maar het geeft me wel moed om verder te gaan, niet om hem achter te laten maar omdat ik weet dat hij er voor me zal zijn.

---

Ik kijk op nu.nl en zie berichten over de lange files die er zullen komen en oh my fucking god.
17 jarig meisje vermist.
Ik zie een foto, van mij. Ik klik op het artikel, hoe de fuck kom ik op nu.nl? Ik scroll onderaan naar het artikel, door Angelique Dekker. Huh familie van Bram, wacht wat. Wie is er journalist, oh ja. Tante An. Ik besluit het artikel maar te gaan lezen.
In regio Rotterdam is vanaf zaterdagochtend de 17-jarige Liv Koop vermist. De tiener is uit betrouwbare bron van huis weggelopen zonder reden daartoe. Er is sinds zaterdag geen contact meer geweest met dochter, zus, vriendin. De politie is met een diep onderzoek bezig waar de 17-jarige zou kunnen zijn. Het laatste wat er van Liv is vernomen zijn camerabeelden waar te zien is dat zij met bagage zaterdag rond half 8 's ochtends is vertrokken. Hierna is nog een teken van leven op Rotterdam Centraal waar Liv geld zou hebben gepind. Als u een teken van leven van Liv heeft meegemaakt, laat dit aan de politie weten.
Er staat een nummer onder het artikel, ik staar naar het artikel en kan het niet geloven, ik sta op fucking nu.nl en iedereen die kan me nu herkennen in deze trein. Stel dat de vrouw in deze coupé ook nu.nl opent en ze ziet het artikel, dan ben ik erbij en is het klaar met mijn zoektocht naar de maatjes van mijn vader.

---

Het is 10:45 en ik ben bijna in Dortmund. Ik heb net mijn hele plan weer doorgenomen, ik ga straks als eerst naar het hotel dat ik geboekt heb. Ik ga met een taxi, dan is het ruim 6 minuten rijden naar het Senator hotel. Dan drop ik daar mijn spullen en ga ik met de informatie die ik heb opgezocht uitzoeken wie die mannen zijn van mijn vader.

WOOOOOW, al 89 lezers !!! Én 1 stem, niceeee. Nou hier is dan éindelijk het nieuwe deel! Het volgende deel komt hmm, wat zullen we doen? Bij de 95 (100...?) lezers en 2 stemmen (dus 1 meer dan nu)? Ja! dus tell your friends en stem ! xme