Vermist

Bram

Het is inmiddels half 1 en de pauze is net afgelopen. Ik heb natuurkunde en het is hell. Ik heb een aantal dingen opgeschreven hoe ik Liv moet gaan vinden maar het is lastig, heel lastig. Meneer Denja zegt dat we vragen moeten maken en naar hem moeten mailen. Ik praat met Mark, over allemaal dingen, behalve natuurkunde. Als meneer Denja langsloopt open ik snel mijn mail terwijl Mark doorpraat over het feit dat Emily het moeilijk heeft met het feit dat Liv weg is. Terwijl hij door praat, wat ik niet wil horen, want ik zie een mail die mijn dag weer gaat veranderen. Hij is van Liv. Ik open zo snel als ik kan de mail.
Lieve lieve Bram,
Een mail, omdat dat een stukje sneller gaat dan die ouderwetse briefen, haha. Het gaat goed, ik leef en ik ben veilig. Ik heb geen idee hoe het daar allemaal gaat, ik heb geen idee aan wie je dit allemaal hebt verteld maar ik wil je nog een keer vragen vertel het tegen niemand. Ik moet dingen uitzoeken, ik moet kijken hoe ik verder ga leven. Maar ik weet in ieder geval zeker dat ik dit met jou wil. Als jij dit niet meer met mij wilt, begrijp ik dat en moet ik daar mee leven. Maar ik hou van je. Het is ingewikkeld en ik leg het allemaal nog een keer uit, maar het is belangrijk dat je weet dat ik leef. Ik denk dat er vanmiddag meer zogenaamde duidelijkheid zal binnenkomen bij je over waar ik ben, maar kom me niet zoeken op de plek die de politie je zal vertellen want ik zal daar dan niet meer zijn. Waar ik nu heen ga, het is gevaarlijk en ik wil je niet bang maken schat maar waarschijnlijk zet ik mijn leven op het spel.
Ik mail je snel. Ik hou van jou.
Liefs, Liv.
'He man, gaat alles goed?' Ik staar naar mijn mobiel en hoor Mark nog een keer vragen of alles goed gaat. Liv gaat haar leven op het spel zetten, wat? Hoe? Ik pak mijn spullen en loop zo snel als ik kan de klas uit. Door naar m'n kluisje en pak m'n jas. Ik moet naar huis. Ik moet dit aan iemand vertellen en ervoor zorgen dat Liv veilig naar huis komt. Maar nee ik kan het niemand vertellen want ik heb het beloofd aan Liv dat ik mijn mond houd. Ik ken Liv, ze doet geen dingen waar ze spijt van krijgt maar soms kan ze wel te ver gaan en wat als ze nu te ver gaat en ik haar daardoor niet meer terugkrijg? Ik ga haar een berichtje sturen en ervoor zorgen dat ze echt voorzichtig is met geen idee wat ze gaat doen.
---
Babe, wat ga je doen? Ik hou van je , maar ik wil dan wel dat je levend, nu, naar huis komt. Of in iedergeval me vertelt wat je doet of waar je bent. Ik heb het aan niemand vertelt, ik ben het ook niet van plan maar wat als je niet meer thuis komt? Ik ga me dan voor altijd schuldig voelen dat ik het niemand heb vertelt. Hier gaat alles wel oké, ik was naar school maar ik ben weer naar huis gegaan want ik kreeg je mailtje. Ik kan niet zonder je en ik weet het ook allemaal niet meer. De politie is met van alles bezig, wat ik ook niet snap. Heb je het nu.nl bericht gelezen? Anders moet je dat doen, want ze gaan je echt wel vinden als het in heel Nederland bekend is dat je vermist bent. Of wacht.. Ben je nog wel in Nederland?????? Babe we komen er samen uit, maakt niet uit wat het is xxxxxx zie je snel (hoop ik)..

Liv moet begrijpen waar ze mee bezig is. Dat wat ze doet echt niet zo verstandig is en dat ze gewoon terug naar huis moet komen. Iedere dag komt er een politie man langs met nieuws, normaal doen ze dit alleen bij het gezin van de persoon waar het omgaat maar Liv haar moeder heeft gevraagd of ze mij ook op de hoogte wilden houden. Ik snap ook niet waarom Liv weg is, we hebben binnenkort anderhalf jaar. Ik zou haar toch goed genoeg moeten kennen en de reden moeten weten?
Ik weet het, ik ga naar Liv haar huis en heel haar kamer doorzoeken, Liv is namelijk wel het meisje die aanwijzingen achterlaat die niet makkelijk te vinden zijn maar wel goed genoeg voor iemand die haar kent, nou ik hoop dat ik haar dan toch nog goed genoeg ken. Het is inmiddels kwart voor 3. Ik ga eerst bellen of er iemand is en om te vragen of ik gewoon even op Liv haar kamer mag zijn, ze hoeven niet te weten waarvoor ik echt kom.
Ik zet mijn fiets opslot tegen het muurtje naast Liv haar huis. Ik bel aan en Thomas doet open.
'He man, kom binnen.' Ik zie aan hem dat hij niet veel slaap heeft gehad en dat hij niet zo happy is als normaal.
'Thanks, hoe gaat ie?' Domme vraag, het gaat niet goed natuurlijk.
'Mwah, vanmiddag komt Hans weer met hopelijk nieuws wat ons wat dichterbij brengt. Wil je wat drinken?' De zin die Liv me stuurde ik denk dat er vanmiddag meer zogenaamde duidelijkheid zal binnenkomen bij je over waar ik ben, maar kom me niet zoeken op de plek die de politie je zal vertellen want ik zal daar dan niet meer zijn. Ik zeg nee tegen het drinken en loop door naar boven, ik wil hier ook zo snel mogelijk weer weg zijn. Ik doe de deur open van Liv haar kamer, precies zoals het eerst was. Opgeruimd. Op het missende lijstje met de foto van ons 2 en de lege kledingkast na dan. Ik ga op haar bed zitten. Ik kijk om me heen en besef dat ik niet ver kom als ik hier maar een beetje blijf zitten. Liv, waar zou ze dingen verstoppen waar ze van wilde dat niemand het eigenlijk mag zien? Ik kijk onder haar bed. Alleen maar stof, een paar dozen. Een camera, niks belangrijks. Maar ook een envelop, naast de camera. Ik pak het en blaas de stof weg. Aan jou, iemand die van me houdt en naar me op zoek is? Wow wat is dit, Liv haar handschrift, ik maak de envelop open, een brief. Onderaan staat ook Liv haar naam. Ik begin met lezen maar bedenk dat ik dat beter thuis kan doen. Ik vouw de brief weer dubbel en stop het in m'n zak. Op naar huis.
---
Ik ben thuis en ik wil die brief lezen. Ik heb snel even wat boodschappen gedaan want m'n moeder had geappt. Ik wil nog voor het eten even snel dus die brief lezen. Maar er zit een politieagent binnen. Shit.
'Lieverd kom je even zitten?' M'n moeder zit aan tafel met tegenover haar die agent. Ik ga zitten en wrijf over m'n benen, ze kunnen er niet achter zijn gekomen dat ik contact heb gehad. Nee dat kan niet, kom op Bram, gewoon luisteren wat hij te zeggen heeft. Hij stelt zich voor en begint met praten.
'Bram.' De agent schraapt zijn keel. Oké dit is niet goed denk ik.
'Er is op dit moment ook een agent bij Liv thuis. Uhm.' De agent is stil. Ik begrijp er geen ene fuck van maar oké. Ik kijk hem vragend aan.
'Liv heeft een brief gestuurd. Naar thuis. Hij is vanmiddag aangekomen. Ik heb hier een kopie. Jij was net weg. Hier is geen brief van haar. Er is een kans dat Liv niet meer terugkomt.' De agent kijkt me aan. Ik weet dat Liv niet dood is. De agent schuift de brief naar me toe.
'Bram, je mag die brief in alle rust lezen. Maar ik heb nog 1 vraag. Heb je op een of andere manier contact gehad met Liv? Of heb je iets van aanwijzingen?' Ik kijk hem aan. Kom op Bram. Ik zucht.
'Nee. Als ik dit wel heb zal ik het meteen laten weten.' Ik hoop dat het geloofwaardig overkomt.

WOWWW, 128 (!!!) lezers en 3 stemmen :) Het volgende deel komt als we de 135 (140...) lezers hebben gehaald en stiekem die 4e stem ;). Soooo tell everyone ! X

ps. binnenkort meer over misschien een nieuw boek ;)