Hayal Bilyeleri

XIII | 3 Şubat 2006

03.02.2006

Merhaba Molly.

Yarın yarıyıl tatiline giriyoruz ve bil bakalım kimin sınavları harika geçti?

Doğru cevap, evet, benim.

Hep Sanem en yüksek notları alırdı ama kazın ayağı bu sefer öyle olmadı. Bu sefer en yüksek notları ben aldım. Ama olayın aslı çok saçma. Ders çalışmak için bana soru soranın Eren olmasına nazaran bana ders çalıştıran da o oldu.

Üç kere ders çalışmaya geldi.

Üçünde de ben anlatamadığım için dersi o anlattı.

Önce matematik, sonra fizik ve en son coğrafya.

İngilizcedeki içler acısı halimi görünce pes etti. Bu beni güldürdüğünde, yüzüme gülümseyerek bakması dikkatimi çekti. Kilo almamla ilgili bir şeyler söyleyip duruyor, çok zayıflamış olduğumun farkındayım.

Bir süredir Eren ile beraberken olanları düşünmesem de, gece rüyamda yine onlarlayım. Sabah camdan hala gidip gitmediklerini kontrol edip, evden öyle çıkıyorum. Çıkışlarda çantamla ilgilenir gibi yapıp Sanem'in gitmesini bekliyorum. İnan bu her gün daha da yorucu olmaya başladı. Anne ve babadan başka kimseyle konuşamamak bir süre sonra çok can sıkıcı bir hal alabiliyor.

Ama bunu ben istemiştim değil mi?

En yakın arkadaşlarımı kaybetmeyi, Buğra ile konuşamamayı ve bunları hepsini.

Birkaç ay öncesine kadar onlarsız olamayacağımı düşünüyordum. Sanem ve Buğra olmadan nasıl yaşanırdı ki?

Bilmiyordum.

Kendimi bildim bileli onlarlaydım.

Her şeyi beraber yapıyorduk, beraber olmak nefes almak kadar kolaydı. Ama yıllar süren bağın tek bir hamlede yıkılabileceğini bilemeyecek kadar aptaldım.

Sanırım bana olan sevgilerine güvendim, bana olan bağlılıklarına.

Ama anladım ki, kimse vazgeçilmez değilmiş.

Okula gitmeden neden bunları yazdığımı merak ediyorsun değil mi?

Hala onların benden önce okula gitmesini bekliyorum, onlar gitmeden çıkacak cesaretim yok çünkü.

Kapı çalıyor, Molly. Sonra geleceğim.