My Mr. CEO (Editing)

Chapter 10

Franco

"Kamusta siya doc?  Do whatever you can!" I shouted hindi ko kaya kung wala siya.

"She's now okay Mr. Delafuente, na subrahan lang ito ng stress at gutom. She's okay now." Sabi ng doctor

I sighed, this is all because of me. Kung hindi ko siya pinahirapan then this would not happen to her.

Anazia's Pov.

Ang sakit ng ulo ko, ang tahimik. Ng minulat ko ang aking mata ay wala akong nakita kundi puti lang.

"Nasan ako?" Tanong ko habang tina-try kong umupo. Ng naka upo naku nakita ko si Franco na natutulog ng mahimbing sa tabi ng kama ko at umupo.

Hindi ba siya nangangalay? Bakit ako nandito? Wala nmn sigurong may masamang nangyari diba? Hindi namn siguro ako papaalisin sa trabaho ko diba?

"Are you okay Zia? Do you need water? Gutom kaba? May masakit ba sayo? Wait tatawagin ko ang doctor " Sunod-sunod niyang tanong at lumabas na sa kwarto.

Nakita ko sa mga mata niya ang pag-alala, natatakot ako sakanya. Hindi ko alam kong bakit. Basta natatakot ako sakanya. Siguro ng dahil nadin sa ginawa niya sakin araw-araw.

Pumasok na si Franco kasama ang Doctor.

May kung ano-anong ginawa ang doctor sakin...

"She's okay. Miss Anazia?" Tawag sakin sg doktor

"Po?"

"Wag kang masyadong mag papa stress okay? Hindi maganda sa katawan mo iyan." Sabi ng doktor

Pinauwi nlg kami ng doktor dahil hindi naman daw ganun ka seryuso ang sakit ko, at mag pahinga lang daw ako.

"Get in." Utos ni Franco sakin.

Now he's back for being bossy and cold. Natatakot ako pag ganito.

"No sir I'm okay. Kaya konaman pong umuwing mag isa." Sabi ko ng hahakbang na sana ako papalayo,ng may na raramdaman akong kamay na kumapit sa siko ko.

"No Anazia. Get in, this is an order." Malamig niyang sabi, sumakay nlg ako dahil ayaw kona ng away. Pagod naku gusto ko ng matulog.

"Sa susunod kung hindi mona kaya sabihin mo! Don't keep it to yourself as if handle it alone!" Sabi niya na may tunong galit.

"Yes sir." At yun nalamang ang na sagot ko.

Habang bumabyahe ay wala talaga akong may na rinig na ingay. Kaya i grabbed the chance at pina andar ko na ang radyo.

Alam ko naman na hindi sakin tong sasakyan pero ang tahimik talaga eh, at isa pa hindi siya mukhang galit at para ngang wala siyang pakialam sakin eh.

Somewhere over the Rainbow ~

Way up high  ~

Sinabayan ko ang kantang ito hangang sa matapos.

"You have a great voice Anazia." Sabi sakin ni Franco!

"Ahmmm. Thank you sir,  at sorry na din po. " sabi ko habang naka yuko.

"No it's okay. You really have a great voice. Para nga akong matutulog eh, kaso na alala ko nag da-drive pa pala ako." Mahaba niyang paliwanag.

"Continue." Sabi niya

"Sir?" Nabigla ako. Ako ba ang sinasabihan niya? Tinignan ko ang backseat

He chuckled "Yes you Zia, walang tao dito sa sasakyan beside sating dalawa."

Wise men say' only fools rush in ~

But i can't help falling in love ~

With you~

and i just continued to sing.

Hindi ko namalayan na nandito nakami sa bahay.

"Maraming salamt po Sir Franco. " sabi ko.

"I'll come with you." Saan?  May pupuntahan paba kami?

"Ano sir? Come with me? May pupuntahan paba tayo?" Tanong ko

"No, i said sasamahan kitang pumasok sa bahay niyo. Ang pamilya mo ay may karapatang malaman kong ano ang nangyari sa iyo and i am the one who is going to explain what happened."

Sabi niya at dumeretso na sa Bahay. Feel at home lang po? Astig natin ah.

Sumunod nalang ako.

"Ma, Pa,Kuya this is my boss and he's the CEO of AGEN Company." Lumaki ang mata ni mama at papa, si kuya ay nag shake hands lang kay Franco. Wow close sila?

"Long time no see Bro." Sabi ni Franco.

"Oh? Mag kakilala kayu kuya?" Tanong ko habang pabalik-balik ang tingin ko sakanilang dalawa.

"Yeah,  and i didn't expect him to be their CEO for now. He's been a Hardheaded boy back then. " sabi ni kuya habang ngumingisi kay Franco and Franco just Snob him.

Close nga sila.

"Ma, pa Punta po mona ako sa kwarto ko bibihis lang. Bababa rin po ako." Sabi ko

"Mr. And Mrs. Zhue si Anazia ay dinala sa hospital kaninang umaga~~" 

At hindi kona narining ang pinag-uusapan nila.

Ng ma tapus konang linisin ang sarili ko ay bumaba naku. Nakita ko si Mama habang inaayus ang lamesa at si Kuya, Papa, at Franco naman ay nag tatawanan.

Sa loob ng dalawang buwan ay hindi kopa nakitang tumawa oh ngumiti man lang si Franco. Sabi konga "Does he even know how to smile, and what smile is?" So ngayon ang katanungan ko ay nasagot na.

"Ana! Punta ka muba rito't tulungan moko." Sigaw ni mama sa hapagkainan.

Ng matapus na naming ayusin lahat ay kumain na kaming 6. Si Azoro ay tahimik lamang na kumakain at hindi na nakisawsaw sa storya.

"How's my daughter at your company Franco?" Tanong ni papa kay Franco na seryuso.

"He's okay tito. Na subrahan lang siguro sa trabaho sa mga nakaraang araw, kaya she collapsed." Sabi ni Franco habang tuloy'tuloy lang ang kain.

Wow ha? Tito? Ganun? Agad-agad? Kung sa bagay,  kuya and Franco are bestfriends. Pwede niya talagang tawagin si Papa ng Tito.

Si Franco and Kuya are best friends since nung high school pa. Si kuya kasi ay yung tipo ng lalaki na hindi mag sasalita kapag hindi mo kinakausap. Well mag ka pareho nga sila. May sariling mundo eh

"Sige po tita and tito. I should go now. Gabi narin po. Dadalasin ko pong puntahan kayu dito, and you." Turo niya kay kuya. "Don't forget to inform me." Sabi niya at lumabas na ng bahay.

Hinatid kosiya hangag sa labas ng bahay lang. "Thank you Sir sa pag dalaw at pag explained kila mama kung ano ang nangyari.See you tomorrow sir."

"You don't have to thank me Anazia. It's my responsibility afterall. Goodnight." Sabi niya at umalis niya.

Pumasok naku sa bahay at nag paalam na ma tutulog na.

.
.
.
.
A/N kamusta po?  It's been 2 days since i updated. So hope you like it 😙