İNTİKAM TUTKUSU

5.BÖLÜM

Eymen  cam bölmede bilgisayara gömülmüş bir daktilo gibi yazı yazan kadına baktı.Kaç gündür hiç konuşmamıştı onunla.İşe aldığı gün ettiği laf ağırına gitmiş olmalıydı.Hem.. onu bu işe mecbur bırakmıştı ne bekliyordu gözlerinin ona mı bakmasını? Saçmalıyordu.

Alper in odasına girdiğini yüzüne yediği kağıtla anladı.Alper in sinir bozucu gülümsemesi ve imayla Ela ya bakıp kaş göz işareti ile iyice siniri gerildi.

-" N'oluyo Eymen ? Kadına öyle bi bakıyorsun ki ya öldürecek ya sevişecek gibisin."

Eymen küfürle karışık mırıldandı.

-"Ela hakkında konuşmak yasak demiştim yıllar önce hatırlıyorsan aynı kural hala geçerli."

Alper arkadaşının onu sevdiğini biliyordu.Yıllar önce yaşanan olayda da Ela nın bir suçu yoktu ama bunu Eymen e anlatmak imkansızdı.

Ela izlendiğinin farkına varmış olacak ki başını günler sonra  ilk defa Eymen in odasına çevirdi.Onu izleyen Eymen ve Alper i görünce şaşırdı. Eymen gözlerini kaçırmasını beklese de öyle olmadı.Gözlerini gözlerine dikip adeta meydan okuyordu Ela .Sonra tekrar işine dönmüştü. Alper Ela nın büyüdüğünü anlamıştı.O utangaç ,Eymen in bir bakışı ile kırmızılara bürünen kız gitmiş yerine bakışları ile savaşan bir kadın gelmişti.

Ortamdaki gerilimin dağılması için Alper eline kalem alıp çevirdi.Bir yandan da havadan Sudan muhabbet döndürüyordu.

-"Ya ne dicem Abicim bu akşam bişeyler yapalım diyorum.Ne zamandır felekten bir gece çalmıyoruz.Şöyle kafaları çekelim gönlümüzce eğlenelim"

Eymen masadaki son dosyayı imzalarken 'olur bakarız' diye mırıldandı.Aklı karışmıştı.Kadına işkence için yanına almıştı onu ezmek için .. fakat tam tersi olmuş onu her gördüğünde aşkı ve nefreti arasında sıkışıp kalmıştı.

Başını çevirdiğinde Ela yı görmedi.Saate baktığında çoktan öğle yemeği saatinin geldiğini görüp ikili yemek için dışarı çıktı.

Ela akşam Esin ve annesi ile otururken daha fazla dayanamayarak ağlamaya başladı.Esin ve Nermin hanım şaşırmışlardı.Koltukta ağlayan Ela adeta sinirleri bozulmuş şekilde ağlıyordu.

-"Noldu Kızım ,neyin var Ela abla ?"

Ela bir müddet ağladıktan Sonra konuştu.

-"Yapamıyorum ben bu değilim .Sırf anne .. senin için seninle bu evde durmam için bana inat yapıyor.Beni asistanı yaptı.Ya ben ekonomi okudum asistan olmak için mi bunca yıl senden ayrı kaldım.Nefret ediyorum ondan nefrett!! Yıllar önce yapmadığım şeyin intikamını bana acı çektirerek alıyor!!"

Ela artık boğazı yırtılırcasına salonda ayağa kalkmış bağırıyordu.Esin abisi adına çok utanmıştı ama sesini çıkaramadı.Nermin anne ise eski kocasının son vasiyetini yerine getirmek zorundaydı.Esin ve Eymen e iyi bakacak ve bu evde yaşayacaktı.Ela ağlarken içi parçalanıyordu.Onu da alıp yeni bir hayat kurabilirsin.Ama onu çukurdan çıkarıp karısı yapmış bir adamın son vasiyetine ihanet edemezdi.Kızının sakinleşmesini bekledi.

Ela nın sarı saçları dağılmış yeşil gözleri kan çanağına dönmüştü.Ayakta bir süre sinir boşalması yaşadıktan sonra gözleri karardı.Son gördüğü ona yaklaşan bir çift kalın kol oldu.

-"Oğlum Ela nın üstüne gitme artık o benim öz Kızım.Onu sevmesen bile nu kadar hırpalanmasına müsade edemem."

Eymen yatakta yatan bitkin kadına bakıp annesine merak etmemesini ,bu kadar üstüne gelemeyeceğini söyleyip odadan çıkmasını bekledi.