İNTİKAM TUTKUSU

17.BÖLÜM

Eymen Ela nın anlatacaklarını dinlemek için dikkatlice kadına bakıyordu.

-"Eymen .. polise verdiğim ifade de söylediğim gibi ben gittiğimde baban ölmüştü.İlk ben girdim odaya.Girdiğimde kanlar içindeydi.İnan çok kötüydü.O anları atlatamadım uzun süre..."

Ela yere bakarak anlatırken Eymen de dişlerini sıkıyordu.Babasını çok severdi hayattaki tek dayanağı vahşice öldürülmüştü.

-"Tamam .. Ela özür dilerim "

Ela gözlerinden firar eden yaşlarla sevdiği adama sarıldı.Gözyaşlarını serbest bırakırken Eymen ise telefondaki mesajı düşünüyordu.Gözleri boş duvarda takılı kalmıştı.

Katili bulmadan rahat etmeyecekti anlaşılmıştı.Yatağa kendisi ile birlikte ağlayan Ela yı çekip onu sardı.

-"Meleğim ağlama ..Bulucam o pisliği ..Şeref'im üzerine yemin ediyorum.Bulucam ."

İki sevgili birbirlerine sarılı halde uyurken evin diğer odasında ise ağlayan biri daha vardı.İlk kez öpülmüştü fakat sonrası tamamen bir yıkım olmuştu genç kız için.

Belki de çok büyük konuşmuştu ama ona aşık olmuştu.Hırsla elini çantasına atıp telefonunu çıkardı.Galeriden Alper in fotoğrafını bulup silmek istedi.Yaşlı gözleri telefondaki esmer kara gözlü yakışıklı yüze baktı uzun süre.

Telefonu tekrar Yatağa atıp "Allah kahretsin " deyip yere çöktü.Ne yapacaktı şimdi ?

Sabah şirkette Eymen odasında Ela da kendi odasında işleriyle ilgileniyorlardı.Turgut amcası kapıyı açıp Eymenin odasına girdi.

Eymen karşısında Bi hayli yaşlanmış olan babasının kadim dostu Turgut Akil i görünce hemen ayağa kalkıp yaşlı adama sarıldı.

-"Amca hoşgeldin.Nerelerdeydin ?"

Turgut Eymen in omzuna bir kaç kez vurup sandalyeye oturdu.Gözleri Eymen in üzerindeydi.

-"İyiyim evlat.Uzun süre yurtdışındaydım.Yeni geldim."

Eymen gülümseyip konuşmasına devam etti.Babasının arkadaşı onun için baştacıydı.

"ah amca iyi ki geldin.Seni görünce babamla olan günlerimiz aklıma geliyor."

Turgut gülümseyip babacan bir tavırla karşısındaki adama baktı.Aynı babası gibi yakışıklı ve oturaklıydı Eymen.

Onlar sohbet ederken içeri giren Alper kalakaldı.Gözlerini açıp bir adım öne atıldı.

-"Baba ?"

Turgut hemen ayağa kalkıp oğluna sarıldı.Tek oğlu vardı hayatta.Onu çok seviyordu.

-"Baba neden haber vermedin geleceğini karşılardım.Hem de benim odama değil de önce Eymeni mi görmek istedin ?"

Turgut oğlunun alıngan tavrına gülümseyip omzuna vurdu.

-"Hadi ama oğlum bilirsin Eymen i senden ayırmam."

Alper gülümseyip babasının yanına oturdu.Bir süre üç adam işler hakkında konuştular.

Eymen ;Alper ve Turgut amcasını eve akşam yemeğine davet etmişti.Akşam  olduğunda herkes sofrada hazır haldeydi.Alper ve Esin gözgöze gelmemeye dikkat ediyorlardı elbette.Özellikle Esin..