The Legends

Hoofdstuk 1 Eerste schooldag

-Hoofdstuk 1-

Catherine's POV

Piep, piep, piep. Ik deed slaperig mijn ogen open en wilde weer verder gaan slapen, totdat mijn broer binnen kwam en ijskoud water over mijn gezicht heen gooide. Ik schrok me rot en riep: 'Tim!' Ik was gelijk wakker en rende achter mijn broer aan die inmiddels al weg was, hij moest hier gewoon voor boeten! Tim riep: 'Help mam! Catherine wilt me wéér vermoorden!' Mijn moeder was binnen 3 seconden boven om me tegen te houden. Ik gromde naar mijn broer en ging naar de badkamer.

'Het eten is klaar!' riep mijn moeder. Ik nam een snelle, koude douche, poetste mijn tanden en bracht mijn haar in model. Ik rende gehaast naar beneden toen de geur van versgebakken croissantjes en ei met bacon mijn neus trof. Mijn moeder zei dat ik moest opschieten omdat ik bijna school had. Ik propte gauw mijn ontbijt naar binnen, pakte mijn tas en gaf een snelle kus op mijn moeders wang.

Laat de hel beginnen.

Ik was nog net op tijd. Gelukkig hoefde ik tijdens het eerste blok bijna niets te doen. Iedereen werd voorgesteld maar ik lette niet echt op, dus ik heb echt geen flauw idee wie wie is.

'Hallo schoonheid, zin om tijdens de pauze weg te sluipen om leuke avontuurtjes te beleven?' vraagt een stomme gozer die denkt dat hij heel goed is.

'Maar natuurlijk! Dat zou me heel leuk lijken!' zeg ik poeslief. Hij snapt niet dat ik het sarcastisch bedoel. Opeens staat Jennifer naast me.

'En die schoonheid mag ook wel mee, als je snapt wat ik bedoel,' zegt hij terwijl hij haar lichaam scant. Jennifer rolt haar ogen naar mij, en ik hoor iets zacht door mijn hoofd heen gaan

<Help me!>

Ik denk dat ik rare dingen ga denken door deze school... Maar ik luister toch naar dat stemmetje die verdacht veel op die van Jennnifer lijkt, en zeg: 'Als jij nou naakt in de bosjes gaat liggen, komen we in de lunchpauze naar je toe.'

'Ja, ik draag Victoria's Secret onder al dit,' zegt Jennifer met een sexy knipoog. Die loser trapte er nog in ook!

'Ik wacht bij de prullenbak, in de bosjes,' stotterd hij. Als hij weg is moeten Jennifer en ik lachen om zijn goedgelovigheid, we gaan hem zooooo terugpakken!

.~.

Cynthia's POV

Na het ontbijt ging ik met mijn limousine naar school. Iedereen keek naar mijn mooie limousine en naar mijn chauffeur. Ik vroeg me af waar ze naar keken - niet. Toen de chauffeur de deur open deed, stapte ik uit. Ik nam mijn tas die de chauffeur me gaf aan. Ik liep verlegen naar mijn klaslokaal. Wat was het hier mooi. Toen ik naar de mensen keek dacht ik: "Zijn dit allemaal Legends?". Ik nam plaats op de eerste rij, want ik was bang dat ik anders niet alles kon verstaan. Toen iedereen in de klas was begon mijn eerste les op deze school. Ik merkte dat ik niet de enige nieuweling was. Ik zag drie kinderen die erg op mij lijken (qua uiterlijk dan).

Na de eerste les ging ik naar een meisje toe met roodbruin lang haar en een paar golfjes. Ze had dezelfde ogen als ik. Ik denk dat ik met haar ga praten. 'Hoi' zeg ik.

'Hoi,' zegt ze terug. 'Ben jij ook een nieuw op deze school?' vroeg ik.

Zij zei: 'Ja, dat klopt, ik heet trouwens Jennifer,' zei het meisje.

'Ik vind de naam Jennifer best een mooie naam.'

'Dankje,' giechelde ze, 'en wat is jou naam?' vraagt ze.

'Ik heet Cynthia, en ik ben ook nieuw.'

'Ga je mee naar het volgende lesuur?' vroeg ik.

'Ja graag, anders komen we niet optijd in de les.' zei Jennifer. Zo liepen we samen naar het volgende lesuur. 'Vind je wiskunde leuk?'

'Hmm... Nou... Eerlijk antwoord of het antwoord dat iedereen wilt horen?' Ik zie dat ze een lach wilt binnenhouden, maar dat het niet lukt. 'Het eerlijke antwoord is... Niet echt...'

Ze giechelt. Ze is echt knap... Ik wilde dat ik ook zo knap was... Opeens komt de leraar binnen en gaat iedereen rechtop zitten. Nu moet ze nog meer lachen. Dan zie ik het, en begin ik ook te lachen, de leraar is een tweede Pipi Langkous.

.~.

Nienke's POV

Na het eerste lesuur loop ik naar mijn kluisje, om te wachten op het volgende lesuur, ik heb toch niets te doen. In de klas zag ik drie meisjes die heel erg op me lijken, ze zagen er aardig uit. Ik stap op 1 van de meisje af, ze heeft dezelfde kleur haar als ik alleen iets lichter, haar haar golft ook dan dat van mij. Volgens mij heette ze Catherine. Verder heeft ze ook dezelfde kleur ogen, namelijk groen-blauw. 'Hoi, jij bent toch Catherine?'

Ze antwoord: 'Ja, en jij bent Nienke, toch?

'Ja, that's me,' zeg ik. 'zullen we naar de les gaan?'

'Oke,' zegt ze. Dan realiseer ik me iets. Wacht eens... tweede lesuur is toch...

'Oh nee, wiskunde,' zeg ik.

Ze vraagt: 'Ben je daar slecht in?'

'Ja, heel erg,' zeg ik. 'En het is ook nog een saai vak!'

We lopen het lokaal in en gaan zitten naast de twee andere meisjes die op ons lijken. Dan komt de leraar de klas in. Hij gaat voor het bord staan en zegt: 'Vandaag oefenen we met breuken.'

'Oh nee, daar ben ik het slechtste in,' zei ik. Ik werkte me met een zucht door de sommen heen. Na wiskunde liep ik weer naar mijn kluisje.

.~.

Jennifer's POV

Na het tweede blok ging ik samen met Cynthia naar de kantine, gelukkig waren we vroeg, omdat de wiskundeleraar vond dat het zielig was als we na zo'n saaie les maar een kleine pauze hadden. Hij zei het precies met die woorden. We pakken een stuk pizza en nog een paar dingen.

We gaan aan de mooiste tafel zitten, terwijl de kantine langzaam begint vol te stromen. Algauw zijn we omringd door de "populaire" mensen. We zien de 2 andere meisjes die nieuw zijn, en we roep/vragen of ze bij ons willen zitten. De tafel zit al vol, maar ik stuur de meisjes die naast ons zitten weg, het zijn toch neppe barbie's, ze hebben niks interessants te zeggen.

'Komen jullie ook naar mijn feest? Het is aankomende vrijdagavond. Iedereen is welkom, we verzamelen dan in het park,' zeg ik. De kantine is gelijk in rep en roer, iedereen praat en schreeuwt over het feest dat ik ga geven. Je hoort zelfs mensen aan de andere kant erover praten. Ook al fluisteren ze, ik kan ze toch verstaan. Ik kan beter horen, ruiken en dat soort dingen dan andere mensen. Ik zie het als een gift.

'Hoe laat moeten we daar verzamelen?' vraagt Cynthia.

'Jij, Catherine en Nienke kunnen na school wel bij mij klaar maken, maar als dat niet gaat kun je het lezen overal op de posters die ik heb laten ophangen.' Ik weet Catherine en Nienke's naam omdat ik net een klein gesprek met ze had gevoerd, ze zijn best aardig...

'Ik kan wel,' zeggen Nienke en Catherine tegelijk. '... Maar ik moet het wel vragen,' zeggen ze weer tegelijk. Hm... Creepy!

'Dan haal ik jullie ook wel op om naar school te halen, als dat niet erg is, schrijf je adres maar op dit briefje,' zei ik terwijl ik ze een briefje en een pen toeschoof. 'Cynt, kun je ook komen?' vraag ik.

'Tuurlijk! Mijn ouders vinden het fijn als ik omga met andere mensen.'

'Oké, ook al haat ik het om het te zeggen, maar laten maar naar de les gaan,' zeg ik zuchtend. Toen moest ik opeens denken aan die sukkel van vanmorgen en er brak een glimlach door op mijn gezicht. We hebben echt goed werk gedaan door allemaal homo's op hem af te sturen! Ik hoop dat ze foto's maken.

En mijn hele dag is weer goed door die ene gedachte.

_______________

Zo dit was mijn eerste hoofdstuk.

xPloesi