The Legends

Hoofdstuk 8 Nieuwe kamer

Hoofdstuk 8

Cynthia's POV

Catherine komt naar mij toegelopen met nog een verdrietige gezicht. Haar tranen zijn nog duidelijk te zien. Die van mij heb ik eraf geveegd. Je ziet nog wel dat ik heb gehuild. Samen met Catherine loop ik terug naar de anderen. Jennifer ligt op de bank een magazine te lezen van Girlz terwijl Nienke op haar mobiel zit. Als ze merken dat we er zijn, trekken ze een medelevend gezicht.

'Tuurlijk Cynt. Waarom niet?' zegt Jennifer wanneer ik haar voeten van de bank duw. Op dit moment heb ik niet veel zin om te reageren, dus negeer ik haar opmerking.

'Ik mis mijn ouders nu al,' snik ik. Ik ben wel vaker weggeweest, maar nooit zo lang. Het is nooit langer dan drie weken dat ik niet thuis ben.

'Ik ook,' snikt Catherine met me mee.

'Ik niet, want ik weet dat ik weer terug kom naar mijn ouders. Dit moet je gewoon beschouwen als vakantie zonder je ouders. Misschien gaan we dood en zien dan we ze niet meer, maar daar moet je niet aan denken. Je moet geloven dat je dit overleeft en als je dat doet, overleef je deze missie wel.' Spreekt Jennifer bemoedigend aan. Om eerlijk te zeggen helpt het wat Jennifer heeft gezegd, maar als ik weer denk dat die enge slechterik mijn ouders heeft opgepakt en een paar Legends heeft vermoord, stelt het me niet echt gerust.

'Dat is makkelijker gezegd dan het is, Jen.' Zucht ik. Mijn hoop die ik net heb gekregen is in één keer weg. En om het nog een beetje erger te maken, mis ik mijn ouders nog steeds.

'Jennifer, daar ben ik met je eens. Vroeger toen ik ook op een gevaarlijke missie ging dacht ik daar ook aan. En zie mij, ik leef nog steeds.' Zegt John die achter de muur verschijnt.

'Zie je Cynt en Cat. Hij leeft nog en als hij het overleeft dan wij ook.' Maakt Jennifer haar peptalk af.

'Maar Jen, hij heeft het al vaker gedaan en is al wat ervarener dan wij. Hij heeft vast en zeker al veel meer trainingen gehad voordat hij op een gevaarlijke missie ging,' antwoord ik.

'Cynthia, ben jij vergeten wat je bent? Jullie zijn niet zomaar een Legend. Jullie zijn een machtige, sterke en slimme Legend die er bestaat. Vele van deze mensen hebben er niks of één categorie daarvan en jullie hebben het allemaal. En Cynthia jij hebt het meeste voordeel dat je vader je al veel dingen heb geleerd.' Verder kan John niet praten omdat hij wordt onderbroken door Nienke.

'Wacht is even, wij wisten dit allemaal niet. Waarom beginnen we aan een missie als we niet eens weten wat wij zijn en kunnen?' vraagt Nienke terwijl ze een beetje boos begint te worden. Wat ik eigenlijk ook zal doen als ik niet zo verdrietig ben.

'Oooo, dat heb ik zeker jullie niet uitgelegd. Oeps?' zegt John alsof het helemaal niks is. 'Maar ik leg het jullie wel uit. Jaren geleden, toen jullie nog niet waren geboren, kregen wij een vijand erbij. Hij wilde eerst alle Legends vermoorden en dan de wereld overnemen. Jullie weten waarschijnlijk al dat Legends zeer machtig zijn in deze samenleving, daarom wilde hij de Legends uitroeien zodat hij geen last kreeg als hij de wereld overneemt. Hij wist al van de voorspelling af, dus hij nam jullie ouders en wachtte tot jullie zestien jaar zijn. Op jullie zestiende verjaardag krijgen jullie iets bijzonders, een gave. Deze gave kan alleen worden ontwikkelt als jullie voor je zestiende verjaardag niet dood gaan. Ook al klinkt het makkelijk, maar dat is het niet. Als één van jullie dood of ernstig gewond is, betekent dat jullie allemaal het voelen en dood kunnen gaan. Daarom stuurde ik jullie naar een familie toe ver weg van Death- jullie vijand.'

'Waarom zou hij wachten als hij ons als een baby kon vermoorden?' vraagt Catherine wanneer hij klaar is met zijn verhaal.

'Omdat hij jullie gave wilt. Als jullie je gaven hebben en je wordt vermoord door Death krijgt hij jullie gave. En dat maakt hem machtiger. Zo machtig dat hij ons, de Legends, kan verslaan.' Antwoordt hij op Catherines vraag. Op zicht ben ik nu wel blij dat hij ons wat uitleg heeft geven over het Legends gedoe. Maar ik ben er niet trots op dat ik een gave zal krijgen en misschien mijn leven ga opgeven voor dit. Ook al heb ik hier jaren voor getraind. De reden dat ik dit doe is eigenlijk om mijn biologische ouder te redden. Zij deden het voor ons en wij doen het terug.