The Legends

Hoofdstuk 3 Nieuwe leerling

-Hoofdstuk 3-

Na het ontbijt gingen ze weer naar Jennifers appartement. Daar namen ze afscheid en ging iedereen naar huis behalve Tim, hij moest nog werken. Christopher was van plan om naar huis te gaan totdat ze Catherine weer zag. Hij zwaaide naar haar, maar ze zag hem niet.

'Hoi Catherine,' zei Christopher terwijl hij achter haar liep. 'Whaaah! Ga weg engerik! O, hoi Chris.' zei Catherine. 'Ik schrok me bijna dood!' 'Ja ja, Sorry daarvoor. Maar heb je zin op naar het park te gaan? Ik moet iets met je bespreken...' Zei Christopher serieus. Catherine dacht op die moment het zal wel belangrijk zijn dus ze ging mee.

'Oké, misschien snap je niet precies waar ik het over heb, maar ik vind Cynthia heel leuk...' Zei Christopher tijdens het lopen. Catherine begon spontaan te lachen. 'Vind je me nu gek?' vroeg hij een beetje verdrietig.

'Nee, maar het is best wel duidelijk dat je haar leuk vindt. Alleen mensen die doof, én blind zijn zouden het niet merken. Geen zorgen, zij ziet jou ook wel zitten, hoor.'

'Bedankt Catherine, je bent echt aardig. Wat heeft Tim eigenlijk voor baantje?' Catherine begon weer spontaan te lachen. Christopher ergerde heel erg aan, maar helaas door zijn blik begon Catherine harder te lachen.

'Als hij een baantje heeft eet ik mijn ouders op!' Zei Catherine overdreven door het feit dat Tim een baan had.

'Zei hij dat tegen jou? Het is waarschijnlijk alleen een smoes om bij Jennifer te zijn. Ik vraag me af wat zijn excuus bij haar is...' Zei ze peinzend tegen Christopher.

'Hoi,' roept Nienke van achter.Catherine en Christopher draaiden zich gelijk om en zagen het bekende gezicht van Nienke.

'Hoi Nienke,' zeiden Catherine en Christopher als een begroeting.

'Wil je misschien met ons naar het park?' Vroeg Christopher aan Nienke.

'Natuurlijk heb ik zin om mee te gaan.'

Samen met Nienke liepen ze verder naar het park. Het park was 's avonds altijd rustgevend en mooi. Je kon daar van alles zien. De sterren in de hemel, de grote ronde maan en natuurlijk het mooie uitzicht. Toen ze daar aankwamen, namen ze gelijk plaats op het gras. Vanuit het gras kon je alles nog beter zien en kon je gemakkelijk een gesprek beginnen. Zij hadden het over alles zoals school. Nee gewoon alles. Na twee uur praten gingen ze samen naar huis. Toen Nienke af moest slaan zei ze 'Ik zie jullie morgen doei!'

'Doei Nienke en nog een fijne avond' zei Catherine.' 'Hetzelfde' zei Christopher.

Paar minuten later gingen de anderen ook naar huis. Het begon al laat te worden. Het werd later en later totdat de nieuwe dag aanbrak.

De dag ging voorbij en het is weer een nieuwe schooldag.

'Hoi,' riep Cynthia tegen haar vrienden. 'Hoi,' reageerden ze terug.

Ze begonnen een gesprek over alles en nog wat. Voor ze het wisten ging de bel al

'Gaan jullie mee naar de 1e lesuur?' Vroeg Christopher. 'We hebben toch niet de zelfde lessen?' Was de slimme opmerking van Jennifer. 'Tuurlijk wel. Wij zitten bij elkaar in de les. Staat op..... Geen idee maar ik moest jullie begeleiden van mijn vader. Dus ja, hij zorgde er voor dat we dezelfde lessen hebben.'

De vier meiden luisterden naar hem en gingen pratend en lopend naar hun eerste lesuur Engels. Ze waren maar een paar seconden binnen en verveelden zich al kapot. Deze school liep dus achter met alle andere scholen, Waarschijnlijk niet zo raar, want deze school had veel meer activiteit-missies.