De rest van de maand trok Bellerophon zich terug in een kamer, ver weg van de wereld, terwijl hij nadacht over hoe hij de Chimaera zou kunnen vangen. Het zou niet alleen zijn dood vereeuwigen, maar ook de glorie van Korinthe versterken. Na lang nadenken kwam hij tot het besluit dat het slechts mogelijk zou zijn, als hij het beest van bovenaf met pijlen kon beschieten; zo kon hij zelf buiten het bereik blijven van de vlammen en de slangenstaart. Hij dacht aan de legendarische Icarus, die kon vliegen, en bijna de zon bereikt had. (Zou je graag wat meer willen weten over Icarus en diens avonturen? Kijk dan ook eens naar mijn ander werk: Daedalus en Icarus.) Toen werd Bellerophon geprikkeld door het verleden, een lang vervlogen fragment uit zijn leven kwam voor zijn ogen. Hij zag een sneeuwstorm, bergen en wervelwinden. En dan... hoog boven de bergen uitvliegend ontwaarde hij het paard Pegasus. In al zijn felheid voer het door de wolken, zwevend in de hemelen. Dit, dacht Bellerophon, moet een teken van de goden zijn. "Ik zweer, zowaar ik Bellerophon heet, dat ik in naam van Korinthe, ter ere van de goden, als hulp voor koning Lobates van Lycië, het monster, de Chimaera, zal doden, en daarvoor het paard Pegasus zal vangen en temmen!"
Bellerophon was er nu van overtuigd dat hij de goden moest vragen waar Pegasus te vinden. Hij nam dus zijn boog en pijlen, scheepte in en zeilde naar Griekenland, om daar het orakel te raadplegen dat sprak in naam van de godin Athene. Bellerophon meerde aan, ergens op de Peloponnesos – niemand weet precies waar – en zette koers naar de tempel van Athene. (Zou je willen weten hoe het schiereiland 'Peloponnesos' aan haar naam is gekomen? Kijk dan zeker eens naar mijn werk "Tantalus".)
Aangekomen in de tempel werd hij bevangen door een sloomheid, en hij legde zich in de armen van Morpheus neer, wachtende op een teken van de godin. En tijdens zijn slaap verscheen ze aan hem: de prins zag een stralende, schitterende schoonheid die een gouden paardentoom in haar handen had. Haar prachtige stem deed de hemel resoneren en dit was wat zij zei: "Neem deze paardentoom van mij aan. Ga naar Thespiae: daar zul je het paard Pegasus vinden, hij is bij de betoverde bron die hijzelf gemaakt heeft met één stamp van zijn hoef. Die poel ligt goed verborgen, hoog op de berg Helikon." Het hemelgestel begon te daveren, en even snel als zij kwam, was de godin vertrokken.
Toen schoot hij wakker, en naast hem zag hij een gouden paardentoom liggen; deze was zo mooi en glinsterde zozeer, dat het niet te geloven was, dat deze ooit door een mens gemaakt was. Bellerophon was er van overtuigd dat hij dit van Athene zelf ontvangen had, zoals zij gezegd had in zijn droom.

JE LEEST
Pegasus
Ficción históricaDe mythe achter het gevleugelde paard, dat langs de wolken snelt.