Geçen Bölüm ;
Hastanenin önünde inen Selim Yaseminin sorularını cevapsız bıraktı. Cevaplayacak durumu yoktu çünkü. Kafasında binlerce düşünce vardı. Elleri titriyordu çok heyecanlıydı. Aylardır konuştuğu yüzünü görmeden özüne vurulduğu kadını merak ediyordu. Neden ona öyle davrandığını umursamıyordu bile tek istediği Şebneme kavuşmaktı. Titreyen ellerle Şebnemi aradı.
"Efendim Selim."
"İn aşağıya"
"Anlamadım?"
"Aşağıdayım Şebnem gel!"
"Neee!!!!"
Şebnemin ağzından;
Ne yapacağımı bilmiyordum. On saniye içinde bütün hayatım gözümden bir film şeridi gibi geçti. Burakla paylaştığım anılar , yıllar, emekler... Tam da tedaviyi kabul etmişken ona bunu yapamazdım. Aşağıya inip Selime buradan gitmesi söylemeliydim. Evet evet bunu yapmalıydım. Kararımı uygulamak için merdivenlere yöneldim fakat inemiyordum. Bütün bedenimi korku kaplamıştı. Ya ela gözlerini görünce git diyemezsem ? Fotograflarda bile hayran kaldığım gözlerinde kaybolursam ? Kafamdaki soru işaretlerinden kurtulmaya çalışırken Burakla doktor Ercan Bey yanıma geldiler.
"Şebnem Hanım Burak gayet iyi. Çok fazla uyuşturucuya maruz kalmadığı için kanını temizleyerek vücudundan bu pisliği atabiliriz."
Dalgınlığımı farkeden Burak araya girdi.
"Duydun mu Şebnem doktor bey kurtulacağımı söylüyor. "
"Evet " dedim zoraki bir gülümsemeyle " bu benide çok mutlu etti."
"O zaman şimdilik burada işimiz bitti gidebiliriz Şebnem."
"Hayır!!! gidemeyiz sakıııın ! Burak hastaneden çıkmayalım."
O an ki korkuyla nasıl bağırdıysam bütün herkes bana bakıyordu. Durumu toparlamaya çalışarak
"Hemen eve gitmemize gerek yok hastanenin içindeki starbucks a gidip kahvelerimizi alalım biraz oturup sohbet edelim ne dersin ?"
"Şebnem sen ciddi misin !? çok iyi olur hatta şu an söyleyebileceğin hiç bir şey bu kadar güzel olamazdı."
Burak çok mutlu olmuştu. Benim ise düşündüğüm tek şey Selimin beklemekten vazgeçip geri dönmesiydi. Selimi görmeye hazır değildim. Hele ki yanımda Burak varken...
********************************************************************************************
Aradan bir saat geçmişti. Benden ümidi kesmesi için telefonumu da kapatmıştım ayrıca Burağın bir şeylerden süphelenmesini istemiyordum. Burakla eski günlerimizden bahsettik. O an üzüldüğümüz olayları şimdi gülerek hatırlıyorduk. Burağa karşı içimde duygusal bir his olmamasına rağmen sohbet etmek beni rahatlatmıştı. Vefalı bir dost olarak görüyordum onu ve yardımıma ihtiyaç duyan biri gibi... Onu yarı yolda bırakmayıp tedavisinde yanında olmalıydım. Bu görevimi yerine getirmek için bu gün ağır bir bedel ödemiştim. Selimin ela gözlerini canlı olarak görmek, kokusunu hissetmek, sarılmak gibi birçok hayalimden vazgeçmiştim.
Bazen hayatta bazı seçimler yapmak zorunda kalırız. Bu seçim doğru ya da yanlış olabilir. Önemli olan yaptığımız seçimlerin bedelinin kaldıramayacağımız kadar ağır olmamasıdır.
********************************************************************************************
Selimin ağzından ;
Ne kadar süredir hastanenin kaldırımlarında oturuyordum hiç bir fikrim yoktu. Defalarca aramama rağmen Şebnemin telefonuna ulaşamamıştım. Beni görmeyi istememesinin nedenini düşünmekten kafayı yemek üzereydim. Bundan yalnızca üç gün önce bana aşık olup olmadığını sormuştu. Üç günde bir insanın hayatında ne değişmiş olabilirdi? Hava çok soğuktu bir yandan ellerim stresten terlemiş sırılsıklam olmuş bir yandan ayaklarım soğuktan üşümüş hissizleşmişti. Gitmekle gitmemek arasında kalmıştım. Hastanenin içine bir göz gözdirip gitme kararı aldım. Böylece soğuktan donmak üzere olan bedenimide ısıtabilirdim. Yavaş adımlarla kapıya doğru yöneldim. O sırada çıkış kapısına doğru yönelmekte olan Şebnemi gördüm. Burası sanki sondu.Gerçek dünyam ve sanal dünyam birleşmişti. Bir hayal gibi gördüğüm Şebnem işte karşımdaydı beni farketmemiş olsada bana doğru yürüyordu. Ne elimden akan suları ne de bedenimdeki soğukluğu hissetmiyordum artık. Tek hissettiğim şey kalbimdi. Yerinden çıkmasından korktuğum kalbim. Şu an ölmezsem hiç bir zaman ölmem dedim içimden vee evet Şebnemde beni farketmişti. Bana şaşkınlık ve korku dolu bir bakış attı. Şebneme bakmaya o kadar çok dalmıştım ki yanında birinin olduğunu sonradan farkettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞKIN SANAL HALİ
Romance"Aşk bile bile ateşe yürümekmiş değil mi Şebnem. Sonunu görmediğin bir yolda bir ışık bulurum diye rastgele karanlığın içinde yürümekmiş. Yalnızsan aşk tek kişiliktir. Biri hayatına girdiğinde cümleye dönüşür. Sen benim cümlemdin ama yarım kaldık ta...
