WHO ARE YOU

CHAPTER 4

CHAPTER 4: CLAUDETTE VERMONT

It's already 10 a:m nang makabalik ako sa campus. Wala ng mga estudyante sa paligid and I am 100% sure na nasa loob na sila ng classroom. Sa halip na umattend sa kasalukuyan kong subject ay mas minabuti kong hintayin na lang ang lunch at sa afternoon class na umattend. 1:30 pa ang first subject ko sa tanghali kaya naman pumunta ako sa likod ng campus at umakyat sa puno para walang makapansin sa akin.

I made myself comfortable to the trunks of the tree as I laid my back there. I still remember what happened a while ago. Those tantalizing eyes who bothers my inner soul. He seems so mysterious pero bakit may ganoong klaseng lugar sa gitna ng gubat? At bakit s'ya nandoon?

It was already the second time that we met but I still don't know his name. Another thing that confuses me is bakit ganoon na lang ang naging reaksyon n'ya nang makita ako? No! Hindi lang pala s'ya kasi lahat sila.

Ang weird talaga ng mga tao sa panahon ngayon. Kinuha ko sa slingbag na dala ko ang cellphone ko at pumunta sa google search. I'm getting curious now about this school. I typed Angels' Hell University in the search engine.

'Angels' Hell University was established at the year 2015. A school for elites, sons/daughters of a notorious assassins, gangsters and for an heirs/heiress of a mafia groups. The school founder was still anonymous but at year 2016 rumors spread that the owner of the University is the youngest business woman in the industrty and the first woman who belong to the top 10 richest people in the forbes. The 5 suspected persons who owns the University are:

(1.) Sophia Alegre

(2.) Cherry Nadine Smith

(3.) Khrishia Alonde

(4.) Franchescka Min

(5.) Claudette Vermont

Nabigla ako nang mabasa ko ang pangalan ko sa dulo kaya naman sa labis na gulat ay nawalan ako ng balanse, dahilan para mahulog ako sa puno.

"Aaahhhhhhhhhh!!" Kaagad kong natakpan ng aking mga palad ang magkabila kong tenga dahil sa lakas ng sigaw ng babaeng nadag-anan ko. Yeah! I didn't hit the roughness of the ground because of the girl who catches me. Oh god! Thanks to her.

Umalis ako sa pagkakapatong sa kan'ya at pinagpagan ang suot kong skirt. I get my hand sanitizer on my sling bag and apply it on my hand. Damn! those germs. Kapag nagkasakit ako dahil sa kanila sinisigurado ko na ipapakulam ko talaga sila.

"Aren't you going to apologize to me?" Napalingon ako doon sa babaeng nabagsakan ko dahil bigla s'yang nagsalita. I sighed when I saw the same expression in her eyes. Nandoon iyong pagkagulat, pagkabigla, pagkamangha o kung ano pa man. Familiarity is vivid in her eyes.

"Claudette! Oh my god! It's you." Masayang tili n'ya at dinamba ako ng yakap. Ang higpit ng pagkakapulupot ng kan'yang mga braso sa aking leeg. I almost choked to death, kaya't bago pa ako mamatay dahil sa pagkakasakal ay inalis ko na ang kanyang mga braso sa akin.

"Look miss, You are all weird you know? You're acting like you knew me when in fact you didn't. Claiming me as your friend even I'm not. --"

"Wait! Didn't you know me? I mean didn't you remember me? Us?" Naguguluhang tanong n'ya. "May amnesia ka ba?" Napahinto ako dahil sa sunod n'yang tanong. Napaisip at napatanong ako sa aking sarili. Imposible na may amnesia ako because I can clearly remember my childhood days and even my elementary days. Then, why can't I remember them If it is true that I know them?

"Anyway, Let me introduce myself to you again. I'm Jeremiah Silhoute but call me Mia okay?" Ngiting ngiting tanong n'ya. Napatango na lang ako at huli na ng malaman ko na kinakaladkad na pala n'ya ako papalayo.

"Where are we going?" Tanong ko ng saglit kaming huminto sa tapat ng isang vending machine at bumili ng tubig.

"Sa hideout namin. You know classes sucks!" Napangiti ako dahil sa sinabi n'ya. Atleast, I'm not the only one who feel that way.

"Gusto mo?" Tanong n'ya sa akin at iniabot ang isang bottled water. Nakangiti ko naman itong inabot.

"How are you Claudette?" Bigla n'yang tanong. Naglalakad lang kami sa gitna ng ground field at matamang dinadama ang init na nanggagaling sa araw. Nagtataka ko s'yang tiningnan. Ang weird ng tanong n'ya.

"Ahh.. I mean, How's life being Claudette Vermont?" Diretso akong napatingin sa daan.

"How's life being Claudette Vermont?" Parang ang hirap sagutin. Do I even have a life to be called? I didn't even know what is the purpose of my existence, then how's life being me?

"Still a life. Playing with it in a way how should it be played of." Sagot ko na lang though I didn't also know what I meant.

"Grabe huh! Pang-beauty queen ang sagot." Biro n'ya at dinanggi pa ang bewang ko. She's childish and funny though her face and features tells the otherwise. She's tall and petite. Mukha din s'yang labanos dahil sa sobrang kaputian na kapag nabilad ng sobra sa arawan ay namumula. Fully developed na rin ang katawan n'ya and with no second thought, she's hella crazy.

"Bakit ba kasi ganoon ang tanong mo?"

"Wala lang, wala akong maisip eh." Papalabas na kami ng gate nang makita ko ang malaking imprint ng pangalan ng campus dito.

'Angel's Hell University. " Bigla kong naalala ang isinearch ko kanina 'Angels' Hell University was established at the year 2015. A school for elites, sons/daughters of a notorious assassins, gangsters and for an heirs/heiress of a mafia groups. The school founder was still anonymous --- "

Paano ako napasali sa posibleng nagmamay-ari ng school na ito? And I'm not that rich. Posible bang may iba pang Claudette Vermont?

"Ui Claudette, natulala ka na d'yan!" Kunot noo akong napatingin kay Mia na winawagayway ang kamay sa harap ko.

"Ahh, sorry. May naalala lang ako."

HAPPY READING 😘