KIŞLA

Kışla/1

MEDYA:KARAKTERLER

BÜŞRA TAŞCI'NIN AĞZINDAN

Mutluydum.Mesleğimi seviyordum.Küçüklüğümden beri hayalim olan mesleği sonunda icra ediyordum.Bu işin en iyi kısımlarından biride en yakın arkadaşım olan Pelin'le birlikte yapıyor olmamdı.Pelin;Beline kadar uzanan sarıya kaçan açık kumral saçları ve mavi gözleriyle tam bir Muğla kızıydı.Tıpkı benim gibi olan uzun boyu ve atletik vücuduyla üsteğmenliğe uygun görülmüştü.

Derin bir nefes alarak elimdeki zarfa baktım.Pelin ise eli kalbinde öylece kendi zarfına bakıyordu.2 Üsteğmen ve 2 tayin zarfı.Ne kadarda heyecan vericiydi öyle değil mi?

Pelin saçlarını savurarak,zarfı bir çırpıda açtı.Ona ayak uydurarak bende zarfımı açarken,gergindim.Ailemden uzaklaşacak olmam beni ister istemez tedirgin ediyordu.Ne de olsa 23 yıldır ailenin himayesi altında olduktan sonra onlardan uzaklaşmak her insan gibi benim içinde epeyce zor olacaktı.

Zarfın içinden çıkan mektubu çekerek,yazılar üzerinde göz gezdirdim.En sonunda tayin olduğum yeri gördüğümde,gözlerim sonuna kadar açıldı.

''Şanlıurfa!''Pelin'in sesiyle O'na döndüm.Ne yani O'da benimle mi gelecekti?Tayinimin doğuya çıkacağını biliyordum fakat bu kadar zorlayacağı bir yere çıkacağını tahmin etmemiştim.Bir Ardahan veya bir Tunceli bekliyordum.Şanlıurfa düşüncelerim arasında yer almıyordu.

''Annem beni göndermeyecek gibime geliyor.''Söylediğim sözler Pelin'i güldürmüştü.

''Sanki benimkiler ben giderken arkamdan davul zurna çalacak.''

İkimizde kahkaha atarken,kapının tıklatılmasıyla sustuk.

''Gir!''Pelin bağırırken,kapı çoktan açılmıştı bile.

İçeriye giren annem ve Nil teyze,soluğu hemen dibimizde alırken,zorla gülümsedim.Hadi ama,ben nasıl tayinimin Şanlıurfa'ya çıktığını söyleyebilecektim ki?

''Hangi rüzgar attı sizi böyle?''Sorduğum soruyla,Pelin yalandan gülümseyerek kulağıma fısıldadı.

''Rüzgar değil kasırga atmış bunları.Bomba gibi düştüler.Sen açıkla ben arkandayım.Göreyim seni koçum benim!''

Pelin'e dirsek atarken,annemler kaşlarını çattı.

''Ne fısıldaşıyorsunuz siz aranızda?''

Pelin gülümseyerek ''Yok bir şey annecim.Kahve felan ister misiniz?'' diye konuyu çevirmeye çalıştı.Biliyordum ki Pelin'de en az benim kadar tedirgindi.Ailemize düşkün olan bizler,söylemekte oldukça zorlanıyorduk.

Kapı tekrardan tıklatıldığında,biz cevap veremeden kapı açıldı.İçeriye giren Üsteğmen Alp direk söze başladı.

''Tayininiz hayırlı olsun,kızlar.Şanlıurfa'ya ne zaman gidiyorsunuz?''

Annem ve Nil teyze aynı anda ellerini kalplerine götürürken,Pelin ayağa kalkarak annesini tuttu.Bende aynı hızla annemi tutarken,Alp ''Yanlış zamanlama sanırım.Size iyi günler.''Diyerek odadan hızla çıktı.Biraz sonra çıkacak faciayı,düşünmek dahi istemiyordum.

✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦✦

Annelerimizin öğrenmesinden sonra tüm aile eve toplanarak,uzun bir konuşma yapmamıza neden olmuştu.Bir yandan Pelin'in ailesi bir yandan benim ailem derken,ev mahşer alanına dönmüştü.En sonunda Pelin ile dayanamayıp ''Şanlıurfa'da vatan,burada vatan.Ha orası ha burası,ne fark edecek sanki?Vatani görevimiz bizim bu.Orası da benim toprağım,burasıda.''Diyerek sözü sonlandırmıştım.Ardından ise bavullarımızı hazırlamış ve birkaç gün daha kaldıktan sonra arabalarımıza binerek Şanlıurfa'ya yol almıştık.