For You (Ara Galang & Mika Reyes)

Chapter 28

Mika's POV

Nandito na ako ngayon sa may entrance ng ospital. Pumunta ako sa front desk para magtanong kung saan yung babaeng naaksidente. And guess what kung anong sinabi niya.

Flashback...

Mika: Excuse me... Ughhhh... Ahm. Saan dito yung naaksidente?

Nurse: ay Maam. Yung babae po ba?

Mika: Yes. Yung sa Car accident?

Nurse: Nasa Morgue po maam.

Mika: M-mo-morgue??????????

Nurse: Yes maam. That way po.

Mika: H-hindi totoo yan!

Nurse: Sorry maam. Kaano ano niyo po ba yung babae?

Mika: M-mahal k-ko siya. M-mahal na mahal ko

End of flashback...

Nandito na ako ngayon sa labas ng morgue. Hindi pa din ako makapaniwala na..... Wala na siya. Kanina nung on the way ako dito. Tinext ko sila Kim. Ang sabi ko nasa operating room LANG siya. Pero diko ineexpect na dito ko na siya pupuntahan sa morgue. Bakit ganito.

Hahawakan ko na sana yung door knob. Pero i can't. Parang diko kayang pumasok. Parang diko siya kayang makita na nakahiga. Walang buhay. At naninigas na katawan. Ugh! Mika ano ba yang iniisip ko! Hindi yan totoo! Ok!? Hindi yan totoo! Nananaginip ka lang! Gumising ka na! Gumising ka! Please. Panaginip lang to. Hindi to totoo. Hindi...

Iyak lang ako ng iyak sa labas ng morgue. Hindi pa ako ready na pumasok sa loob. Hindi pa ako ready na makita siya. Miss na miss ko na siya. Miss na miss ko na yung way ng pag aalala niya sakin :(. Bakit ko siya iniwan. Bakit ko siyaaaaa ginanito. Bakit. Napaupo na lang ako sa sahig sa sobrang panghihinang nararamdaman ko. Hindi ko na kaya. Hindi ko na kinakaya...

...: excuse me?

Mika: doc.

Dr. Morales: kaano ano mo yung nasa loob?

Mika: Kaibigan ko po.

Dr. Morales: Hmmm. I see

Mika: *fake smile*

Dr. Morales: By the way. This is Mr. And Mrs. Valderama and kids. Sangkot din sila sa aksidenteng nangyare kanina.

Mr. Valderama: Kung hindi kame tinulungan? Malamang nanjan na din kame sa loob niyang morgue na yan.

Mrs. Valderama: Kaya laking pasasalamat ko sa babaeng tumulong sa amin.

Mr. Valderama: Hindi niya na inisip kung mapapahamak din siya. Agad niya kaming tinulungan kahit na umaapoy na yung sasakyan namin.

Mrs. Valderama: Ako nga naipit yung binti ko. Pero kahit babae siya pinilit niya pa din tanggalin.

Mr. Valderama: Pati ang mga anak ko niligtas niya. Kaya napaka laki ng pasasalamat ko saknya.

Mrs. Valderama: Kaya nga nais naming sagutin ang lahat ng magagastos niya sa ospital na ito eh.

Mika: Excuse me po. *Takbo paalis*

Hindi ko na kinakaya yung mga naririnig ko. Alam ko. Alam kong si Ara yung tinutukoy nilang tumulong. Napaka bait talaga ng mahal ko. Kahit na mapapahamak na siya handa pa din niyang ibuwis yung buhay niya makatulong lang siya sa mga nangangailangan. Ara why :(

Paalis na sana ako ng biglang may nakasalubong akong mga pulis.

Pulis 1: Excuse me Maam. Ako po si SPO2 Calimag *pinakita yung tyapa*