For You (Ara Galang & Mika Reyes)

Chapter 36

Mika's POV

Pagkarinig ko nung nangyare kay ara lalo akong nanghina. Alam ko makasalanan akong tao pero bakit si ara yung pinaparusahan. Hindi naman niya deserve lahat to. Napaka buti niyang tao para maranasan ang lahat ng ito. Ako dapat yun. Ako dapat yung nabugbog. Ako dapat yung na coma. Hindi dapat si Ara.

Tumakbo agad ako sa Chapel after kong makabawi ng lakas. Pumunta ako dito at umiyak ng umiyak. Buti na lang at wala ding tao dito kundi ako lang...

...: Tumahan ka na. Magiging ayos lang ang lahat

Mika: jerome... Kasalanan ko to. Kasalanan ko to. Kasalanan ko ang lahat...

Jerome: Hindi mika. Wag mong sisihin ang sarili mo...

Mika: *hugs jerome* Alam ko hindi tayo ayos ngayon pero namiss kita gusto kitang yakapin. Sa tuwing may problema ako noon yakap mo nakakapag pagaan sa kalooban ko.

Jerome: *hugs tighter* ako din mika namiss kita. Please stop crying i dont want to see you crying.

Mika: hindi ko mapigilan..

Jerome: Mika ka--

...: MIKA!

Mika: Ma....

Jerome: Tita...

Mika's Mom: Wag mo akong matawag tawag na tita! Mika are you out of your mind!? Bakit mo kayakap ang taong to? Nakalimutan mo na ba ang ginawa sayo nito!

Jerome: Tita about what happened before im so sorry

Mika's Mom: Kanina nung nakita kitang kasama ni Ara hinayaan kita pero ngayon na lalapit lapit ka nanaman sa anak ko hindi na ako papayag. Pinagkatiwalaan na kita dati pero sinayang mo lang. Ngayon magdusa ka. Umalis ka na.

Wala na kaming nasabi ni jerome. Tulad nga ng sinabi ko galit ako sa knya. Pero mas galit sa knya si Mama.

Pumunta na kami sa room ni Ara. Nakita ko siya puro benda. Puro sugat pero ang payapa ng mukha niya. Kalmado lang. Ang sarap paring titigan ng mukha niya...

Ara's Mom: Oh anak anjan na pala Fiance mo. Gising na hehehe

Mika: Hi Babe. Gising na pag uusapan pa natin yung mga mangyayare sa kasal natin. Mag bridal shower pa ako. Tapos kung ilang anak ang gusto mo. Ilan ba gusto mo? Pang basketball team or volleyball team? Hehe. Please gumising ka na. Namimiss ko na yung boses mo. Yung ngiti mo. Sorry iniwan kita kanina. Hindi ko sinasadya... *Sobs*

Ara's Mom: Shhh mika. Makakabuti kay ara ang kausapin ng kausapin pero iwasan nating umiyak sa harap niya ha. Ok? Kailangan nating maging strong.

All: Ok!

Nandito lang kame sa loob ng room ni Ara. Sila nagtatawanan, nagkukwentuhan, nag aasaran at naglalaro. Sila mama umuwi na muna magpapahinga daw. Pati si Sofie inuwi muna si sophia kase ayaw daw niyang makita ni Sophia si Ara na ganito ang kalagayan. Si Cienne naman pumunta na sa room ni Kim. Si Camille naman sinundan na ang kakambal niya. At syempre si Carol sumunod na kay Camille.

Jessey: Miks uwi muna kami ni Ria. Kelangan din naming magpahinga eh

Mika: sige lang Bf. Sorry ah di kita makausap ng maayos. Kelangan kase ako ni Ara eh.

Jessey: Ayos lang Bf. *Beso* Stay Strong ok. Bye. Bye tita. Bye miks. Bye Ara Pagaling ka na hehe*alis*

Mika: Tita pahinga na rin po muna kayo. Ako na po bahala kay Ara

Ara's Mom: Sige anak ikaw na munang bahala kay Ara ha. *Alis*

Mika: Babe tayong dalawa na kang dito sa room ngayon oh. Ano gusto mong gawin? Ooops. Hahahaha gumising ka muna. Tara laro tayo? Ano ba gusto mong laro. *Sobs* please gumising ka na *sobs* HAHAHAHAHA miss na miss na kita. Please * sobs* please... Ang dami kong sasabihin sayo. Hindi ko alam kung paano pero itatry ko. Basta gumising ka lang...

Ilang beses ko syang kinausap pero no response. Sabi naman ng doctor naririnig niya kame pero hindi lang sya makakapagresponse. Hays Ara. Miss na miss na kita.

3 months had passed

Tatlong buwan na ang nakakalipas... Nandito pa rin si Ara sa ospital. Salitan lang kmi ng mommy niya sa pagbabantay sa knya. Si Kim naman ok na siya. Nakalabas na siya ng ospital. Minsan dumadalaw siya kay ara at kinakausap ito. Minsan din aila Camille dumadalaw din.

Kami naman ni Jerome nakakapag usap kami minsan. And napatawad ko na din siya. Kase non sense na din naman kung magtatanim pa ako ng galit sa kanya. Lalong lalala lang yung sitwasyon. At saka tapos naman na yun. Pabayaan na. Para din maging masaya na ang lahat. Si Ara na lang ang iniintay ko para maging masaya na talaga ako. Napapasaya naman ako ni Jerome kahit papaano.

Jerome: Hey Miks.

Mika: yes panget?

Jerome: Yung ice cream mo tunaw na! Kainin mo na kaya

Mika: Eh ayoko na busog na ako.

Jerome: Sayang! Ang dami kayang bata ang nagugutom dito sa Pilipinas tapos ikaq nagsasayang ka lang?

Mika: Bakit pag ba kinain ko yan mabubusog na sila? Make sense

Jerome: Ang sungit mo nanaman madam. Red days? Hahahahaha

Mika: aba pala tala--

...: mika...

Mika: Bf...

Jessey: Anong ginagawa mo at kasama mo yang gago na yan!

Mika: bf. Ok na kami napatawad ko na siya.

Jessey: ANO!? ALAM BA NI TITA TO? NAKALIMUTAN MO NA BA YUNG MGA GINAWA NIYA SAYO? MIKA GUMISING KA. GINAGO KA NITONG TAO NA TO PATI NA ANG MG--

Mika: ENOUGH!

Jerome: Miks. Calm Down. Ok lang...

Mika: Bf please wag ka ng gumawa ng eksena dito. Please leave us alone.

Jessey: What? Mas pinipili mo pa sya?

Mika: Hindi ako namimili. Dun lang ako sa --

Jessey: SAAN? SAAN MIKA!? SABIHIN MO SAAN!

Jerome: Tama na. Aalis na lang ako. Tsaka bibisitahin ko pa nga pala si Jeron aa kulungan eh. Sorry. Gotta Go. Bye miks. See you next time. Bye jessey hehe *bumeso kay mika* *alis*

Jessey: what the heck. May beso pa ngayon? Wow naman pala!

Mika: ano bang problema mo?

Jessey: ano bang nangyayare sayo mika. Hindi na kita kilala. Dati halos isumpa mo na si Jerome pero ngayon mag pabeso beso pa! Alam ba ni Tita to? Malamang hindi. Kase siguradong hindi rin siya papayag. Alam na ba niya nangyare s-- saab ka pupunta!?

Mika: Uuwi na. Thank You ah. Sinira mo araw ko.