Spijt komt achteraf

Hoofdstuk 5~Mensen maken fouten

8 maanden later

"Doe normaal Lina!" Schreeuwde Nisrine toen ik nog meer gas gaf.

"Nee laat!" Zei Youssef. "Anders gaan we niet halen hè."

Ik schraapte mijn keel en iedereen in de auto keek naar mij. "Hou jullie bekken dicht! Wollah meh jullie zijn fucking irritant." Lachte ik en bleef doorrijden.

Maar van binnen was er een vraag die mijn gedachtes niet wou verlaten, hoe was ik ooit zo geworden.

Hoewel het niet zo moeilijk was om te beantwoorden, bleef het maar hangen.

Flashback

Fuck dit.

Ik keek de vrouw met grote ogen aan. Maamte ze een grapje? Een soort zieke vieze grapje?

Mijn vader had al deze jaren gelogen? Waar was hij zelfs? Had hij er ook voor gekozen om zijn nieuwe baby te verlaten? Waren Amine en ik teveel?

Zo veel vragen, maar er was nooit iemand die ze kon beantwoorden.

"Elien?" Zei ze. "Gaat het wel."

Ik realiseerde dat ik aan het huilen was en veegde mijn tranen weg. Ik wou wegrennen van dit alles, weg van deze vrouw wie's naam ik niet eens ken, heb ik een vreemdeling binnengelaten?

"Waar is mijn vader? Waar is hij?"" Vroeg ik zachtjes.

"Bij mijn huis, om voor de baby te zorgen." Legde ze uit.

En Amine? Kon Amine hem geen ene fuck schelen?

Ik voelde de woede in me opstapelen. "Kalmeer Lina..." Mompelde ik.

"Sorry?"

"Uit..." Grom ik. "Uit mijn huis."

"Elien..."

"Nu!" Schreeuwde ik, de baby werd wakker en begon te huilen.

Eind Flashback.

Hij was nogsteeds bij de huis van die vieze hoertje. Ik heb maar een babysitter voor Amine ingehuurd, het kan me geen ene fuck meer schelen.

Ik schudde de gedachtes af. Nee, nu is niet de tijd om aan deze shit te denken.

Plotseling hoorde ik sirenes achter me en kon ik mijn kalme
gezichtsuitdrukking niet meer behouden.

"Ibaheshhh!" Schreeuwde Soufiane en Youssef lachend.

"Wat?! Wat de fuck moet ik doen?!!" Schreeuwde ik en probeerde langzamer te rijden.

"Ey! Ga doorrijden!" Schreeuwde Soufiane.

"Tfoe, beter ga je nu stoppen. Ik ga niet alweer naar gevange-"

"Hou je bek Nisrine!" Snauwde ik en gaf meer gas.

***

Ik wou dat ik gestopt was. Ik leunde tegen de ruwe muur van onze cel aan.

"Ik bedoel...we hoeven maar een nachtje hier te slapen." Zei Soufiane.

"Maar een nachtje?" Siste ik. "Maak je een fucking grapje?!"

"En een boete betalen! Ik heb net nieuwe schoenen gekocht en-!"

"Hou jullie bekken dicht!" Zei Ibrahim, die tot nu toe niks had gezegd. "Luister dan, misschien als jullie normaal gaan doen laten ze ons gaan."

"Isgoed." Zei Soufiane en leunde tegen zijn stoel aan, een been op de ander.

"Ik heb geen bek." Mompelde ik.