Hoofdstuk 3~De Nasleep

115 15 3
                                    

Het kwam allemaal weer terug, maar...

Iets miste.

Alle puzzelstukjes van gisternacht kwamen niet goed bijelkaar. Heb ik nu een kater? Het kan toch niet zo erg zijn dat ik al mijn herinneringen verloren ben...

Ik gaf mezelf een klap in het gezicht en kreunde. "Wat is er met je gebeurd?" Mompelde ik. "Eerst Amine achterlaten, dan dronken worden-?"

Oh nee, Amine...

Ik rende haastig naar zijn kamer, zonder mezelf schoon te maken. Ookal wist ik dat hij waarschijnlijk nachtmerries zou krijgen van hoe ik er nu uitzag.

Zijn bed...het was leeg....

Opeens hoorde ik het geluid van borden en pannen beneden.

Ik schreeuwde het uit en rende naar beneden, maar al mijn bezorgde gevoelens verdwenen toen ik hem aan de keuken tafel zag zitten.

Voor hem lag een bord met ei en brood, en...gel in zijn haar...

"Oh hey!" Hoorde ik een mannelijke stem achter me zeggen.

Ik draaide me om en zag een jongen van ongeveer mijn leeftijd, een witte keukschort op hem, een doek op zijn shouder en netzoals Amine, gel in zijn zwarte haren.

Hij begon te schreeuwen-waarschijnlijk door mijn uiterlijk- en ik begon ook te schreeuwen.

"Wie de fuck ben jij?!" Krijste ik gaf hem een klap in zijn gezicht, maar deed mijn hand voor mijn mond toen ik realiseerde dat Amine erbij was.

"Rustig, alsof hij nooit 'fuck' gaat leren."

"Hou je bek!" Zei ik en pakte een smeermes die op de tafel lag. "Beter ga je nu zeggen, voordat-"

"Ey ey! Heeft Manal het niet gezegd?" Vroeg hij. "Achraf." Zei hij en gebaarde naar zichzelf.

Ik zei niks en keek met een verbaasde blik naar de jongen.

"Sorry als je het erg vind dat ik hier bleef, maar wajoow, je was zo dronken," Zei hij en begon te lachen. "Ik kon je niet alleen laten toen je thuis kwam, je kwam later dan-"

"Oke! Ja ja, kwam ik alleen? Is mijn vader thuis gekomen?" Vroeg ik en werd een beetje bang. Wat als mijn vader thuis was gekomen en een jongen op de grond in Amine's kamer zag slapen?

"Vader? Niet dat ik het weet, maarre Ibrahim bracht jou."

Oh ja, Ibrahim...

Flashback

"Waarom moeten wij buiten wachten?" Vroeg ik aan de getinte jongen.

"Alsof ik het weet, beter voor mij. Ik heb toch geen geld." Zei hij en gebaarde naar de supermarkt voor ons.

"Ik ook niet." Zei ik zachtjes. "Uhm..."

"Ja, Elien?" Zei hij en keek weg van zijn voeten. Hij was zo anders dan de andere, maar toch precies hetzelfde.

"Ik snap het als je dit niet wilt beantwoorden maar..."

"Uhu?"

"Wie is Amira Youssef?"

"Oh, zij." Zei Ibrahim en glimlachte. "Het is geen geheim ofso, zou me niet verassen als het op het nieuws kwam."

"Wat heeft Manal tegen haar?" Vroeg ik.

"Ik weet het hele verhaal niet, alleen Soufiane denk ik, maar ik weet wel dat ze vroeger heel close waren..."

Ik keek hem verward aan. "Manal is lesbisch?" Zei ik waardoor zijn ogen groot werden.

Spijt komt achterafWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu