Een nieuw begin

140 12 2
                                    

Een week later verhuisde we naar de grote stad Amsterdam. Vlak bij de Jordaan. Bij al die kakkers. We woonde in een mooi groot hoog huis. We hadden twee badkamers en vijf slaapkamers. Dus we verhuurde de 2 extra slaap- en badkamer. In de eerste week toen we die kamers verhuurden kwamen er best veel mensen kijken. En uiteindelijk verhuurde we onze kamer aan een gezin dat bestond uit een vader, moeder en een zoon. Toen ik hem zag was ik voor het eerste verliefd. Technisch gezien was ik homo. Maar ik was een meisje. Mijn ouders hadden het er moeilijk mee. Maar respecteerde me als een meisje en behandelde me als meisje. Het jongetje heette Daan. Hij had bruine krullen. Hij had altijd een jasje en een baggy broek aan. Hij had veel sproeten. Dat maakte hem wel erg leuk. Eigelijk kan ik me van deze verliefdheid weinig herinneren.

Oke, laat ik even wat skippen... Anders wordt het te langdradig.

We woonde twee jaar in Amsterdam. Ik ging in de zomer nooit zwemmen. Ik lag wat in de tuin te zweten. Ik wilde wat verkoeling. Daarom ging ik naar de supermarkt. Ik liep met mn moeder door de gang met koelingen, toen ik hem weer zag. Daan. Hij was een stuk gegroeid, maar zijn kleding stijl, krullen en sproeten waren helemaal niks veranderd. Onze moeders herkende elkaar en begonnen druk te praten. Daan keek me raar aan. 'Ken ik jou?' Vroeg hij. Het maakte me verdrietig, hij herinnerde me niet meer. 'Ik ben Jessie, jullie hebben bij ons die kamers gehuurd.' Hij keek naar het plaffond. Blijkbaar was hij aan het nadenken want na een paar minuten viel het kwartje. 'Ohja, sorry. Ik had je niet herkend. Je bent veranderd.' Ik moest blozen. 'Hoe ben ik veranderd dan?' 'Je haar. Het is langer.' Ik pakte automatisch mn haar vast. 'Ja, daar heb je gelijk in. Jij bent niet zoveel veranderd. Of wel?' Hij antwoorde niet. Hij keek me niet aan. Daan staarde naar de grond. Wat is er?' Vroeg ik. Ik legde mn hand op zijn schouder. 'Niks. Mam kunnen we verder. Ik wil naar huis toe.' Zijn moeder draaide zich geïriteerd om. 'We gaan zo jongen. Niet zo ongeduldig. Anders ga maar iets lekkers uitzoeken.' Voep, weg was hij.

1 vote voor meerxx Kort hoofdstukje

GeslachtWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu