Sorreyyy ik heb echt geen inspiratie.
POV Linda
Oh my goshh waar heb ik over gedroomd vannacht? Over Roy? Weird. Okee laten we eerst eens douche. Ik liep mijn kamer uit. Blijkbaar had mijn moeder hetzelfde idee. Ze glipte net voor mij de badkamer in en deed de deur op slot. 'Maham! Doe open!! Ik heb zo een jogg afspraak!' Opeens vloog de deur open. Aan mijn moeders ogen kon ik zien dat ze verast was. En dat ze me een hele waslijst met vragen zou stellen. Maar er kwam alleen maar 'Och wat leuk meid.' Uit haar mond. Krijg nou wat. Ze stapte ook nog eens de badkamer uit. 'Veel plezier strak.' Ze gaf me een knipoog. Wat had die nu weer te betekenen? Ik sprong snel onder de douche en trok mijn adidas vest aan en deed mijn renschoenen aan. Ik dribbelde de trap af en liep de keuken in. 'Olaa!' brulde ik. 'Wat ben jij vrolijk?' merkte mijn vader op. 'Ze heeft een date.' Zei mijn moeder. Ik keek haar vernietigend aand. 'Helemaal niet we gaan alleen joggen. En we is trouwens ik en een meisje, Roxanne.' Ja, ik heb zo'n onnozele ouders dat ik hier over moet liegen. 'Dan is er inderdaad niks aan de hand, Joyce.' Ik keek pap dankbaar aan. 'Hoe laat heb je die afspraak?' Ik draaide me om, Jessie stond in de deuropening in haar pyjama. 'Om 12 uur, hoezo?' 'Kan ik met jullie mee?' Ik keek haar verbaasd aan. 'Met jou en Roxanne.' Ze weet toch dat het geen meisje is, dat heb ik haar zelf verteld. 'Is goed.' Zei ik voorzichtig. 'Schiet wel op. Over een half uurtje ben ik weg.' Snel zoefde Jessie de trap weer op. Ze kwam naar beneden in een spijkerbroek een los truitje en haar gymschoenen. 'Ga je zo joggen?' Ja, waarom niet.' Ik reageerde niet en at zwijgende mijn ontbijt op. Wat vreslijk lekker was. Spek met eieren. Ik merkte in het begin al dat Jessie's ouders ei verslaafd waren. Dammit, tien voor 12 ik moet opschieten. 'Ik ga!' Riep ik terwijl ik naar de deuropening liep. 'Wacht op mij!' Riep Jessie. ik wachtte bij de deur en opende die toen ze aan kwam lopen.
Snel jogde ik naar het bankje. Roy stond al te wachten. 'Heey.' Zei hij. 'Ik dacht dat we alleen had afgesproken.' 'Sorry, dit is mn zusje.' 'Geen zorgen hoor, ik laat jullie met rust. Ik ga naar Appie. Daar is Daan ook.' 'Dus dit is je alibi?' Vroeg ik verward. 'Thats right. Later sister.' En weg was ze. 'Zo doe je dat tegenwoordig.' Zei Roy. Ik begon te lachen. 'Zullen we dan maar? Of ben je nog iets van plan?' ik keek verdacht naar rechts. Roy trok zijn wenkbrauwen op en gniffelde. 'Komt nog wel.' zei hij misterieus. Hij pakte mijn hand en we jogde samen verder.
We jogde een half uur toen we langs het parkje kwamen. 'Hier even uitrusten?' Vroeg hij. 'Ja is goed.' Antwoordde ik terug. We liepen het parkje in. Hij plofte net voor me op het te krappe bankje. 'Moet ik op de grond gaan zitten dan?' 'Tuurlijk niet gekkie.' Hij klopte op zijn schoot. Waarom ook niet. Ik ging tevreden op zijn schoot zitten.
POV Jessie
Ik rende naar de appie. Het laatste stukje voordat je de ingang zou zien begon ik weer te lopen. Ik bleef even staan. Zodat mijn hartslag weer normaal zou worden en ik niet zo zou staan hijgen. Toen ik weer gekalmeerd was, liep ik het hoekje om naar de ingang. Daar zou hij op me wachten. Ik verstijfde. Daar stond Daan. Maar niet alleen Daan. Hij had zijn vriendjes opgetrommeld. Ik keek hem kwaad aan. 'Jessiee, schatje kom eens.' Ja daag wat denkt hij nou. Ik liep kalm naar hem toe. 'Ik wist niet dat als je alleen zegt, je toch met je vriendjes moet komt opdagen.' Kaatste ik. 'Hij keek me raar aan. Een dikke jongen met een petje zei 'Je hebt echt een goeie smaak Daantje.' De rest begon te lachen. Wtf. 'Als je vrienden weg zijn kom ik wel terug, ik heb hier geen zin in.' zei ik. Ik draaide me weer om. 'Jessie kom hier.' Ik stak mijn middelvinger op en liep weg. Toen ik weer om het hoekje was begon ik te rennen, toen te sprinten en daarna te lopen. Ik was moe. Wat een rotstreek van Daan. Hij kan oprotten. Ik ging een eindje verder op een bankje zitten. Ik plantte mijn hoofd in mijn handen. Even mijn hoofd leeg maken. Ik voelde iets op mijn hoofd vallen. Ik keek op. Oh gewoon een boom. Eerlijk gezegt intreseerde de boom me meer dan wat dan ook in de omgeving. Auww, er viel weer iets op mijn hoofd. Weer keek ik omhoog. Ik zag iets bewegen. Ik schonk er niet veel aandacht aan. Ik trok mijn telefoon uit mijn zak. Wat een verassing. Wat gemiste oproepen van Daan. Ooknog mn voicemail ingesproken. Even luisteren dan. 'Jessie asjeblieft, kom terug.' Voicemail 2: 'Jessie please.' 'Jaa Jessie kom terug, kunnen we je van dichtbij bewonderen.' 'Kut Jim, hou je bek. Zo praat je niet over mijn vriendin!' Schreeuwt Daan terug. Voicemial 3 'Ey kuthoer, we weten je te vinden. Als je niet snel terug komt..' 'Kay Geef verdomme mn telefoon terug.' Er trok een rilling over mijn rug. Gehaast keek ik om me heen. Ik hoorde wat brommertje mijn kant op komen. Dat moeten we vooral niet hebben. Dacht ik bij mezelf. Ik ging op de rugleuning van het bankje staan en sprong een beetje. Hebbes. Ik had een tak vast en probeerde me op te trekken. 'Verdomme.' Vloekte ik. 'Kom, ik help je.' Hoorde ik een stem zeggen. Ik keek verbaasd omlaag. Daar stond niemand. Huh? Ik voelde een hand om mijn pols. Ik keek omhoog. Het geluid van de brommertjes kwamen steeds dichterbij. Ik keek in twee prachtige bruine ogen. 'Graag.' Zei ik terug. Ik zette mijn voeten tegen de stam van de boom en trok mezelf op. Met hulp van de jongen natuurlijk. 'Heel erg bedankt.' Zei ik. 'Geen dank.' 'Gooide jij net die dingen op mijn hoofd?' De jongen kreeg een rood hoofd. 'Ja, sorry daarvoor.' 'Geeft niet.' Ik keek even rond. Het leek wel een boomhut. 'Wat is dit?' Vroeg ik verbaasd en bewonderend. 'Dit is een plaats waar ik vaak kom op tot rust te komen als het me thuis te veel wordt.'
3Votes voor meer xxx Thnx for readinggg
JE LEEST
Geslacht
Novela JuvenilDit is het levensverhaal van Jessie (21). Jessie was anders dan de rest. Ze was niet tevreden met wie ze was. Ze wilde iemand anders zijn. Iemand van het andere geslacht. En na eindelijk 3 jaar, is ze wie ze altijd had willen zijn.