Geslacht

Geheim

-POV Linda-

'Hey mam, waar is pap?'  Moeder keek op van haar tijdschrift. 'Volgesmij is hij even naar de supermarkt.' Ik gaf haar een kus op haar wang. 'Kee mam, ik ben joggen. Tot straks.' Ik liep de keuken in. 'Goeiemorgen Aleyna.' 'Goeiemorgen, plannen voor vandaag?' 'Ja, ik heb echt zin om te gaan joggen. Dus ik ren een paar rondjes.' 'Veel plezier meid. De lunch staat om 13:00 op tafel.' 'Oke. Tot strakjes!' Riep ik. Ik opende de voordeur. Daar stond Daan, op het punt om aan te bellen. Er verscheen een glimlach op mn gezicht. 'Hey Daan, Jessie is boven. Veel plezier samen.' Snel liep ik langs hem door.

Ik rende de straat uit. Na een half uur kreeg ik steken in mijn zij. Gelukkig, nog dertig meter en dan kon ik zitten. Ik plofte uitgeput neer op het bankje. Na een minuut of tien kwam er nog iemand naast me zitten. Ik had hem ingehaald vanmorgen. Hij bekeek me, ik voelde het. Ik bleef voor me uitstaren. Ik hoefde geen oogcontact met deze onbekende jongen. Ookal was hij niet vreselijk lelijk. Ik keek voorzichtig opzij. Hij lachte naar me. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht. 'Jij kan snel rennen zeg!' Kwam er opeens uit zijn mond. 'Hoezo dat?' 'Je haalde me vandaag zo makkelijk in. Normaal ben ik degene die iedereen inhaalt.' Ik moest lachen. 'Heb ik je ego beschadigd van snelste jogger.' 'Je hebt ook nog humor. Dat vind ik leuk aan een meisje.' Ho wacht.. kwam hij hier zitten zodat hij met me kon flirten? 'Ik moet gaan, eten staat zo op tafel. Leuk om even met je gepraat te hebben.' Ik stond op.  Een hand vormde zich om mijn pols. 'Ik ben Roy trouwens. Zullen we eens samen rennen?' Ik vrikte me los uit zijn greep. 'Ja is goed. Wanneer en hoelaat?' 'Morgen? twaalf uur?' 'Is goed. Tot morgen dan.' Ik begon weer te joggen. Plots stopte ik. Shiit ik weet niet eens waar we elkaar treffen. 'ROY ROY!' Riep ik. Snel rende ik weer naar het bankje. 'Waar?' 'Hier?' 'Kee bye.' Waw als dat zo makkelijk ging.. Hij is eigenlijk nog een vreemde voor mij. Ochja, hij zal wel te vertrouwen zijn. Zolang hij me maar niet loopt aan te randen, of steeds loopt t flirten vind ik het goed. What ever. Ik belde thuis aan. 'TOT MORGEN.' Hoorde ik achter me. Ik draaide me om. Roy rende met een enorme grijns langs. Hij heeft me gewoon gevolgt.

POV Jessie

'Jessie?' Die stem hoorde ik niet vaak. 'Ja!' Riep ik maar terug. 'Waar ben je?'  Vroeg de misterieuze stem. 'Op mn kamer.' Antwoordde ik. *klop*klop* 'Binnen.' 'Hey.' Ik keek verbaasd op. 'Daan? Wat doe jij hier?' 'Mag ik mijn vriendinnetje niet opzoeken?' 'Ssssst, niet zo hard.' 'Wat niet zo hard? Mag niemand weten dat we samen zijn?' 'Jawel, nee, ja, nou... Ik wil niets liever dan het aan iedereen vertellen maar dan gaan mijn ouders helemaal moeilijk doen.' 'Dan zal ik niks zeggen.' Hij kwam naast me zitten en gaf me een kus op mn wang. Ik sloeg mijn armen om hem heen. 'Je weet niet hoe graag ik..' Ik kon mijn zin niet afmaken. 'Jessie! Kom eens naar beneden!' 'Sorry Daan, geef me een minuutje.' 'Sure.' Ik gaf hem een kus en liep naar beneden. 'Jaa, wie riep mij?' 'Ikke!' zei Linda. 'Is Daan nog steeds hier?' 'Roep t  nog harder zou ik zeggen, erg bedankt.' Ik keek haar chagerijnig aan. 'Wat is met jou aan de hand, ga dan maar weer terug naar boven met je chaggie gezicht.' 'Best.' zei ik. Toen ik weer terug naar boven wilde lopen, hield Linda me toch tegen. 'Ik heb iemand ontmoet.' Zei ze spontaan. Ik keek haar verrast aan 'Is hij leuk? Ik neem aan dat het een hij is. Hoe heb je hem ontmoet dan? Gewoon toen je aant joggen was?' 'Ho ho ho kalm aan nieuwsgierig aagje.' Ze begon te lachen. 'Vertel nu!' Drong ik aan. 'Hij heet Roy, hij is opzich wel leuk maar hij lijkt me zo'n glasjanus. Ja ik ging effe zitten en hij kwam naast me zitten. Hij zat me de hele tijd te bekijken. Ik werd dr echt bang van. Maar we gaan morgen samen joggen.' Ik keek haar vol ongeloof aan. Ik zie haar er best voor aan om dit allemaal te verzinnen. 'Ben je serieus Lin? Met een wildvreemde joggen. Je kent hem amper!' 'Rustig Jessie, het is niet dat hij me de bosjes intrekt en me van achter aanrand ofzo.' Ze begon te lachen. 'Nou zo grappig is het niet hoor.' Zei ik beledigd. 'En mondje dicht tante, ik wil dit geheim houden!' Linda legde haar vinger op haar mond. 'Hallo, wat denk jij dan. Als jij ook je mond houdt over mij en Daan.' 'Altijd sister, ik ga ff douche.'

Snel liep ik weer naar boven. Ik hoorde opeens muziek vanuit mijn kamer komen. Ik stapte naar binnen. Daan stond half te dansen op een of ander vaag liedje, met een best lekkere beat. 'Hoe heet dit liedje?' Probeerde ik boven de muziek uit t schreeuwen. Daan leek het niet te horen. Ik liep naar hem toe, hij snapt de hint niet dat ik iets wilde zeggen. In plaats van dat ik iets kon zeggen deed ik mn mond open en voelde ik zijn lippen om de mijne. Ik werd vol gesnoerd. Zijn handen gingen naar mijn heupen en daarna naar mijn billen. Er ging een tinteling door me heen. Een goeie tinteling maar het voelde raar. Ik bedoel. Ik was toen 14 en totaal niet gewend dat een jongen aan me zat. Hij begin steeds meer aan me te zitten. Ik moest het duidelijk maken dat ik dit niet wilde. Ik trok me terug uit zijn greep en ging op mijn bed liggen. Ik deed mijn ogen dicht. Ik voelde twee koude handen op mijn wangen. Ik opende mijn ogen en zag Daan dichterbij komen. Zijn gezicht steeds dichter op de mijne. 'Laat me nu even liggen.' Zei ik snel. Hij hoorde het niet of wilde het niet horen want hij ging gewoon door. 'Daan.' Godverdomme waarom luister hij niet! 'DAAN, laat me met rust asjeblieft.' Waw, zelfs het beleefd vragen lukte niet. Hij perste zijn lippen op de mijne. Ik hield mijn lippen stijf op elkaar. Geen denke aan dat hij iets van mij zou krijgen als hij niet naar mij luisterde. Hij duwde zijn tong tegen mijn lippen. Ah bah, daar heb je dat glibberige ding weer. De vorige keer had een pindakaas nasmaak in mijn mond toen we getongt hadden. No thanks! Weer zijn tong tegen mijn lippen. Ik deed mijn lippen niet van mekaar. Er was geen spleetje te bekennen. Toch duwde hij zijn tong erdoor. Ik beet erop. Expres maar ook perongelijk. Hij trok zich er niks van aan. Misschien als ik meedoe voor even, houdt hij wel op. Ik opende mijn mond een beetje zodat zijn tong meer plaats kreeg. Mijn handen gingen naar zijn rug. De onderkant van zijn shirt. Ik speelde met de onderkant door het steeds een beetje meer naar boven te schuiven, zo kreeg hij een blote rug. Toen zijn rug half bloot was voelde ik dat hij begon te lachen. Hij stopte de kus en deed zijn shirt goed. 'Wat ben jij een stiekemerd.' 'Ik wist wel dat je daarvan zou stoppen.' Zei ik. 'Hoezo stoppen? Vindt je het niet leuk dan?' 'Tuurlijk wel, maar niet leuk dat je zo aan me zit. Dat wil ik liever niet.' 'Jij zit ook aan mij.' Zei hij met een onschuldig gezicht. 'Nee hoor gekkie, ik zat aan je shirt.' Boem, 1-0 voor het meisje. Ik keek naar de klok. 'Hoelaat moet je ook al weer naar huis?' Zei ik voorzichtig. 'Om 18:00 uur thuis zijn. Hoezo?' 'Het is kwart voor zes...' 'Oww dan moet ik vertrekken. Dan ga ik maar hé. Ik vond het erg gezellig en leuk.' Hij knipoogde. Ik bloosde. 'Ik ook, heel erg leuk. De beste luie middag ever.' We gaven elkaar een kus en nog een en nog een.. Oké.. 30 kusjes later... Inmiddels 17:55 uur. Hij haalde keek me aan. 'Ik moet echt gaan beauty. Zie ik je over een weekje weer?' 'Absoluut handsome.' Ik liet hem uit en ploft na 5 minuten weer op mijn bed neer.

-2 Votes voor meer- Bedankt voor het lezen. Ben echt heel blij met zoveel reads.. Ofja, ik vind het veel. xxxx-