Black Pink

Chapter 9: Ring Ceremony

Jin's POV.

nakapaikot kami sa bon fire. I really know nothing what's going on. Although hindi ko na masabi kung bon fire pa nga ba talaga to kasi naman kaliit kaya. Fume who is sitting next to me, more like naka higa na at ginawa pang unan ang hita ko. Ganon din si Mist sa kanya.

ang ayos ay mula sakin sa kanan ko. Fume, Mist, Jeonghan, Joshua, Vernon, Dino, Seungkwan, Minghao, Jun, Seungcheol, Wonwoo, Mingyu, Dokeom, Soonyoung, Jihoon, and Minghao

"ganito yung ginawa namin nung Seventeen debut big plan. Since na after ng bakasyon is balik na naman kami sa dating cycle ng buhay namin." Seungcheol sounded disappointed.

"mag re-retreat tayo." Jihoon composed himself.

Eto yung parang confession time diba?. Yung lahat na gusto mong sabihin is sasabihin mo, bad or good. It is also a process of getting to know each other better. Well, ano naman kaya ang sasabihin ko?. I stiffed ng bigla na lang umupo si Fume.

"maglaro na lang tayo." suggestion nya na may kasama pang hikab.

"ayoko, re-treat na lang tayo." Mist said it as she sat up.

Napa poker face na lang ako. lagi maman eh. We are already on our first year in university pero hindi na yata mag ma-mature ang isip ng dalawang to. Naglalabanan na sila ng tingin na akala mo eh, maliit na snap lang magsasabunutan na sila eh.

"Girls enough na yan. Hindi natin to ginawa para magaway. We can do both. so, please calm down." Jisoo on his usual calm voice while holding his guitar.

Honestly, kung ganito?. Nakakahiya naman kung ako ang maguumpisa ng gusto kong sabihin diba?. At saka ano naman ang sasabihin ko. Wala naman akong galit sa mga to, wala din naman talaga akong gustong sabihin. Ang corny naman ngarod nito.

"Umpisahan na atin ngarod. May gagawin pa ko eh." tumango-tango lang silang lahat sa sinabi ni Fume.

teka nga ano ba ang gagawin nya mamaya?.

"Ako na lang.." bahagyang tumikhim si Seungcheol. "..para sa Seventeen, sana bawas-bawasan nyo yung pagiging pasaway nyo. And, tulad ng lagi kong sinasabi, thankful talaga ako na nakasama at nakilala ko kayo." Somehow parang naging solem ang paligid na nakikiagos sa emosyon. "yun lang naman at wala sanang magbabago." he wear that heart melting smile.

napatango-tango na lang ako. Kaso meron talaga yung pabasag moment eh no?.

"Yung totoo hyung, sabi mo nung una, bawasan namin yung pagiging pasaway namin tapos, walang magbabago?." hindi ko maipaliwanag yung itsura ng mukha ni Seungkwan nataae na natatawa.

with just that nag umpisa na ang sabay-sabay na reklamo at salita nila na, totally wala akong naintindihan. Nakisabay pa itong dalawang bruha kala mo naman member din ng Seventeen eh. Sipain ko kaya itong dalawang feeler na to.

Everyone fell silent ng si Mingyu na. Nagumpisa na magsalita na ng seryoso.

"syempre, thankful din ako na nakilala ko sila Jin, silang tatlo. Sa totoo lang nung umpisa na makita ko kayo sa cafe teria, kinakabahan ako kasi baka ma-weirduhan kayo sakin. Pero ako pa yung na weirduhan sa inyo.." he chuckle between his words. "..para naman sa Seventeen, galingan pa natin sa susunod para sa mga Carats." nag fist sign sya.

naka tanggap sya ng approve sa iba nyang mga kasama.

"To everyone thank you. specially to Seungcheol hyung, na tinitiis yung mga ugali natin. Kahit na pagminsan napapasakit na natin ng sobra yung ulo nya. He still manage to understand us. Promise hyung i'll grow up." nginitian lang ni Seungcheol si Vernon.

kung lahat sila mag go-grow-up mawawala na yung pasaway na Seventeen yung mga isip bata na Seventeen, ganon?. Parang ang hirap naman yatang tanggapin non.