Black Pink

Chapter 31: Uneasy

Jin's...

paglabas ko ng bahay napansin ko kaagad si Fume na kababa lang sa itim na kotse. Meron din isa pang bumama na lalaking naka tux galing sa diver seat, para tulungan si Fume doon sa mga dala nya. Just a second later may dumating ulit na sasakyang naka itim at may lumabas dito na naka tux din na lalaki. isang edi wow para sa security organization ng mga Wang. Fume said something doon sa kasama nya sa kotse. Obvious na intsik ang isang to itsura pa lang. Yung isa, hindi ko alam kung kasama ba yun sa Wang o baka naman sa San Monte ang isang yun. Sa lahat pa naman ng ayaw ni Fume is yung kung itrato sya eh, parang bata na kung maisipang tumakas eh tatakas.

I walked toward her na saktong nakalapit ako is umalis na yung dalawa. Para namang may nakakahawa akong sakit eh, ang bilis umalis. "ano meron?." tanong ko kaagad at yung peymus nyang kibit balikat lang ang natanggap ko. She started picking those groceries bag.

"at saka, bakit naunang umuwi yung mga kasama mo?, what's going on sa may nakakita?" dag-dag ko pa as I helped her carrie9 those boxes na kanina pa na ngangamoy pagkain, and it smell so sweet.

"eh may nakakita nga daw, hindi ko naman nakita eh. Nagiingat lang ako, kaya pinauna ko na silang bumalik dito. Nagkataon naman na nasa paligid lang yung mga alupong na yun kaya problem solve." Nakasunod na habang tumatango ako sa mga paliwanag nya. no, is that counted as an explanation?. Itapon ko kaya to pabalik sa China.

Pagpasok namin sa malaking inn kung saan ako galing. sa awa ni Omre buti na lang at tinulungan kaming magbuhat ni Jun ng mapansin nya kami. He get those bags na dala ni Fume, kaya kinuha naman ni Fume yung isang kahaon na hawak ko na pinaka mabigat. Kalalabas lang ni Seungcheol galing sa kusina ng mapansin nya ko. He hurriedly came to me at kinuha lahat ng dala ko. Kawawang Fume, hahaha. But bumalik si Jun and get the box on Fume's hand.

"dapat talaga kung may kailangan tayo sa labas tayo na lang nila Mist ang pumunta." Fume started ng maka pasok kami sa kusina, nadatnan naman namin don sina Mingyu, Wonwoo at Seungkwan na kinakain na yung ilang mga cupcakes na binili ni Fume, habang inaayos nina Seungcheol at Jun yung ibang groceries. "dapat rin pala binalutan ko ng electric wire yung mga pagkain eh. Lumayas nga kayo dyan!." sigaw ni Fume doon sa tatlo kaya kanya-kanya silang pulusan kahit na punong-puno pa yung mga bibig nila ng cupcake and Seungkwan is holding one cupcake on his hand.

I joined those two na nagaayos. Si Fume is kumuha lang ng maiinom at saka bumalik sa sala.  Sakto din naman na dumating si Dino na pawis na pawis at pagod na pagod. 

"saan ka galing?." tanong sa kanya ni Seungcheol.

Kumuha muna sya ng isang basong malamig na tubig at uminom.  "sa likod hyung.  Naglalaro kami ng volleyball nina, Hoshi hyung, Minghao hyung at Vernon hyung." Why do he look so cute very time he said hyung. 

I looked at the clock na nasa taas ng ref.  it read 10:40am. I think kailangan ko ng maghanda ng iluluto ko. I had so much in my list.  Nagpaalam na si Chan na babalik na daw sya. Then Fume come in ng mahawakan ko yung kutsilyo. 

"pa text na lang ako kung kakain na, pupunta lang ako sa cottage natin." tina-nguan ko na lang si Fume, pano ba naman kasi naka tingin sya sa cellphone nya.  Hindi man lang kami nilingon. 

"Pot sama ko!." Jun run toward her rejoicing like a child

"no stay here. No boys allowed ang cottage namin." pagdadahilan ni Fume at saka umalis,  sumunod lang si Jun sa kanya. 

"pwede mo na rin akong iwan. Kung may gagawin ka pa." saad ko kay Seunghceol ng matapos sya sa ginagawa nya.

"luh!  tutulungan nga kita." he also get a knife "teach me and i promise you don't have to do this on your own." parang may double meaning yung sinabi nya kaya taas kilay na lang talaga.  "what?" sinabayan nya tawa "hindi ko naman alam kung ano ang iluluto mo eh. kaya turuan mo ko." dagdag pa nya.

Maingat kong pinapakita sa kanya yung mga gagawin nya. After that tahimik sya,  saka lang iingay pagmay itatanong sya na how to. At ituturo ko sa kanya.  Alam ko kung para saan to.  Aware din ako soon enough i have to stop this.  Bago pa dumating yung point na, hindi ko na kayang tumigil.

"Jin, makaka-attend naman kayo ng live showcase namin diba?." hindi ko sya nililingon at wala din akong balak na sagutin sya. "everyone is not comfortable around girls. At talagang natutuwa ako, because that everyone grew found of you, Fume and Mist. can you promise us na pupunta kayo?." napabuntong hininga ako. 

"alam mo naman na promises are meant to hurt people so, why do you still want me to make promises? my eyes were still fixed on the thing Im doing, saka ako nagsalin ng kawali sa kalan. isa pa. hindi kami makakapunta. Final na yon. I only give him a glimpse, then picked that plate na may laman na sibuyas at bawang. And started sautéing .

Tumarabaho na lang kami. After that conversation it become a little awkward between us, working together side by side. No one dare to speak, isa pa I cant think any of topic to talk to about. Bukod doon, Seungcheol behavior is giving me an uneasy feeling. Alam ko, nararamdaman ko that he keep looking at me and then ililipat ulit ang tingin nya sa ginagawa nya. since, ako ang nagluluto ng main dish namin, sa kanya yung mga side-dish na gustong kainin nung iba. Like seafood soup, fried boneless mackerel. There were times na mahuhuli ko pa sya na nakatingin sakin, and its either the two ang gagawin nya, patay malisya or ngingiti. Jusko wala na bang bago?, nakakasawa na kasi eh.

Jin.. I only hummed as answer when he called my name ano, im just curious kung ano ba yung pinag-awayan nyong tatlo, nung nakaraan?. I mean, malala na ba yung lagay ni Mist?. Ganon kasi yung nage-get ko eh. I admit I was a bit offended sa sinabi nya, but I know that people has their own style of absorbing things on their own perspective.

I hope so, na hindi sana ganon kalala. I picked the salt at nag lagay ng sapat nito sa niluluto ko. pero si Mist?, nako yun pa for sure. Gagawa ng paraan yon para maging ayos lang sya. Ayaw din kasi non na pinag-aalala nya kami. Napangiti na lang ako. its not the first time that Fume and I got worried to her. Instead na kami ang umiyak, sya pa itong nagwawala hababang umiiyak at nagsos-sorry.

If im going to tell all our experiences to one another, it may made a series of books.

so, after nito ano ang balak nyo?. Sa Omo village pa rin ba kayo tutuloy?, sa Hanlim pa rin ba kayo papasok? that is three question at a time. I looked at him, more like faced him. Hihintayin ko na lang na maluto then tapos na ko.

maybe. Actually, hindi ko pa alam kung ano ang balak namin after nito. We had so much thing in mind, kaya lang we dont have that much time to do them all. Pagdadahilan ko, isa na namang kasunangalingan. Seungcheol only gave me a short smile.

I heard odd sound na nanggagaling sa nilulutoko. It just a sign na luto na sya, kaya pinatay ko na yung apoy. malapit ka na bang matapos? I asked Seungcheol, his movement started to become uneasy. "ah, oo. Im almost done"