Chapter 12: Rose and Chocolate

19 1 0
                                    

Mist...

Mansae Mansae Mansae yeah!.
Mansae
Mansae Mansae Mansae yeah!.
Mansae!

we just sing it at the top of our lungs habang hinihintay na huminto sa school ang bus namin. However we are not complete today wala si Fume at Soonyoung dahil sa nauna na silang umalis. I think mga around 5 am pa lang umalis na sila. I heard na mga candidate daw ang mag e-mc, and they need to expose their self para sa voting.

"Mist bakit hindi ka nag bi-braid ng buhok?." I looked at Jeonghan which is sitting across to me.

This time kasi ako naman ang naka upo sa pang isahan na upuan nasa harap ko naman si Jin, and Jun at my back. The rest were shattered inside na may kanya-kanyang katabi at yung iba wala. Si Jeonghan katabi nya si Dokyeom.

"mahirap kasi mag braid pag sarili mong buhok ang aayusin mo. Nakakangawit." paliwanag ko naman at saka tumingin sa libro na naka latag sa lap ko.

Hindi naman to regard sa school na libro. Nakita ko lang to sa storage room sa bahay sayang naman kasi, maayos pa ang cover at pahina nya also the book looks interesting. I only plan to keep it since maganda ang design ng cover parang painting ng langit. Pero ng nabasa ko yung aim ng author kung bakit nya to sinulat nagustuhan ko, kaya eto ang pinagpuyatan ko kagabi. It's quite thick tho.

Yung hiphop unit nag ra-rap lang sa likod. At yung mga Vocal unit sa kabilang side is kumakanta, surely it was the first time na narinig ko kung ano man yung kinakanta nila. Hindi ko na lang pinansin at nag patuloy sa pagbabasa.

Sometimes because of our carefree thought, there are a lot of things that we missed, because we tend to close our eyes on the real things in front of us, even it's not intentionally. We hurt someone without us knowing. Because we choose to ignore it.

I do not know what's gotten into me pero parang tinamaan ako. I mean parang ang weird ng dating nung phrase na yon sakin. I just realize na simula nong pumunta kami sa mall at ng makauwi kami, Vernon hasn't talked to me that much tapos kelan lang nasagot ko pa sya, but i didn't mean to.

I can hear his voice from the back.

after a minutes of waiting naka rating na kami sa school. Kanya-kanya kaming baba ng bus. As usual in this kind of celebration lahat hindi magkaugaga kung saan pupunta, may takbo ng takbo, may tamang nag chi-chismisan lang. Ang aga naman yata nilang mag chismisan meron din naman na petik-petik lang sa buhay may tulog sa lilim ng puno meron din sa bench. Private ba talaga to?.

"sa Gym na tayo dumeretsyo." Seungcheol started as we all looked at him. "Jihoon isama mo si Wonwoo at Jun na bumili ng meryenda natin. ise-serve na lang namin kayo ng upuan." he added eyeing Jun.

"NO! SI CHAN NA LANG O KAYA SI MINGHAO!" Jun shake his fist up and down kaya yung ulo ko up and down din.

Urgh!. I hold mg head so it won't move like an idiot.

"at sino may sabi ipasa mo sa mas bata sayo yung trabaho mo?." pinamewangan ni Jeonghan si Jun at tinaasan pa ng kilay.

"but- but.." hindi na naka but-but pa si Jun at hinatak na sya ni Jihoon sa tenga dragging him all along.

"hindi ko alam na ganito si Jun pag nagiisip bata. Mas mahirap pa syang patinuin sa gag Trio." napa buntong hininga na lang si Seungcheol gazing at Seungkwan and Dokyeom na mag katabi lang.

"hindi ako kasama dyan si Dokyeom lang." nauna ng naglakad si Seungkwan leaving us all behind.

"what?!. Hinabol naman sya ni Dokyeom at saka sinakal ng magsawa silang dalawa eh naghahampasan naman ng kamay.

Iiwan na sana namin silang dalawa ng napansin yata nila na medyo malayo na kami sa kanila eh saka nagtatakbo palapit. Hinarang ni Dokyeom si Seungcheol.

Black PinkWhere stories live. Discover now