Black Pink

Chapter 35: Epilogue: Future's Side

Jin...

Napasandal ako sa upuan na inuupuan ko, sumakit yata yung likod ko sa kaka-kwento. I rested one of my hand above my tummy feeling a bit excited. I surely can't wait to see this little smol bean, and hold her into my arms.

"Eonnie, pagkatapos non anong nangyari?" napa singkit ang mata ko sa tanong ni Ameri. Infairness tuyong-tuyo na yung lalamunan ko sa kaka-kwento!.

"tama na muna kaya yan. Mag meryenda na muna tayo." Mist appear behind me, holding a tray of snack.

She placed those in the island table na naka pwesto sa gitna. And sitted on a counch. I darted my gaze at Fume, who is sleeping on a rocking chair habang nakaupo sa paanan nya si Yuuki na kinarir na ang paggawa ng flower crown. I reached for a bread nang hindi inaalis ang tingin ko kay Fume. Medyo nagulat pa ko when she suddenly open her eyes.

"Meryenda na Fume." Mist hold a small plate na parte ni Fume sa meryenda, at talagang kesong may asukal ang palaman. "Yuuki, abot mo to sa Eomma mo." Yuuki stood up, and running toward her mother to get the small plate. The plate even looked more huge than Yuuki's hand.

"maalala ko pala, Eonni kahapon. Napagkamalang anak ni eonni Fume si Yuuki." isinubo ni Ameri yung tinapay nya and innocently blinked her eyes.

"napagkamalan?. Hoy!, babae. Lumabas ka naman na walang paalam?!" sigaw ni Mist kay Fume.

"anong magagawa ko eh, sa gusto kong lumabas!" yan! ganyan ang ugali nya. gusto nya sya lang nasusunod. Hindi na sya nagbago jusko!. Sumasakit tuloy ulo ko sa kanya.

"pano na lang kung, sa kalsada ka dinatnan. edi napatay kami ng asawa mo." sermon ko din sa kanya.

"urgh!, please. wag nyo kong pagalitan!"

is there could be something that changes, it was that she know how to accepts her mistake openly. At defenceless na rin sya, minsan sya na ang umaamin ng mali nya. Ngayon naniniwala na ako. Time make people matured. At eto na kaming tatlo ngayon.

Maybe our journey will not stop on that matter, eto kasi yung pamatay na quote kapag ending na eh. 'it is just the beginning of new chapter' at eto. Eto ang umpisa ng bagong yugto ng buhay namin.

aaminin ko naman hindi naging madali. Pero wala din naman tayong magagawa sa bagay na yon, dumarating talaga yung mga ganon.

"mga bhe.." ngumunguya pa ako ng tinapay when Fume spoke. Natanga sya sa kawalan nung una tapos nilingon nya kami bigla.

"ang sakit ng tiyan ko." nalaglag pa yung kinakain ko sa sobrang gulat ko.

"bwusit ka!. Tinawagan mo na ba?!" agad na napa lapit si Mist sa kanya.

"BHE ANO BA MASAKIT!" makabasag ngala-ngala na sigaw ni Fume.

"Hoy!, hindi ko kasalanan na uminom ka ng isang banyera na tubig. tapos magre-reklamo ka na masakit, sipain kita dyan eh." Banta pa ni Mist sa buntis. Jusko!, eto ang nag bago kay Mist. naging garapal sa bibig.

Bigla nya akong nilingon. "sige, kumain ka lang dyan, nakatulong ka litchi!."

"oo na bhe. eto na." tumayo ako and pointed to Ameri who is sitting opposite to my direction. "Ameri, call the father and the pamili!." nataranta naman si Ameri at dinukot ang cellphone nya.

"lalabas lang ako, tatawagin ko lang yung mga alipores ni, Fume."

I immediately exited the rest house. Agad namang nahagilap ng mata ko yung mga nagbabantay kay Fume. Nilapitan ko muna sila ng konti.

"hoy!." parehas silang dalawa na napa-tingin sakin. "yung amo nyo, manganganak na. Sige, tanga pa!." Mabilis pa kay Bolt na nakatakbo sila, muntik pang madapa yung isa sa kanila.

I took a deep breath, as the sweet smell of the air run through my nose. Guangdo scenery is really calming. After all this place is our first get away.

I am Jin Hye, nakikilala mo ako sa nick name na Jin. Si Jin na marunong mag luto, marunong sa gawaing bahay at sinasabing perfect wife na daw. But there are still some a part of our story that still need to be unfold, and here I am officially closing the first part of our story.