ANNİE

"BEYNİMDEKİ SES"

Odaya çıktım. Uykum gelmişti yavaş yavaş gözlerim kapanıyodu.Geceliklerimi giydim yatağa girdim. Herşey farklı geçti.Kim bilir Marvis'in ailesi şimdi ne yapıyodur.Yokluğuna gitgide alışmak kötü birşey.Ben onu hep kalbimde bir yerde saklıyor olucam.Herşey değişebilir.Herkez istediği gibi gelişebilir.Ama ben olamam ben çok kahrolası bir durumdayım. Mahvolmuş bir durum... geçmiş gibi olsada hala Annie'yi başımdan atamadığım için kurtulmam imkansız gibi birşey.

Herneyse bayadır ailemle görüşmüyorum.Dur şu uyuz kardeşime uyumadan mesaj atıyım.Zaten whatsapp'dan çıktığı yok şerefsizin.Beklediğim gibide çevrimiçi hemen yazdım.

-Edward napıyosun abicim nasıl gidiyor ?
+Vay abi şuan çok şaşkınım
-Neden ?
+Hem bana mesaj attın,Hemde kibar konuşuyosun :-)
-Git işine sen istedin bir kere güzel konuşalım demiştim.Annemler ne yapiyo dicemde kafanı kaldırmıyor gibisin telefondan.
+Annemler aynı babam işten eve evden işe.Ne alakası var ?
-senin ne işin var bu saatte whatsapp da eğer kızlarla şimdiden konuşmaya başladıysan seni keserim çocuk.
+Yok be abi ne işim olucak kızlarla.

Ben bu sözlerine tabikide inanmadım da neyse

-Hadi hadi artık yat senin okulun yokmu sabah ?
+Of ve abi Amerika'da bile emir veriyon
-Ben bunları yarın babama diyimde gece geç saatlere kadar uyumadığını.
+Tamam tamam lütfen deme şimdi yatıyorum.
-Hey şöyle yola gel her neyse hadi kendine iyi bak görüşürüz.
+Görüşürüz abi.

Babamlar hemen yatmış.Babamlar zaten yatıp zibarmayi çok severler.
Her neyse artık bende uyuyum yarın sabah okuldan sonra tekrardan onları ararım.Telefonu koydum ve yattım.

∆|••••|••••|••••|••••|••••|••••|••••|••••|∆
Rüyada zaman uzun
sürsede olaylar çok
kısa bir zamanda
geçer.
∆|••••|••••|••••|••••|••••|••••|••••|∆

John kabus görmeye başlar (03:00)

-Burası neresi neredeyim ben ?

Yürümeye başladım.Yavaş yavaş önümde birşeyler belirmeye başladı.Bir baktım ki bizim ev(ailesinin kaldığı ev)
Eve doğru ilerledim.Kapi kenarından açıktı.İçeriye girdim.Edward koltukta PlayStation oynuyodu.Ona yaklaştım.

-Hey Edward,Edward,Beni neden duymuyorsun ?

Edward beni neden duymuyodu ona dokunmaya çalıştım.Elim resmen içinden geçti. Dokunamıyodumda...
Annem aşağıya geldi edward'ın yanına oturdu,daha sonra babamda geldi oda yanlarına geçti.Her ne kadar önlerinde dursamda bir türlü fayda etmedi.Beni görmüyor ve duymuyorlardı.Ben gene bir kabustaydim.Şuanda onu kesin olarak anlamıştım.

Sonra Edward PlayStation'u birakti. Masanın üstünde ki not kağıdını aldı.
Bir şeyler yapmaya başladı.Sanki bir ev çiziyordu.Evet kesin öyle ancak evi yanık olarak çizmeye başladı.Ben nasıl bir rüyadayım.

-Bunlari neden çiziyorsun Edward!!!

Hayret ne ara unuttum rüyada olduğumu,Neyse yukarı kattaki odamı çok merak ediyorum bir bakiyim dedim.O eski tahta olan ve kulak tırmalayan merdivenin sesini iyice duyuyodum.Yukari kata çıktım.Her yerde koliler vardı.Hepsinin etrafı ağlarla,tozlarla kaplı ama bir şey vardı en sağda yerde bi koli tertemiz bir halde duruyodu.Acaba içinde ne vardı çok merak ettim.Bakmamak için zor duruyodum dayanamadım.Açtım içinde mavi sıvılı şişe buldum.Üstünde garip yazılar yazıyodu. gözle görülmeyecek kadar küçük...
derken,

John uykudan uyandı.(3:10)

-Off.O neydi öyle ne kadar saçma bir rüyaydı.Saate baktım okul saatine yaklaşık 3.30 saat vardı.Ama ben daha uyuyamıyacağımı biliyordum.Herneyse uyumucam ya.Az terasta oturuyum sonrada kahvaltı hazırlarım.Bişeyler yeriz.
Havada çok kirliydi zaten ev bok püsürün içinde bi yerde ama bize yetiyo sonuçta. Yaklaşık 40 dakika terasta durdum.Sonra içerden bir ses geldi odaya hemen bakmaya gittim dolabın kapağı açıktı.