ÇOK ÜZGÜNÜM, GEÇ GELDİ. AMA ARAYA YILBAŞI, HASTALANDIM, SONRA İLHAM PERİLERİMİN UÇUP GİTMESİ. HİÇ BİRŞEY YAZAMADIM. ÇOK KISA BİR BÖLÜM OLDU HATTA ÇOK SIKICI BİR BÖLÜM OLDU FARKINDAYIM, AMA YİNE ÇOK ÖZÜR DİLİYORUM İNŞALLAH UZUN BİR BÖLÜM OLACAK. YENİ BÖLÜM NE ZAMAN GELİR GERÇEKTEN BİLMİYORUM 3-4 GÜN İÇİNDE YENİ BÖLÜMÜ YAYINLAMAYA ÇALIŞACAĞIM.
VE 27 000 OLMUŞUZ BUNUN İÇİNDE TEŞEKÜR EDERİMMM ;* ÖPÜLDÜNÜZ BÖCÜKLERR :)
VOTE SINIRI: + 135 VEEE
BEBEK KONUSUNDA ÇOK DÜŞÜNÜYORUM YORUM OLARAK BEBEK İSTİYORMUSUNUZ , İSTEMİYORMUSUNUZ BELİRTİRSENİZ ÇOK MEMNUN OLACAĞIM. ;)
İyi okumalar böcükler ;)
"Asıl hediyem burda..."
Dediğinde elini karnıma götürdü... Kahretsin! Bunu yapmış olamaz!
"İnşallah dünyalar güzeli bir bebeğimiz olacak..."
Affallamış bir şekilde Doğanın suratına bakıyordum. Sinirle ayağa kalktım. Bu kadar düşüncesiz bir adam olamazdı herhalde! Ben anne olmak istemiyordum, hele ki bu yaşta!
"Ne diyorsun sen ya?!"
"Bebeğimiz olsa..."
"Hayır! Olmasın! İstemiyorum, ben bebek falan İS-TE-Mİ-YO-RUM! Bilmem anlatabildim mi?"
Doğanda sinirlenmeye başlamıştı, gözlerinden belli oluyordu. Kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Derin bir nefes alıp gözlerini kapattı, sonra o sert bakışlarını üzerimde gezindirdi.
"Aslı sinirlerimi bozma!"
"Senin sinirlerin bozuluyor, peki ya benim? Beni düşünüyor musun acaba?! Daha 19 yaşındayım! 19! Allahtan doktora gidip bununla ilgili danışmıştım!"
Anlamamış gözlerle bana bakıyordu. Gerçekten geceyi mahfetmişti!
"Neyle ilgili?"
"İstersem doğum kontrol haplarıyla veya iğneyle korunabileceğimi. İğne daha cazip geldi. O yüzden iğne yaptırdım..."
Duyduklarıyla şaşkına dönmüştü. Beni bu kadar saf mı sanıyordu! Şimdiye kadar hiç kimseyle birlikte olmadım, ama bu -bilgisiz olduğum anlamına gelmiyor! Planı bu muydu yani? Zaten haberi yok böyle şeylerle ilgili, bebek işinide halledeyim deyip beni hamile mi bırakacaktı!! Saçmalık! Konuşmama devam ettirdim.
"Planın bu muydu? Beni hamile bırakap ve istediğini alacaktın! Beni bu kadar aptal mı sanıyorsun sen?! Yazık, yazık gerçekten yazık..."
Doğanı yalnız tek başına salonda bırakıp odaya doğru yol aldım. Aptalım, o'na inanmakta büyük hata yaptım. Gururumu kırmıştı... Daha erken olduğunu söylemiştim, hiç olmayacak dememiştim ki! Ama bu şekilde! Gerçekten katlanılmazdı! O'nu sevmek için çabalıyorum, bunun farkında mı? Tamam aslında Doğandan hoşlanmaya başlamıştım. Ama her istediğini elde edemez! Giysilerimi bir çantanın içine tıkıştırıp, telefonuda elime alıp Merveyi aradım.
"Hayatım?"
"Merve, şey geç oldu ama..şey..ben sabah sana geleceğim..."
"Ne oldu Aslı?"
"Sonra anlatırım...ama Doğanın bundan haberi olmasın, lütfen..."
"Tamam..."
Telefonu kapattığımda, çantamı Doğanın göremeyeceği bir yere sokuşturdum. Bunu gerçekten yapmak istemezdim, ama bunu yapmaya beni zorladın Doğan! Ya korunmasaydım...aman Allahım! Düşünmek bile istemiyordum... O'da kendi çapında haklı olabilirdi, sonuçta kaç yaşında baba olmak istiyordu... Ama ben daha okulumu bitirip işe atılacaktım, kendi ayaklarımın üstünde duracaktım. Yatağa kıvrıldığımda derin bir uykuya dalmıştım...içimden ' hoşgeldin 2014, bakalım daha bana neler göstereceksin' diyip, gözlerim çoktan kapanmıştı bile.
Sabah uyandığımda Doğan yoktu, sanırım yanımada gelmemişti. Bana kızgındı, aynı benim gibi... İlk önce Doğanın nerde olduğuna bakmam lâzımdı. Yavaş adımlarla aşağa inmiştim. Gördüğüm manzara pek hoş değildi. Kanepede bir adet Doğan ve etrafında viski şişeleri. Sabaha kadar içmişti kesin. Uyuduğundan emin oduktan sonra, yukardan çantamı ve bir pike alıp aşağa indim yanına gidip alnına bir öpücük kondurdum ve pikeyi üstüne örttüm. Özleyecektim...hemde çok... Çantamı alıp -zaten 2 tane koruma vardı, onlara gözükmeden dışarı çıkabilmiştim. Ve bir taksiye atlayıp Mervenin evinin adresini verdim.
Ağlamaktan gözlerim şişmişti.
"Tamam tatlım...yani yaptığı hiç hoş bir şey değil ama... Off Aslı gerçekten ne diyeceğimi bilmiyorum."
"Gerek yok, yorma kendini! Düşünebiliyormusun bana sormadan beni hamile bırakacaktı!"
"Peki ya Doğan seni bulamadığında, seni aramaya başlayacak...seni bulduğunda ne yapacaksın?"
"Hiç..."
"Nasıl hiç? Kızım o senin kocan..hemde zorbanın teki! Bizi öldürtmek mi istiyorsun...ah Aslı ah!"
"Ben biraz yorgunum, uzansam olur mu?"
"Tabiki. Odan nasıl bıraktıysan aynı şekilde duruyor. Rahatına bak sen."
Tam odaya girecektim ki, Merve bana seslendi...
"Peki ya Doğan? Doğan seni ararsa?"
"Bilmediğini söyle....haberim yok de...lütfen."
Başını sallamakla yetindi. Odama girdiğimde, eski günlerimi özlediğimi fark etmiştim. Eskisi gibi duruyordu...zaten evleneli ne kadar olmuştu? 2-3 ay? Ne fark eder ki? Yatağa uzandığımda gözlerim kapanmıştı, zaten çok erkendi saat sabahın 9ydu.
Doğanın ağzından:
Korunuyormuş...benden bir bebeği olsun istemiyordu! Sinirlerim tepeme atmıştı, o'na zarar vermek istemiyordum ama gerçekten bazen sınırlarımı zorluyordu! Allahtan odaya çıkmıştı, yoksa istemediğim şeyler olacaktı! Gitmesiyle viski şişelerini alıp teker teker içmeye başladım. Canım yanıyordu...tamam belki suçluydum, meleğime sormadan... Offf! Ya korunmasıydı, hamile kalacaktı! Yaşım 30 yaklaşıyordu, çocuğumun olmasını istiyordum... Sevdiğim kadından bir parça istiyordum, bunuda bana çok görmüştü!
Gözlerimi zorlukla açmıştım. Saat 12e geliyordu. Nerdeyse oğlen olmuş. Derin nefes aldım. Aslı nerdeydi? Kalkmamışmıydı? Yukarı doğru çıkmaya başladım. İçimde bir korku vardı... Odaya girdiğimde bomboştu.
"A-aslı?"
Ses yoktu, banyolara, mutfağa, misafir odalarına, tüm evi aramıştım! Yok, yok , yok! Telefonla aradım cep telefonu kapalıydı!
"Allah kahretsin! Selim!"
"Buyurun Doğan bey?"
"Aslı nerede?!"
"Şey...bilmiyorum."
"Nasıl bilmiyorum lan!"
Bir yumruk savurup telefonu elime aldım.
"Alo. Merve?"
"D-doğan?"
"Aslı nerde?!"
"Bilmiyorum..."
"Nereye gitti peki?! Başka tanıdığı mı var sanki?"
"Ben nerden bileyim! Ne yaptın kıza? Kim bilir ne yaptında kaçtı gitti!"
Telefonu suratıma kapatmasıyla kala kalmıştım...meleğim yoktu...o'da beni yapayanlız bırakmıştı...
