whats wrong | vkook

18

Taehyung'la tam 1 haftadır konuşmuyorduk. Onun kalbini kırdığımın farkındaydım. Benden gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığının önemi yoktu çünkü onu özlemiştim. Sanırım ondan hoşlanıyordum.

Bu kadar tepki vermemin sebebi Mina'yla barışırsa hem yine üzüleceğinden korkuyordum, hem de beni unutacağından.

Bana ilgi göstermesi hoşuma gidiyordu ve o saftı.

Çalıştığı kafeye geldiğimde etrafa göz gezdirmiştim ama onu göremedim. Cam tezgahın önüne gidip arkasındaki kişiye sordum.

"Taehyung burda mı?"

"Mutfakta."

"Onu görebilir miyim? Ben yakın bir arkadaşıyım. Ona sürpriz yapmak istiyorum."

"Tabi ki."

Orta yaştaki kadın kalkıp bana mutfağın yerini gösterdiğinde teşekkür edip derin bir nefes aldım ve kolu aşağı indirdim.

Tezgaha oturmuş elindeki telefonla gülümseyerek konuşuyordu. Beni farketmemişti.

Kapıdan içeri girip yüzüm ona dönükken kapıyı seslice kapattım. Kafasını bana çevirdiğinde yüzündeki gülümseme kaybolmuştu. Telefonu aceleyle kapayıp cebine sokuşturdu.

"Jungkook."

"Ben seni ziyaret etmek iste-"

"Şimdi müsait değilim."

Bana sanki bir yabancıymışım gibi soğuk davranıyordu. Kendimi çok kötü hissetmiştim.

"Kalbini kırdım Taehyung, gerçekten pişman-"

"Her seferinde böyle mi yapacaksın?"

"Hayır, hayır."

"Git Jungkook."

Ona doğru yürüdüm ve karşısına geçtim.

"Sana gitmeni söyledim."

"Ben seni üzmek istemedim Taehyung-"

"Ama üzdün, şimdi git."

Daha fazla dayanamadım ve arkamı dönüp kapıdan çıktım ve arkamdan sertçe çarptım. Herkes dönüp bana baktığında dükkanın kapısından çıkarken aynı sertlikte kapıyı kapadım.

Dükkanın önünde volta atıp ellerimle saçlarımı karıştırdım ve ellerimi yüzümde birleştirip aşağı kaydırdım. Yağmur yağıyordu ve hava soğuktu. Ama şuan bir alev topu gibiydim.

Durup dükkanın içine baktığımda Taehyung müşterilere servis yapıyordu. Arada bana çatık kaşlarıyla bakıp göz göze geldiğimizde gözlerini kaçırıyordu.

Okunma sayısı yarı yarıya düştü. Yeterince sık bölüm atmıyor muyum?