Üç gündür çalıştığı saatte okuldan erken çıkıp Taehyung'u izliyordum. Boynunda sıkı bir atkı, üzerinde kat kat kıyafetleriyle hasta gibi görünüyordu. Yüzünün güldüğünü bir kere bile görmedim. Artık fazla uzamıştı ve sıkılmıştım.
Gizlendiğim yerden çıkıp elindeki koliyle markete giren Taehyung'un peşinden yürüdüm ve kolundan tuttum.
"Taehyung."
Biraz bekleyip bana döndüğünde ifadesiz suratı şimdi kızgın gibiydi.
"Neden geldin?"
"Seni çok özledim, sana sarılmama izin ver-"
"Çalışıyorum, görmüyor musun?"
"Sadece bir kez Taehyung, gideceğim."
"Patronum gelmeden git, lütfen."
Tam konuşacakken sorduğumda marketin duvarına kamufle edilmiş tuvalet kapısından orta boylu bir adam kapıyı çarparak çıktı.
"Taehyung, işini bitirdin mi?"
"Sadece müşteriyle ilgileniyordum."
Telaşlı bir şekilde cevap verdiğinde ne olduğunu anlayamadan Taehyung beni dışarı sürüklemişti.
"Git Jungkook, akşam evine geleceğim."
"Söz ver."
"Söz, git."
Ona sarılmama izin vermeden içeri girdi ve patronum dediği adam kapıdan dışarıyı bir kaç saniye gözleyip tekrar içeri döndü.
Bana bu denli mesafeli davranmasının sebebini anlayamıyordum. Bir haftadır görüşmemiştik ve o beni neredeyse hiç özlememiş gibiydi. Gözlerime bile bakmamıştı konuşurken.
Bir şeylerin garipliğini sezmiştim ve akşam için bekleyecektim.
Hikaye 2K oldu okuyan herkese çok teşekkür ederim~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
