ဒီေန႔ တစ္ေန႔လည္လံုး Kai ကိုမေတြ႔မိ......။
"အေဖ.....Kai ဘယ္သြားလိုက္တာလဲ သိလား"
"ဟမ္....မင္းေတာင္မသိတာ ငါကဘယ္လိုသိမွာလဲ....."
"ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို သြား႐ွာလိုက္ဦးမယ္....."
ေျပာရင္းဆိုရင္း Sehun အိမ္ကထြက္ခဲ့လိုက္ၿပီး ျမစ္ကမ္းရွိရာကို ဦးတည္လိုက္သည္။
'ဒီေကာင္ေလး ဘယ္ေပ်ာက္ေနမွန္းမသိဘူး....မေန႔က ေျပာလိုက္တဲ့ စကားေၾကာင့္မ်ားလား......'
႐ွက္သြားတဲ့ Kai ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက အေတြးထဲျပန္ေပၚလာေတာ့ ခပ္ဖြဖြရယ္မိ၏။
'ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနရတာလဲ..."
သူ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ ေကာင္ေလး....။
တစ္ခုခုကို ေတြးရင္ေငးေနဟန္႐ွိေသာ Kaiရဲ႕အေနာက္ကို သူ အသံမထြက္ပဲ ျဖည္းျဖည္းေလ်ွာက္သြားလိုက္သည္။
"ေဟ့......."
လန္႔ၿပီးတုန္သြားေသာ ကိုယ္ေလးကို ေနာက္ကေန သိမ္းကံ်ဳးဖက္ရင္း ရယ္လိုက္သည္။
"ဘာလုပ္တာလဲ....သူမ်ားကို လန္႔ေအာင္.....ဖယ္....."
"မဖယ္ဘူး....."
"ဟာ...ဖယ္......လႊတ္လို႔.. ...."
႐ုန္းလာတဲ့ ေကာင္ေလးကို ပိုတင္းေအာင္ဖက္ထားလိုက္သည္။
"ဖယ္ပါဆိုမွ......"
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
"ဘာေတြးေတြးေပါ့...."
"မေန႔တုန္းက ကိုယ္ေျပာလိုက္တဲ့ စကားကို ျပန္ေတြးေနတာမလား...."
သူ႔စကားမွာ ပန္းေရာင္သန္းသြားတဲ့ ပါးေလးေတြေၾကာင့္ အူေတြယားလာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးမေနႏိုင္ေတာ့ Kaiရဲ႕ ဘယ္ဘက္ပါးႏုႏုေလးကို ရႊတ္ခနဲ ျမည္ေအာင္ နမ္းလိုက္မိေတာ့သည္။
အနမ္းခံလိုက္ရတဲ့ ပါးေလးကို ကိုင္ရင္း သူ႔ကို မ်က္လံုးမ်ားျပဴးၿပီး အံ့ဩတႀကီးျပန္ၾကည့္လာတဲ့ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ အသည္းေတြယားျပီး ႐ူးေတာ့မယ္ထင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ထပ္နမ္း.....
"အား....."
႐ုတ္တရက္ နာက်င္သြားတဲ့ ေျခေထာက္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြ နွစ္လွမ္းေလာက္ ေနာက္ကို္ ယိုင္သြားခဲ့ရသည္။
YOU ARE READING
ဒ႑ာရီ
De TodoA story of an emperor and a village boy who fall in love with each other...... Oh Sehun Kim Jongin Sekai Kaihun Chinese historical era
