When The Peevish Girl Fall

Chapter 8

Peras

Hingal na hingal akong umupo. I guess malapit na ring lumipad ang eroplanong sinasakyan namin. Kinalabit naman ako ng katabi ko.

"Okay ka lang?" Sabay alok ng inhaler. Tinanggap ko iyon kaysa naman ang atakihin.

"Bakit mo nga pala dala ito?" Tanong ko sakanya, nang maka-recover na ako.

"Incase lang po, by the way in 10 minutes you have to drink your 2 medicines." Pagpapaalala nya sa akin.

Hindi na ako magugulat sa mga inaasal nya. Dahil simula pa lang siya na ang nagpapainom sa akin ng gamot. He's acting like my private nurse, since I discharge from the hospital.

"Alam ko po. Kryllie. You don't have to do this, I can manage on my own."

"Rientlle, I know. But please? Let me do this for you." he said.

"But--" He cutted me off.

"No buts please?" he pleased. So I let him before he began to cry. I guess?

"Just make sure na walang makakakita niyan okay?" Tumango na lang siya. So I relax myself.

After 10 minutes, I drank my medicines. I try to sleep, and it looks like I'm not disappointed. I slept well.

Bigla akong nagising sa hindi ko inaasahang panaginip. Napaisip ako, kung bakit ko iyon napanaginapan. Napatingin ako sa bintana, at nanatiling lumilipad pa rin kami sa himpapawid. Tinignan ko ang katabi ko, at hanggang ngayon ay hindi pa siya natutulog. He's using his cellphone to ease his boredom.

Siguro nga hindi ako matatahimik hangga't hindi namin napapagusapan ni Kryllie tungkol doon. Pero hindi ko alam kung saan mag-uumpisa, because I feel awkward when we talk about it again.

"Kryllie..." I started.

"Hmm.." and put down his phone, to put his attention to me.

"Can we talk?"

"What are doing right now?" he laughs.

I gave him a glare.

"Okay, sorry. What is it all about?" he said in a serious tone.

"About what you confessed to me last Saturday." I said in a low tone.

I don't know where I get that strength to talk about it.

"What about it?" sambit nya, pero ramdam ko ang panginginig sa boses nya.

"Totoo ba lahat ng iyon?"

"Maniwala ka 'man o hindi totoo lahat ng iyon."

"Pero bakit?" Naguguluhan kong tanong.

"Anong bakit? Diba kapag nagmamahal ka, walang sapat na dahilan. Magigising ka na lang, mahal mo na ito." Pagdepensa niya.

"Lahat ng pang-aasar ko sa'yo, may dahilan iyon. Mas pinipili kong asarin ka ng asarin para lang mapansin mo ako."

"Remember what happen on first day of class?" Kumunot ang noo ko

"The time na naflat-an ako ng gulong? Sinasadya ko yun, para makasabay ka lang." Nagulat ako sa sinabi nya.

"Ha? Yung gulong mo na galing Brazil? Are you serious Kryllie?" Di ko pa rin makapaniwalang tanong.

"Yes, cause I can do anything just to be with you." I'm speechless.

Humarap siya sa akin ng maigi, at hinawakan ang dalawa kong kamay.

"Alam kong mabilis para sa'yo lahat ng pangyayari. Rientlle Anne Fortacio. I love you." Bulong niya sa akin, dahilan para maiyak ako. Pero hindi ko alam kung bakit naiyak ako sa sinabi niyang iyon.