Kadın, bir adam çizdi zifiri karanlığa.
Adam, var olurken yıldızlar yağıyordu toprağın üzerine.
Kadın, adamın sakallarını çizdi kara kalemle.
Adamın sakallarına düştü bir damla göz yaşı.
Saçları karıştı uzayan sakallarına.
Dudaklarına geldiğinde ise yutkundu, düşündü bir süre.
Ellerini çizdi adamın, ezbere bildiği parmak boğumlarının üstünden bir kez daha geçti.
Buruk bir gülümseme yerleşmişti yüzüne.
Gözlerine baktı zifiri karanlıkta kaybolan adamın.
Hayal meyal hatırladığı sözleri fısıldadı adama.
"Unutursam aldığım nefes kalsın kursağımda..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHVE KOKULU ADAM ✔
PoetrySiyaha aşıktı kadın, bu yüzden tüm renkleri siyaha boyadı... •Yazdıklarımın hepsi şahsıma aittir. İzinsiz herhangi bir yerde paylaşılırsa hakkında yasal işlem başlatılacaktır.
