Ve ben susuyorum diye iyi sandılar.
İçimde kopan fırtınaları görmezden geldiler.
Oysa ki çok iyi biliyorlardı.
Sığınacak bir liman aradığımı.
Ben o denizde fırtınalarla boğuşarak güçlendim.
Şimdi limana ihtiyacım yok.
Bir omuza ihtiyacım yok.
Bile bile kendilerini yitirttiler.
Ben de güçlü olmak istemezdim.
Bir omuza ihtiyacım vardı.
Arkamda yıkılmayan dağa.
Sığınacağım bir limana.
Şimdi sustun diyorlar.
Görmezden geldiğinizde konuşsam ne fayda ki?
Güçlüydün diyorlar.
İçimin çürüdüğünü sanki bilmiyorlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAHVE KOKULU ADAM ✔
PoetrySiyaha aşıktı kadın, bu yüzden tüm renkleri siyaha boyadı... •Yazdıklarımın hepsi şahsıma aittir. İzinsiz herhangi bir yerde paylaşılırsa hakkında yasal işlem başlatılacaktır.
