Chapter 1 First time

212 16 2
                                    

1

Christopher's part

"นายน่าจะให้ฉันมากับนายตั้งแต่เมื่อวาน เห็นมั้ย? พอฉันไม่อยู่งานเข้าอีกแล้ว...หนักด้วย!"

"อย่าบ่นมากน่ะพอล ผมยกเลิกงานไม่ได้นะมะรืนนี้เราต้องเดินทางไปนิวยอร์กทั้งงานคอนเสิร์ตไหนจะงานถ่ายแบบอีก ยังไม่รวมงานโปรโมทอัลบั้ม..."

"ฉันรู้...มันสำคัญกับนายมาก"พอลแตะไหล่ผมเชิงปลอบใจ

"ไม่ต้องห่วง นายจะได้ทำงานนี้ต่อไป เชื่อฉันสิ"ผมพยักหน้าให้เขาและเดินต่อไป

ตอนนี้เรากำลังเดินไปที่ห้องทำงานของพ่อ เราบุกมาแต่เช้าเพื่อมาคุยกับเขา เมื่อคืนผมอยากจะเถียงพ่อนะแต่เขาเดินออกไปจากงานทันทีที่เขาว๊ากจบ ผมยืนอึ้งอยู่แบบนั้นก่อนจะรู้สึกตัวและกลับคอนโดมา ผมแทบไม่ได้นอนเลยเพราะมัวแต่คิดเหตุผลดีๆเพื่อจะมาคุยกับเขาในเช้าวันนี้ พอลเพิ่งรู้เรื่องเมื่อเช้า เขาโมโหนะแต่สุดท้ายก็เข้าใจและให้ความช่วยเหลือผมเต็มที่ เขาก็เป็นแบบนี้ตลอดเวลาที่ผมมีปัญหา

เราเดินมาหยุดลงที่หน้าประตูห้องทำงานของเขาในที่สุด ผมกับพอลมองหน้ากันก่อนที่เขาจะพยักหน้าให้ผมเป็นกำลังใจ ผมผลักประตูออกและเดินเข้าไปโดยที่พอลยืนรออยู่ด้านนอก พ่อเงยหน้าจากกองเอกสารมามองผมเฉยๆก่อนก้มหน้าทำงานต่อ

"มีอะไร?"

"ผมยอมเรียนตามที่พ่อบอกได้ แต่ผมหยุดทำงานเพลงไม่ได้หรอกพ่อ มันสำคัญกับผม..."

"เห็นได้ชัดว่าแกยอมตัดความสัมพันธ์พ่อลูกเพื่อสิ่งไร้สาระที่แกยอมเสียเวลาไปกับมัน...."

"แต่มันทำให้ผมมีกินมีใช้ทุกวันนี้ ผมไม่เคยขอเงินจากพ่อ!"

"งั้นแกก็พร้อมที่จะอยู่คนเดียวแบบไร้ผู้ปกครองแล้วสินะ"ผมกำมือแน่น ทำไมพ่อไม่เข้าใจผมสักที! ผมสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดต่อ

"พ่อจะเกลียดผมมากขนาดไหนก็ตามผมไม่สน ผมจะไปทำงานที่นิวยอร์กและสมัครเข้ามหาวิทยาลัยที่นั่น พ่อไม่ต้องห่วง...ผมจะกลับมาพร้อมกับใบปริญญา"ผมพูดไว้เพียงแค่นั้นและเดินออกมาจากห้องทำงานทันที

Teach MeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora