We stappen naar de koningin toe en ik schraap mijn keel. De koningin kijkt op en wenkt ons, zodat we nog dichter bij komen.
'Wat brengt u hier? Kan ik iets voor u doen?' vraagt ze met een lieve stem.
'Ja, ik- uh wij hebben een vraagje.' begin ik 'Ik ben Paris en dit is Danzou, en ik ben vanmiddag in een, uhm, elfje veranderd. Weet u hier meer over?' ga ik verder. De koningin kijkt me een beetje verward aan. Heb ik iets verkeerds gezegd? Ben ik niet beleefd geweest? Zucht, mijn eeuwige twijfels ook altijd...
'Dit is nog niet vaak voorgekomen, maar het is wel mogelijk inderdaad. Heeft u misschien van de transferbes gegeten?' De wat? Het waren toch gewoon bramen? Of ik ben heel blind geweest...
'Ah, ik zie het al aan uw gezicht, u weet niet wat de transferbes is. De transferbes is een bes die erg lijkt op de bes die de mensen kennen als ''bramen''. Misschien bent u daarmee in de war geraakt, als ik kan aannemen dat u een mens bent geweest?' Oh, oeps... Maar het is toch niet mijn schuld geweest? Ik kan toch ook niet weten dat dit transferbessen waren? Ze zagen er precies uit als bramen.
'Ik had niet door dat het transferbessen waren, ik zag ze gewoon voor bramen aan omdat ik inderdaad een mens ben - uhm ik bedoel geweest... Volgens ons ben ik een IJself, maar heb ik ook krachten? Ik weet nog niet hoe ik die moet gebruiken, als ik ze überhaupt wel heb.'
'U bent inderdaad een IJself, en er zitten krachten bij. Ik kan wel iemand uit het Trainingscentrum halen om daarmee te oefenen.' zegt de koningin.
'Waarvoor is het trainingscentrum? Moeten kleine elfjes nog leren met hun krachten om te gaan of zo?' vraag ik. De koningin kijkt even bedenkelijk, maar knikt dan. Ze begint met praten.
'Het trainingscentrum is voor ons leger. Het leger moet nu heel sterk getraind worden, want we wachten op een aanval.' aha, dat verklaard de zware bewaking.
'Van wie verwachten jullie de aanval?' vraag ik, het zullen zeker geen elfjes zijn.
'Van de heksen. Ik zal u het achtergrondverhaal vertellen. Een aantal jaar geleden, ongeveer 3, was er een heks. Zij heette Enaeniel en was de zus van de heksenkoningin die daar toen der tijd regeerde. De zussen waren echte tegenpolen van elkaar. De koningin Tirmoraxa wilde alle heksen slecht maken, zodat ze meer macht kon krijgen. Door middel van de Zwarte Veer manipuleerde ze iedereen om bij haar aan te sluiten. Enaeniel was het daar fel op tegen. Zij wilde niet dat de heksenpopulatie slecht zou worden. Ze keek altijd al op tegen de elfen. Ze wilde altijd al het liefst een elf zijn, omdat die zo zachtaardig en goed zijn voor Fixua.
Om wraak te nemen op Tirmoraxa, sloot ze zich aan bij de wachters van het paleis. De koningin dacht dat ze zich nu eindelijk bij haar kant had aangesloten. Maar Enaeniel had andere plannen. Nu kon ze namelijk legaal het paleis in. Ze had dit allemaal ingecalculeerd en nam de Zwarte Veer mee. Ze ging naar het elfenrijk en at de transferbessen. Ze had de Zwarte Veer nog steeds in haar bezit, dus die veranderde in de Witte Veer.
Enaeniel had nog steeds koninklijke bloed in zich, ze was natuurlijk nog de zus van Tirmoraxa, én ze had de Witte Veer in bezit. Zo werd ze heel machtig, en is ze ook koningin geworden. Alleen de heksen zijn nu bezig om de Witte Veer terug te krijgen. Vandaar dat we wachten op een aanval.' besluit ze haar verhaal. Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Opeens valt het kwartje.
'B-bent u Enaeniel?'
De koningin, Enaeniel , knikt. Even sta ik perplex, die had ik niet aan zien komen. Haar bloedeigen zus wilt haar aanvallen? Dat is ziek. Maar aan de andere kant, Enaeniel heeft wel iets onvergetelijk ergs gedaan.
'Maar we zijn nog op zoek naar een paar IJselfen, wilt u misschien bij ons in het leger komen? We zullen u extra goed trainen, want u heeft de krachten natuurlijk nog niet goed onder de knie. We kunnen een personal trainer instellen, in plaats van in een groep trainen? Later kunt u zich daarbij aansluiten.' stelt de koningin voor. Danzou, die zich de hele tijd stil heeft gehouden, springt er ineens tussen.
JE LEEST
Became A Fairy Tale
FantasySprookjes zijn prachtig, vindt Paris. In haar hoofd leeft ze dag en nacht in een sprookjeswereld vol met allemaal kleuren en prachtige elfjes, zeemeerminnen, trolletjes... Allemaal volgens de mens ''fictieve wezens''. Paris gelooft er heilig in dat...