Chanyeol, markete uğramış, Baekhyun'a da eve gitmesini söylemişti. Şuan dönüyordu.
Evin sokağına girdiğinde derin bir nefes aldı ve kapının önüne geldiğinde nefesini serbest bırakıp kapıyı çaldı.
***
Baekhyun heyecanlıydı. Bu gece birlikte uyuyacakları ilk gece olacaktı. Sabah uyandığında onu yanında görememe korkusu olsa da, bu korku onu gördüğünde kayboluyordu.
Kapının çaldığını duyar duymaz koşarak kapıyı açtı ve Chanyeol'un boynuna atladı.
"Hoşgeldin." Geri çekildiğinde gözleri kızarmış bir Chanyeol görmeyi beklemiyordu tabii.
"Ne oldu?"
Chanyeol market poşetlerini yere bıraktı ve salona geçip koltuklardan birine oturdu. Baekhyun da yanına oturduğunda küçüğünü kollarının altına aldı.
"Ne olduğunu söylemeyecek misin?"
"Sonra söylesem? Moralimiz bozulmasın."
Baekhyun onaylarcasına başını salladı ve gülümseyip büyüğünün kucağına oturdu.
"Sana dans edeyim mi yine?"
Chanyeol başını olumsuzca salladığında Baekhyun kaşlarını kaldırdı.
"Sevmiyor musun dansımı?" Küçüğü suratını asıp dudaklarını büzdüğünde dudaklarından makas aldı uzun olan.
"Dansına hayranım bebeğim ama..." Elleriyle küçüğünün kahküllerini düzeltti.
"Bu sefer şarkı söyler misin?"
Baekhyun, büyüğüne huzur verecek bir gülümseme yerleştirdi dudaklarına ve ayağa kalkıp eline bir parfüm şişesi aldı.
"Tabii söylerim!" Birkaç kez poposunu salladığına göre, artık hazırdı.
Yüzünü ciddileştirdi ve karşısındaki çocuğun büyük gözlerine odakladı gözlerini. Ve çıplak sesiyle söylemeye başladı içinden geçenleri şarkı haline getirerek.
"Merhaba meleğim, bir resim gibisin
Gökyüzüne baktığımda hep seni görüyorum
Şehrin sokak lambaları söndüğünde
Ve ay kaybolduğunda bile, hala parlak.
Çünkü gökyüzünden düşen bir yıldızsın sen."
Chanyeol, dayanamayarak ayağı kalktı ve küçüğünün ellerini tutup kendi elleriyle kenetledi. Ve şarkının devamını getirmeye başladı.
"Nedense her gece sebebsizce gülüyorum.
Gözlerimi kapatsam bile uyuyamıyorum.
Bütün gecemi seni düşünerek geçiriyorum.
Parlak gülüşün nefes almamı sağlıyor."
Baekhyun gülümsüyordu büyüğü şarkı söylerken. Ve uzun olan gülüşüne dayanamamış, son söylediği dizeden sonra gülüşünden öpmüştü onu.
"Muhtemelen sen, sen...
Kanatlarını arkanda saklıyorsun.
Kimsenin görmesine gerek yok sen yalnızca benim meleğimsin.
Seninle olduğum sürece uçabilirim."
Baekhyun gülümseyerek söylemeye devam etti. Mutluluktan ağlayabilirdi. Birbirlerine söyledikleri bu doğaçlama şarkı, onun için her şey anlamını taşıyordu.
